“Ik ben niet van plan om gauw naar België terug te keren”, liet Stéphane Demol nog geen jaar geleden vanuit Athene optekenen waar hij eersteklasser Aegeleo trainde. Maandag startte Demol samen met Standard de trainingen. Als assistent van hoofdtrainer moet hij zo snel mogelijk de kater van vorig seizoen uitwissen. Voor het eerst in zijn nog prille trainerscarrière gaat Demol aan de slag als assistent nadat hij eerder een paar keer als hoofdtrainer werkte. Hij tekende net als de hoofdtrainer voor één jaar bij de club waar hij als speler twee jaar voetbalde.
Hoe en wanneer kwam Standard bij jou terecht ?
Stéphane Demol : “Toen Standard besloot terug scheep te gaan met Dominique D’Onofrio als hoofdtrainer kreeg ik een telefoontje van Michel Preud’homme en Luciano D’Onofrio, die beiden goede vrienden van me zijn. Met Preud’homme had ik een fijne band toen we samen bij de nationale ploeg speelden. D’Onofrio was manager van FC Porto toen ik er voetbalde. Later hielp hij me nog binnen bij andere clubs : bij Toulouse, Lugano en Toulon. Ze vroegen of het me interesseerde om Dominique te assisteren. Dat wil ik zeker : ik ben gek van mijn werk, voetbal is mijn hobby en mijn beroep. Ik ben ook nog maar 39. Ofwel werd ik weer hoofdtrainer bij een kleinere club, ofwel probeer ik bij een grote club in een nieuwe functie nog iets te leren.”
Vorig jaar gaf je in Athene nog aan dat je niet meteen zat te wachten op een terugkeer naar België.
“Dat klopt. Voor dat telefoontje had ik hier maar bij één club gesolliciteerd. Bij Bergen, omdat ik daar mensen goed ken. Verder stelde ik mijn kandidatuur enkel in het buitenland. Vorige week dinsdag was ik nog zo goed als rond met een Griekse eersteklasser. Financieel hadden we een akkoord, tot de zaak plots op een detail afsprong. Het voordeel hier is dat ik mijn gezin dicht bij me heb, terwijl ik naar het buitenland in mijn eentje zou trekken.”
Wat herinner je je van Standard ?
“Passie. Dat de naam Vurige Stede helemaal klopte. Mijn afscheid verliep er niet zo vlot. Ik wilde zelf weg, dat was nog voor het arrest-Bosman. Toen waren de clubs nog baas, ze wilden me niet laten gaan. Maar van die mensen is niemand overgebleven.”
Wat verwacht Standard van jou ?
“Heel veel. Ze willen niet zomaar een meeloper : ze kozen mij omwille van mijn persoonlijkheid en mijn grote mond. Zowel Dominique, Michel als Luciano hebben tot in de details omschreven wat ze precies van me verwachten, ik weet perfect binnen welke lijnen ik me daar zal bewegen. Men vraagt me om Dominique 24 uur op 24 bij te staan. Wat me plezier deed, is dat ze voor mij met niemand praatten. Ik was het nummer één op hun verlanglijst.”
Standard houdt aan het afgelopen seizoen een flinke kater over. Dat wordt niet gemakkelijk.
“Die kater krijg je alleen weg met prestaties. Standard moet in de topdrie eindigen. Dat brengt heel wat druk met zich mee, maar daar hou ik wel van. Ik presteerde altijd het best onder grote druk. Laat maar komen.”
Hoe goed ken je Dominique D’Onofrio ?
“We zaten samen op de Heizelschool. Daar moest je in groepjes van drie je eindwerk maken. Bij mij in de groep zaten Michel Preud’homme en Dominique D’Onofrio. Dat zegt genoeg.”
Wat bleef je uit die periode het meest van hem bij ?
“Zijn menselijkheid. Dominique is een schitterende kerel. We belden elkaar de afgelopen jaren nog geregeld. Toen ik met mijn Griekse club Lazio uit de Uefacup wipte, kreeg ik van hem spontaan een sms’je met felicitaties.”
In welke mate vullen jullie elkaar aan ?
“In twee hoofden zit meer dan in één. Hij is mijn baas, ik ga me schikken naar wat hij van me vraagt. Ik heb van twee goede vrienden het vertrouwen gekregen. Het ergste zou zijn dat ik dat zou beschamen. Dat mag en zal niet gebeuren.”
Beschouw je deze kans als een revanche op wat eerder in België niet voor je lukte als trainer ?
“Ik vind dat ik het hier niet zo slecht deed bij Turnhout en KV Mechelen. Dat Mechelen failliet ging, kan men mij moeilijk aanwrijven. Daar kon ik echt niets aan doen.”
door Geert Foutré
‘Ze kozen mij omwille van mijn persoonlijkheid en mijn grote mond.’
