John van den Brom kon zijn eerste wedstrijd met Anderlecht niet winnen. In Kortrijk toonde een verzwakte landskampioen onder zijn leiding wel de intentie om het spel met zorg van achteren uit op te bouwen, maar vooralsnog zonder succes. De kracht van zijn team lag elders.

De kampioen van vorig seizoen kwam onder de leiding van zijn nieuwe, Nederlandse coach niet scherp aan de aftrap van de Jupiler Pro League 2012/13. Anderlecht mocht aftrappen, maar verloor de bal zonder op de helft van de tegenstander te zijn geraakt. Het was symptomatisch voor een groot deel van de wedstrijd van paars-wit.

Anderlecht toonde wel de intentie om het spel met zorg van achteren uit op te bouwen, maar door de pressing van KV Kortrijk vond het daarvoor maar zelden de ruimte. De verdediger met de grootste opbouwende kwaliteiten liep overigens bij de tegenstander: Ervin Zukanovic. De balcirculatie was vaak traag en de passing bij momenten opvallend slordig. Op het middenveld was Kanu wel balvast, maar hij liep soms te veel met de bal; en Guillaume Gillet, die rechts in de offensieve driehoek op het middenveld de geblesseerde Dennis Praet verving, was heel onzuiver. Beide aanvallende middenvelders liepen af en toe de hoeken in, maar net zo min als met een individuele actie slaagde Anderlecht erin om Kortrijk daarmee te ontwrichten. Links voorin raakte Milan Jovanovic geen leer tegen Alassane Tambéen op rechts kwam er weinig gevaar van Reynaldo – niet toevallig werden beide flankspelers nog voor het uur gewisseld. En de zeldzame keren dat Dieumerci Mbokani zich in de zestien meter wat kon vrijmaken, vond hij het doel niet. Zaterdag slaagde hij er zelfs niet in om een strafschop binnen te schieten. Anderlecht kreeg in de eerste helft ook twee vrije trappen net voor de zestien meter, maar ook die werden slecht getrapt. Vooral die van Marcin Wasilewski leek helemaal nergens op.

Het gevaarlijkst was Anderlecht op speeldag 1 in de lucht. In de eerste helft al kwam de grootste dreiging van kopballen van Kanu en Mbokani op voorzetten vanaf de rechterkant. Maar druk op de thuisverdediging kwam er pas nadat John van den Brom even voor het uur met Tom De Sutter een tweede centrumspits inbracht – en zeker nadat Kortrijk kort daarna door de uitsluiting van Kristof Van Hout met een man minder kwam te staan en Anderlecht gaandeweg achterin nadrukkelijker man op man ging spelen. Aan de gemiste strafschop ging een naar Mbokani doorgekopte lange bal van De Sutter vooraf en aan de late gelijkmaker van Olivier Deschacht een door Gillet met het hoofd teruggelegde hoge voorzet. Tegen tien man lukte het Anderlecht wel om het spel van achteren uit op te bouwen. Maar ook toen verliep de balcirculatie zelden vlot.

Balverlies

Uitkijken was het in Kortrijk ook of Anderlecht met drie spitsen en twee offensieve middenvelders in de defensieve omschakeling niet te kwetsbaar zou zijn. Zou Lucas Biglia als enige man voor de verdediging de ruimtes dichtgelopen krijgen? Zou de linkerflank met Milan Jovanovic, die niet graag meeverdedigt, en Behrang Safari, die geen rasverdediger is, niet in de problemen komen? Zou de noodverdediging met vier spelers – Denis Odoi, Wasilewski, Deschacht en Safari – van wie hun meest vertrouwde positie bij Anderlecht die van flankverdediger is, coherent en op niveau zijn? Na de thuiswedstrijd om de supercup tegen Lokeren, dat in het Constant Vanden Stockstadion toch vrij makkelijk twee doelpunten ging maken, waren die vraagtekens niet kleiner geworden.

Toeval of niet, maar het was op de linkerflank van Anderlecht dat Kortrijk al vroeg in de wedstrijd enkele keren in zijn gekende stijl doorbrak. Diepe spits Ernest Nfor trok uit het centrum weg en zette op rechts met Thomas Matton en Brecht Capon snelle combinaties op die de in de rug van de verdediging insnijdende linkerspits Jimmy Kamghain twee keer voor Silvio Proto brachten. Ook het tegendoelpunt werd aan die kant voorbereid: bij een vrije trap werd niet alert genoeg gereageerd op de loopbeweging van Capon, die daardoor van dichtbij ongehinderd kon voorzetten in de rug van de verdediging. Maar na een halfuur kreeg Anderlecht controle over de wedstrijd en kon KV Kortrijk nog maar weinig dreigen. Volgens Hein Vanhaezebrouck kwam dat omdat een aantal van zijn spelers nog niet voldoende sterk zijn om hun beste voetbal anderhalf uur te kunnen blijven brengen – en uiteraard omdat zijn ploeg rond het uur tot tien man werd herleid.

Besluit

-Anderlecht is niet versterkt, momenteel is het zelfs gevoelig verzwakt.

1. Met Cheikhou Kouyaté, met Senegal actief op de Olympische Spelen, mist het voorlopig de snelle centrale verdediger met wie het veiliger hoog, met veel ruimte in de rug spelen is, omdat hij met zijn snelheid en wendbaarheid veel kan corrigeren – en met wie je desgewenst ook tegen elf man op man kunt spelen om ‘op z’n Hollands’ de andere centrale verdediger te laten doorschuiven naar het middenveld. Van den Brom sprak na de wedstrijd in Kortrijk de hoop uit deze week iets meer te vernemen over de versterking voor de verdediging waarop hij wacht. Hij moet minstens hopen op een centrale verdediger met voetballend vermogen en leidinggevende kwaliteiten.

2. Met Matías Suárez, vorige week verkocht aan CSKA Moskou, verloor het ook voorin een topspeler. De Argentijn was vorig seizoen een enorm wapen in de offensieve omschakeling, vaak beslissend in zijn acties én ook efficiënt in de afwerking. Ronald Vargas, potentiële vervanger, is nog niet fit. Gohi Bi Cyriac, toptransfer, is nog out tot de winter. Van den Brom moet minstens hopen op een snelle terugkeer van de allerbeste Vargas, wat niet vanzelfsprekend is voor een speler die in anderhalf jaar amper wedstrijden speelde.

-Anderlecht bracht op speeldag 1 nog niet het attractieve voetbal waarvoor Van den Brom werd gehaald én het won ook niet. Dat schreef hijzelf na de wedstrijd toe aan de tegenstander, die het belette, en aan zijn eigen ploeg, die het nog beter tot uitvoering moet leren brengen.

door Christian Vandenabeele

De verdediger met de grootste opbouwende kwaliteiten liep bij de tegenstander.