Zondag staat de doelman van Beerschot tegenover de ploeg die hij door een vermeende misstap op het internet moest verlaten. Staat er een andere Stijnen onder de lat? ‘Er is een beeld gecreëerd dat Stijn lui zou zijn, maar wij hebben hem net aangetrokken voor zijn scherpte.’

Onder de namen Piop en Frigo, zo concludeerde Club Brugge in februari 2011, probeerde hun toenmalige doelman Stijn Stijnen op een internetforum de supporters op te zetten tegen zijn doublure, Colin Coosemans. Na veel commotie en een gedwongen vertrek onderhield de doelman individueel zijn conditie met Theo Custers, wachtend tot de juiste club zich meldde. Dat bleek Beerschot te zijn. Daar vond hij van de zomer Chris Van Puyvelde als sportief directeur en in de technische staf Jacky Mathijssen en Jan Van Winckel terug.

Jan Van Winckel: “De dag nadat er een afspraak was tussen de advocaten van Stijn en Club Brugge ben ik bij Stijn thuis geweest. We hebben over de affaire gepraat en voor mij was de kous toen al af. Het voetbal is een opportunistische wereld en ik wou daar bewust niet in meegaan en Stijn laten vallen. Een eerste reactie moet toch altijd zijn: empathie tonen voor mensen die in dat soort processen geschaad worden. Ook Colin Coosemans heeft op heel die affaire enorm goed gereageerd, vind ik.

“Ik ben toen ook bij de mama van Stijn, in haar broodjeszaak in Hasselt, iets gaan eten. Dan merk je dat die mensen, Anna en Jempi, enorm afzagen van heel die affaire. Ik ga daar niet melig over doen, maar soms wordt er te weinig stilgestaan bij de familie en het feit dat dat mensen van vlees en bloed zijn.

“Ook voor mij was het moeilijk, want je maakte vier jaar lang elke dag Stijn mee als de man die het voor iedereen opnam en in de voorlinie stond. Soms ten koste van zichzelf, want Stijn polariseert enorm en als je zo uitgesproken bent, weet je dat sommige mensen je graag mogen en anderen minder. Maar ik heb veel liever mensen die een mening geven – daarom hoef ik daar niet akkoord mee te gaan – in plaats van een sociaal vriendelijk verhaal te vertellen. En dat laatste doet Stijn niet. Daarin kun je zijn karakter niet veranderen. Alleen word je wat meer ervaren, waardoor je sommige fouten niet meer gaat maken. In die zin zullen er wel wat hoekjes afgerond zijn, maar Stijn ga je nooit veranderen, die gaat blijven polariseren en opkomen voor zijn mening zonder mee te lopen met de massa.”

Man Bijt Hond

“Stijn is iemand die veel energie steekt in relaties. Enorm veel. Dat betekent dan dat hij je ook steunt ten koste van vele anderen. Hij heeft altijd mensen verdedigd: Jacky ( Mathijssen, nvdr), Luc Devroe, Pol Jonckheere … Terwijl hij dat als werknemer van het bedrijf Club Brugge niet hoefde te doen. Dat slorpt krachten op. Stijn is altijd iemand geweest die mentaal ontzettend sterk stond, maar voetbal slorpt zo veel energie op dat ik denk dat het voor iedereen goed is om het voetbal af en toe eens vanop afstand te kunnen bekijken. En dat merk je wel aan hem, vind ik. Op fysiek vlak is hij dezelfde gebleven, maar mentaal is hij weer een stuk rustiger.

“Het siert de mens Custers dat hij energie in Stijn heeft willen steken, maar het verhaal Custers had wel een heel groot Man Bijt Hondgehalte en is fel overtrokken, waardoor enorm tekort werd gedaan aan DanyVerlinden, onder wie Stijn toch is uitgegroeid tot een internationale keeper. Als er wordt gezegd dat hij zes tot acht kilo kwijt is, moet je je ook afvragen in hoeverre dat niet met spiermassa heeft te maken omdat hij een tijd inactief is geweest. Je krijgt ook de tijd om eens na te denken en je voedingsgewoonten aan te passen. De trainingen van Custers zijn enorm goed geweest voor Stijn, maar de verdienste van Dany mag niet onderschat worden.

“Jacky Mathijssen, Chris Van Puyvelde en ik, wij kennen Stijn alle drie en we hebben er bewust voor gekozen om hem aan te trekken, ook al waren er verschillende keepers vrij. Vooral vanwege het groeiproces waarin Beerschot zit, want Stijn is behalve een heel goede doelman ook enorm scherp op de training. Scherp, ja. Er is een beeld gecreëerd dat Stijn lui zou zijn, maar wij hebben hem net aangetrokken voor zijn scherpte op training, want Stijn is een competitiebeest. Alleen moet hij op training opdrachten krijgen waar van alles aan hangt, want wat hij wil is competitie. Als hij verliest, is hij buiten zinnen, vandaar zijn soms extreme reacties. Verlies is iets wat hij niet kan plaatsen, dan maakt hij zelfs ruzie met zijn beste vrienden maar daarna is hij weer de vriendelijkheid zelf.

“Gasten met die autoriteit hebben wij nodig, want naar Stijn wordt er opgekeken. Als je Stijn in je ploeg hebt staan op training en je laat je man in je rug lopen, tja, dan … ( grijnst) Carl Hoefkens heeft dat ook. Het is een zegen voor een trainer om dat soort mensen te hebben. Stijn zit in de kleedkamer naast Gary Kagelmacher, dat soort mensen zoekt elkaar onrechtstreeks ook op. Mannen die hun nek uitsteken.”

Dansen

“Stijn heeft een huis gekocht en is zich wat aan het settelen. Met Veerle is hij al heel lang samen en dat ze van de zomer getrouwd zijn, zal er allemaal wel toe bijdragen dat hij een stukje meer kan relativeren. Op dat trouwfeest waren ook veel mensen van Club Brugge en de nationale ploeg en dan merk je toch wel dat de ‘affaire’ daarmee ook afgesloten kon worden. Je zag Anna en Jempi samen dansen en er werd gelachen: dan weet je dat dat trouwfeest – een maand of twee, drie na de ‘affaire’ – ook een kantelpunt is geweest.

“Stijn is nog echt wel blij als Club Brugge wint en dat geldt uiteraard ook voor mijzelf. Je laat uiteindelijk toch heel wat vrienden achter in Brugge. Zo bellen Adrie en ik elkaar nog bijna wekelijks. Laat ons zeggen: ze mogen elke match winnen, behalve die tegen Beerschot. ( grijnst) Als Beerschot rustig blijft, dan zijn wij over drie, vier jaar een stabiele club als AA Gent. Dat moet onze ambitie zijn en dan kunnen we op een niveau staan dat play-off 1 elk jaar een absolute doelstelling moet zijn. Stijn moet, net als ik, op dit moment wel afstand nemen van Europees voetbal of een landstitel, maar wie zegt dat Stijn over een paar jaar niet weer bij een topclub speelt. En trouwens, wie zegt dat wij het tegen dan zelf niet zijn?”

DOOR RAOUL DE GROOTE

“Soms wordt er te weinig stilgestaan bij de familie.”