De truitjes zijn bijna klaar, de ploeg nog niet helemaal, maar Zulte Waregem voetbalt weer.

Het is file in Deinze. Dat komt ervan, als je een galamatch tegen de Belgische vicekampioen organiseert op een doordeweekse dinsdagavond. Tot de file zichzelf ineens oplost en het blijkt dat ze gewoon veroorzaakt werd door een opgehaalde brug over de Leie. Drie kwartier voor de aftrap staan de vier stewards aan de hoofdingang van het stadion, dat net buiten het stadscentrum ligt, nog rustig te keuvelen. Er is nog parkeerplaats zat en binnen is het rustig.

De aftrap is al gegeven wanneer de meeste toeschouwers binnensijpelen in het functioneel gebouwde stadion. Speciaal voor deze galawedstrijd heeft de thuisploeg extra vroeg de trainingen hervat. Na de match krijgen de thuisspelers, die slechts twee trainingen in de benen hebben, nog eens veertien dagen vakantie.

Met tien nieuwe spelers gaat Deinze, afgelopen seizoen slechts dertiende in derde A, voor promotie naar tweede klasse, de reeks waar het vijf jaar geleden uit tuimelde. Denijs Van De Weghe,sinds vorig jaar clubvoorzitter en ook eigenaar van coatingbedrijf Dakota, heeft nog twee jaar tijd om zijn ambitie – binnen de drie jaar na zijn aantreden promoveren naar tweede klasse – waar te maken. Hogere ambities moet Deinze niet uitschreeuwen met zijn beperkte hinterland en zijn ligging, perfect halfweg tussen Waregem en Gent, allebei dik vijftien kilometer ver.

Het gebeurt niet elk jaar dat Deinze Zulte Waregem ontvangt. Voorheen waren beide clubs hevige rivalen, weet Eddy Mestdagh,sinds 1 mei algemeen manager van de derdeklasser. Mestdagh groeide op bij Deinze, was er niet alleen speler maar ook trainer en deed daarna de scouting voor KV Kortrijk, Zulte Waregem en de afgelopen twee jaar Club Brugge.

Begin jaren negentig zaten Zulte VV en Deinze nog samen in vierde klasse. In 1996/97, het topjaar waarin Deinze derde eindigde in tweede klasse, meent Mestdagh zich te herinneren dat in de eindronde tegen SV Waregem 8500 toeschouwers opdaagden.

Qua omvang moeten Deinze en Waregem niet voor elkaar onderdoen. Op de ranglijst van Belgische steden en gemeenten staat Waregem met 36.700 inwoners op plaats 33, terwijl Deinze met 29.700 inwoners nummer 47 is.

Intussen zijn de sportieve waardeverhoudingen flink veranderd en ziet de nieuwe voorzitter van de thuisclub in Essevee eerder een grote broer en potentiële goeie vriend dan een aartsrivaal.

1015 toeschouwers

In derde klasse lokt Deinze gemiddeld 500 man, vandaag worden er 1015 tickets verkocht. Het is niet meteen de recette die de club verwachtte. Na de euforie rond de tweede plaats van de fusieclub hadden de gastheren liefst 3000 tickets klaar laten leggen voor dit duel.

In de hoofdtribune is het wel aanschuiven, er is veel schoon en vooral schoon opgekleed volk. Liefst 200 gegadigden hebben zich ingeschreven voor het vis-en-vleesbuffet in de businessruimte die vanavond uitzonderlijk enkel toegankelijk is voor vips, zo meldt een groot papier aan de ingang van de hoofdkantine.

Intussen komt Zulte Waregemvoorzitter Willy Naessens de tribune op. CEO Patrick Decuyper zit op de voorlaatste rij naast David Gevaert.De voormalige assistent-trainer is een week eerder aangesteld tot sportief adviseur, terwijl hoofdtrainer Francky Dury ook sportief manager is. Gevaert zal de CEO bijstaan in de contacten met spelersmakelaars, de scouting ondersteunen en instaan voor de doorstroming van jong talent.

Bij de 25 spelers van Zulte Waregem ontbreken veel bekenden. Jonathan Delaplace is net weg naar Lille, Junior Malanda, Aleksandar Trajkovski en Ibrahima Conté dagen pas een paar dagen later op, en Franck Berrier en Bryan Verboom leunen nonchalant tegen de dug-out. Zij volgen nog een individueel programma. Of Thorgan Hazard, eigendom van Chelsea, nog opdaagt, weet niemand.

Alle nieuwkomers zijn in Deinze. De Belgisch-Montenegrijnse verdediger Danilo Sarkic (ex-Sochaux) en de Belgische doelman Salvatore Crimi (ex-Lille) houden het bij een fietstraining net voor de match, met Berrier, Verboom, Godeau en Skúlason in hun zog. Twee van de drie aanwezige nieuwkomers treden in de tweede helft aan: Frédéric Duplus en Ilias Maatoug. In de eerste helft is de enige nieuwkomer de Senegalese testspeler Alou Ndiaye,die zijn opleiding in Frankrijk kreeg en zonder club zit. Hij mag het eens proberen als linksachter.In de basis starten zeven vaste waarden van vorig seizoen: de hele verdediging plus doelman Sébastien Bruzzese en de spitsen Mbaye Leye en Jens Naessens.

De vicekampioenen treden aan in lichtgroene shirts, afgelopen seizoen de derde uitrusting. De nieuwe truitjes worden donderdag voorgesteld. De vraag of ze paars-wit zijn, ontlokt spontaan gelach. Waarschijnlijk niet dus.

Indrukwekkend is de minuut stilte voor de aftrap naar aanleiding van het overlijden van een oud-medewerker van de thuisclub, Abel De Wulf. Beide teams staan stokstijf in de houding en er is één minuut lang niet één woord of geluid te horen. Wanneer per ongeluk een gsm afgaat, klinkt het verontwaardigd: ‘Ssst!’

In de eerste helft is het een wonder dat de thuisploeg de bal uit een handvol kansen niet in doel krijgt. Hoe je wél efficiënt voetbalt, toont Mbaye Leye na 20 minuten wanneer de kapitein van de thuisploeg domweg de bal aan hem verliest en hij het leer droog binnen stampt. Francky Dury veert een paar keer recht wanneer de gelegenheidslinksachter weer eens uit positie loopt en maakt zich één keer kwaad wanneer jeugdspeler Theo Bongonda op het middenveld dom balverlies lijdt: “Theo! C’est quoi, ça?”

Tijdens de rust probeert de dj van dienst het stadion op te warmen met zonnige hits uit de jaren tachtig en negentig, maar ‘Vamos a la playa’ en de Macarena pakken niet bij deze frisse temperaturen.

Thorgan Hazard

Na de rust staat voor Sammy Bossut een onervaren team, met de teruggekeerde Mahamadou Habibou, de beloftevolle Peruviaanse middenvelder Hernan Hinostroza én twee nieuwkomers: de Franse rechtsachter en jeugdinternational Frédéric Duplus, en de zeventienjarige Belg Ilias Maatoug,vorig seizoen bij tweedeklasser FC Brussels en nu geleend van White Star.

In een gezapige tweede helft krijgt Maatoug een paar keer de handen op elkaar. Eerst wanneer hij Habibou met een mooie steekpass op weg zet naar de 0-2. Twee minuten voor tijd wanneer hij met een mooie schijnbeweging de keeper uitspeelt en de droge 0-4-eindcijfers op het bord zet.

Dan is het tijd voor het vis-en-vleesbuffet. En voor de fotojacht. Van een overrompeling of gedrum is geen sprake. Wanneer Francky Dury uitgebreid de pers te woord staat, wachten achter zijn rug geduldig de jonge fans op een rij tot de trainer uitgepraat is.

Dury is tevreden. Tenslotte heeft zijn kern die ochtend ook al een paar uur flink getraind. De jonge Maatoug krijgt een compliment, hij heeft een paar mooie dingen getoond, vindt de trainer. “We hebben ritme opgedaan en we hebben geen blessures, dus ben ik blij.”

Dury maalt er niet om dat een aantal spelers nog niet inzetbaar is: “De spelers die de Confederations Cup speelden in Brazilië zullen ook niet snel bij hun club zitten, hoor.” Dat het nog stil is op de transfermarkt stoort hem evenmin: “Het is overal nog stil. De eerste transferpiek komt wanneer de ploegen terugkomen van stage, midden juli.” Thorgan Hazard heeft hij nog gesproken na België-Servië. “Het heeft geen zin dat ik zeg dat hij naar Zulte Waregem moet komen. Blijft hij, dan is dat een enorme transfer voor ons. Dan heeft hij ook een grote kans om in de selectie van de Rode Duivels te blijven. Verder heb ik geleerd dat, als je zaken niet onder controle hebt, het verdomd moeilijk is. Er zijn twee dossiers die we niet onder controle hadden: het dossier-Delaplace en dat van Hazard. In de dossiers rond Malanda, Leye en Berrier ligt dat anders.”

Een vervanger voor Delaplace ziet hij niet in zijn kern. Hij heeft wel een naam in zijn hoofd. “Ik zoek liever wat langer opdat het dan ook goed is. Het laatste wat we nu moeten doen, is panikeren. Vorig jaar zijn we op teambuilding geweest, maar nadien zijn acht van die jongens nog weggegaan en zijn er nog vijf bijgekomen. We hebben altijd gezegd dat we een opleidingsclub willen zijn. Dan moet je ook kunnen aanvaarden dat je op een dag de spelers die je opgeleid hebt kwijt bent, zeker als je als opleidingsclub ook goeie resultaten haalde.”

De verhuissoap en zijn eigen mogelijke overstap naar Lille heeft Dury achter zich gelaten. “Je kunt die druk aanhouden door daar voortdurend zelf naar te verwijzen of je kunt die bladzijde omslaan. Ik zou de verkeerde focus leggen als ik het eerste doe.”

Aangenaam verrast is de trainer door de publieke belangstelling voor de eerste trainingen. “Vorig jaar was het goed weer en er was meer dan 1000 man. Nu was het slecht weer en er was meer dan 1500 man. Dat betekent dat we iets losgeweekt hebben bij de bevolking. Ik hoop dat we die durf, lef, die positieve uitstraling van vorig jaar straks doortrekken. Wij zijn niet meer bang om naar Standard of Anderlecht te gaan. Wij geloven in onszelf. Die attitude wil ik terugzien, ook in voorbereidingsmatchen.”

Persverantwoordelijke Cedric Tack eet nog gauw een broodje voor de bus vertrekt. Hij heeft de laatste maanden geleerd hoe snel zwart wit wordt en omgekeerd: “Als je op basis van een paar telefoontjes naar makelaars concludeert dat er een leegloop zal volgen, vind ik dat op niets gebaseerd.”

Vorig seizoen zag Zulte Waregem het aantal abonnees stijgen van 4800 in de reguliere competitie naar 5400 in play-off 1. Vorige week waren na de voorrangsperiode voor de verlenging van bestaande abonnementen twaalf procent meer abonnementen verkocht dan vorig jaar op hetzelfde tijdsstip. Han Solo, een komiek uit Zulte wiens promotiefilmpjes op de clubwebsite een record qua aantal views braken, moet helpen om nog meer volk naar het stadion te lokken en ervoor te zorgen dat er volgend jaar een échte voetbalfile in Deinze staat als Essevee op bezoek komt.

DOOR GEERT FOUTRÉ – BEELDEN: IMAGEGLOBE

“Zo veel volk op training, dat betekent dat we iets losgeweekt hebben bij de bevolking.” Francky Dury