LA Galaxy wordt het dus, de nieuwe ploeg van Steven Gerrard (34). Na Frank Lampard (36), die op het einde van het seizoen naar New York verhuist, verdwijnt straks opnieuw een icoon uit het Engelse voetbal. De ene was jaren een sleutelfiguur bij Liverpool, de ander voor Chelsea (en nu even Manchester City). Beiden gingen ze, omdat ze zich moeilijk konden verzoenen met een statuut als luxe-invaller. Daarvoor is hun eergierigheid te groot.
Lampard kan nog kampioen worden met City. In principe moest hij begin deze maand verhuizen naar New York City, maar de Engelsen verlengden de huur met zes maanden. Gerrard niet, daarvoor staat Liverpool te diep in de stand. De middenvelder moet zich, zoals heel zijn carrière bij de Reds, tevredenstellen met bekers. Vorige week was hij nog beslissend in de FA Cup tegen Wimbledon, volgende week dinsdag kan hij dat opnieuw zijn. Dan ontmoeten de Reds een eerste keer Chelsea. De week later is de return in deze topper van de halve finale van de League Cup. De winnaar neemt het op tegen Tottenham of Sheffield United.
Bekers, daarmee mag Gerrard pronken. Toen hij debuteerde voor Liverpool, op 29 november 1998, droomden de Reds nog van een titel. De laatste die ze haalden, dateerde toen al van 1990, maar het kon nog, dachten ze aan de Mersey. Zeker ten huize van de Gerrards, waar hun zoon al op zijn negende werd opgepikt door de scouts van Liverpool. Van 9 tot 34, dat is een heel leven in rood en wit, in de voetsporen van legendes als KennyDalglish, Kevin Keegan, Ian Rush of Graeme Souness. Aanvallende middenvelder, valse spits, verdedigende middenvelder, opgeleid als rechtsachter, Gerrard kon alles. Vorige zomer werd nog gespeculeerd over een verlengd verblijf, maar toen deed de club hem geen voorstel. In november zat de middenvelder met coach Brendan Rodgers rond de tafel. Die zei hem dat hij kon blijven, maar ‘beloofde’ hem minder speeltijd. Daarmee kon Gerrard zich moeilijk verzoenen.
Dromen van een titel doen ze in Liverpool inmiddels niet meer. Als Gerrard straks zal afzwaaien, na meer dan 500 matchen, is Liverpool niet veel meer dan een Engelse subtopper. Af en toe een piek, vorig seizoen eindigden ze als tweede, net als in 2009 en 2002, maar veel vaker vielen ze de laatste tien jaar uit de top drie, vier: zevende, achtste, zesde, nu weer rond de achtste plaats. Gerrard was de last man standing in een team dat achteruitboert. Tegen de investeringen van de twee uit Manchester en Chelsea kunnen ze bij de Reds niet op. Om te volgen ging Liverpool halverwege het vorige decennium nochtans ook de Amerikaanse toer op. Liverpool was al een halve eeuw in handen van de familie Moores, maar die verkocht in 2007 de aandelen. Het bleek geen succes en in 2010 werd de club, inmiddels opgezadeld met een forse schuld, alweer verkocht.
Liverpool is geen ploeg meer van titels, maar van bekers. In 2012 de League Cup, in 2006 de FA Cup. In 2005 zelfs de Champions League, na een memorabele finale tegen Milan waarin het een 0-3-achterstand ophaalde. De finale van de FA Cup wordt dit seizoen trouwens gespeeld op 30 mei, net op de dag dat Gerrard… 35 wordt. ?
DOOR PETER T’KINT
Liverpool is geen ploeg meer van titels, maar van bekers.
