Eens te meer moest depanneur Rudi Cossey bij Lokeren het pad effenen voor een nieuwe coach. Wel- licht treft hij met Slavoljub Muslin een oude bekende aan.
Diep bedroefd was Ariël Jacobs toen hij door Roger Lambrecht de dag na het 4-1-verlies op Westerlo werd doorgestuurd. Vooral de manier waarop stelde de Brabander zwaar teleur. Hij had namelijk nooit de wapens gekregen om naar de oorlog te trekken en kreeg de tijd niet om tijdens de winterstop vers aanvallend bloed aan zijn selectie toe te voegen. De harde beslissing die Lambrecht nam, werd mede ingefluisterd door de directeur sportzaken, Willy Verhoost, in zijn aanpak ook niet de grootste diplomaat en zeker geen vleier. De rechttoe-rechtaanstijl, vaak onbehouwen, ook bij het nemen van harde conclusies, zo profileert het duo zich almaar meer. Maar Verhoost kreeg ook een sneer, omdat er met de Rwandese linkerflankspeler Honoré Kabongo (21) een nieuwe tester kwam die opnieuw niet lijkt te voldoen, ondanks het feit dat hij al meer dan een maand op Daknam vertoeft. Dat de oud-speler van het Turkse Sakaryaspor vorige vrijdag, bij het invallersduel op Club Brugge, al na een uur werd vervangen, was een veelzeggend signaal vanuit de technische staf.
Naar eigen zeggen werd Lambrecht gedwongen te reageren, want met de huidige lage toeschouwersgemiddelden en het povere voetbal dat er wordt gebracht, ziet het er sterk naar uit dat de inkomsten drastisch zullen dalen. Als het klassement laag is, dalen ook de tv-gelden en dreigt er een exploitatietekort. Dat is een gevoelige kwestie voor Lambrecht, die gruwelt van een dergelijk scenario. Want dan moet hij geld bijpassen. En net dat wil de bandenmagnaat absoluut voorkomen. De vervanging van Jacobs door een nieuwe trainer lijkt dan wel een financieel zware inspanning te vragen, een resolute ommekeer kan misschien voor vernieuwd enthousiasme zorgen. En zeker als je dan zou terugvallen op Slavoljub Muslin, die na zijn korte passage vorig jaar een zodanige status opbouwde bij de fans, het bestuur en de spelers dat hij nagenoeg niets fouts kan doen. Dat bleek ook vorige zaterdag, toen de voorzitter samen met commercieel directeur Patrick Orlans de fans suste tijdens een bijeenkomst met de LSF, de Lokerse Supporters Federatie.
Tussenpaus
Om de moeilijke week tussen Westerlo en Club Brugge te overbruggen, werd er bij de Waaslanders weer een beroep gedaan op assistent-trainer Rudi Cossey en clublegende Wlodek Lubanski. De oud-verdediger was daarmee niet aan zijn proefstuk toe, want het was al de vijfde keer dat Cossey (tijdelijk) het overnam als tussenpaus. Puin ruimen moest hij niet doen. “Het was hier geen dooie boel, hé. Ariël liet geen puinhoop achter, leverde hier schitterend werk. Maar ook hij kreeg deze scheve situatie niet recht. De doodsteek kwam er door de blessures van de vaste titularissen João Carlos Pinto Chaves en Hassan El Mouataz“, zegt hij. “De spelers beseffen dat alleen zijzelf verantwoordelijk waren voor de huidige malaise. Zij moeten nu reageren en die negatieve spiraal ombuigen. Het is vijf voor twaalf. Ik hoop dat die boodschap goed doordringt.” Alleen was er mentaal wel stevig oplapwerk nodig, want bij de minste tegengoal gingen de kopjes van de meeste spelers naar beneden en zakte de ploeg, onder Jacobs, als een pudding in mekaar. Cossey probeerde dat te verhelpen door op training te kiezen voor veel oefenvormen op de korte ruimte. Snel inspelen, balcontrole, kaatsen en vrijlopen : dat was de opdracht die hij er probeerde in te pompen. “Er staat een muur die met zand aan elkaar hangt. Hij is nog niet gemaakt met cement. Wij kunnen het spel niet maken, dus moeten we voor mekaar door het vuur gaan.” Die aanpak resulteerde in een 3-2-zege tegen Club Brugge.
Cossey, die binnen de club wordt geroemd om zijn clubliefde, zijn grote werkvolume en iemand die als eindverantwoordelijke zijn zin durft doen en veeleisend overkomt bij de invallers, kent de accenten van Muslin. “Offensief verzorgd voetbal met vaste looplijnen en hoog circulatievoetbal. Hij moet die onzekerheid en onduidelijkheid veranderen.”
Eigen filosofie
Dat er wellicht wordt teruggegrepen naar Muslin, behoeft eigenlijk weinig uitleg. Hij is gepokt en gemazeld in het trainersvak, kent de valkuilen en de opportuniteiten. Muslin is niet zo’n voorzichtige coach als Jacobs, maar staat voor een zekere herkenbaarheid. Opperchef Lambrecht paaide hem met een lucratieve overeenkomst, inclusief een verbrekingsvergoeding. Als de overeenkomst straks echt wordt gefinaliseerd, weet Muslin wat hem te doen staat : voor onmiddellijk sportief succes zorgen, plus de huidige spelerskern observeren, analyseren en doorlichten. Al wie niet voldoet, zal tijdens de winterstop slecht nieuws krijgen. Want er moet plaats worden gemaakt voor een aantal nieuwkomers (een goede nummer tien, een centrumspits en een leiderstype), die Lambrecht beloofde. Daar waar Jacobs constant hamerde op teamgeest en inzet, implementeert de nieuwe trainer graag zijn eigen filosofie : de druk naar voren, het spel goed breed houden via de flanken, zorgen voor snelheid en de inpassing van beloftevolle jongeren.
Muslin werd midden oktober ontslagen bij het Russische Lokomotiv Moskou. Ondanks goede resultaten (een derde plaats in de competitie met uitzicht op de titel en als eerste buitenlandse coach zeventien opeenvolgende wedstrijden ongeslagen) in de competitie bezegelde een nederlaag tegen FK Moskou zijn lot. Ook de uitschakeling in de UEFA Cup tegen Zulte Waregem werd hem aangewreven. Maar er was meer aan de hand : een verschil in visie met voorzitter Valeri Filatov, een oud-voetballer, met wie Muslin niet op één lijn zat. Ook de levensomstandigheden, in het kille Moskou, ver weg van zijn echtgenote in Frankrijk, werden een gesel. “Ik duld nog altijd geen inmenging in sportieve zaken”, houdt Muslin graag voet bij stuk. “Ik probeer mijn sportieve keuzes altijd te verantwoorden, maar doe geen toegevingen. Dat was ook de reden waarom ik eerder al opstapte bij Metalurh Donetsk. Je kan je niet blijven verdedigen tegenover iemand wiens voetbalopvattingen totaal indruisen tegenover je eigen visie. Dan stopt het voor mij. Ik sta voor rechtlijnigheid, discussieer niet graag eindeloos.”
“Ik sta voor discipline, maar geef mijn spelers ook veel vertrouwen”, vervolgt Muslin. “Hen helpen in hun ontwikkeling, dat is mijn streefdoel. De spelers moeten plezier beleven aan het spelletje. Maar een ploeg bouw je niet op een maand, je hebt meestal een halfjaar nodig om je visie over te brengen. Maar ik leg mezelf en de spelers graag wat druk op. Je moet de lat hoog durven leggen. Ik ben een onverbeterlijke perfectionist. De organisatie, op en naast het veld, moet altijd in orde zijn. (lacht) Anders word ik lastig.”
Het is afwachten of hij die denkbeelden weer in Lokeren zal overbrengen.
FRéDéRIC VANHEULE
