Een superteam met drie of zelfs vier All Stars, zoals nu bij Golden State, lijkt contradictorisch in de NBA, waar de opzet is om een level playing field te creëren tussen meerdere topploegen. Dat probeert men te bereiken via een draftsysteem, waarbij de slechtst presterende clubs de beste spelers uit de colleges kunnen selecteren, en via een salarisplafond, waarbij clubs flink moeten dokken als ze die cap overschrijden. Sinds de in 2011 afgesloten cao (die nu heronderhandeld wordt) laat de NBA zelfs de zogenaamde luxury tax niet meer lineair maar progressief stijgen, en voerde het een nog zwaardere repeater tax in voor clubs die drie jaar op rij te veel aan salarissen blijven uitbetalen, precies om die superteams te vermijden.
Veel heeft het niet geholpen, want rijke clubeigenaars graaien met plezier in hun portefeuille om (veel) grote sterren aan te trekken. Zo betaalde Cleveland Cavalierseigenaar Dan Gilbert vorig seizoen liefst 145 miljoen euro aan lonen uit, waarvan 49 miljoen luxetax. Ook Golden State moest 13,5 miljoen euro boete betalen, iets meer dan Oklahoma. Niet toevallig waren die ploegen drie van de vier conferencefinalisten.
Dat de Warriors nu ook Kevin Durant een jaarsalaris van liefst 24 miljoen euro konden voorschotelen, heeft twee redenen.
Eén: Stephen Curry ligt nog altijd onder een contract dat hij tekende toen hij gekweld werd door enkelproblemen en niet de superster was die hij nu is. Daardoor verdient hij dit seizoen, in zijn laatste contractjaar, ‘amper’ 11 miljoen euro. Omdat Klay Thompson en Draymond Green, de andere twee leden van de Big Four, eerder al een verbintenis onder hun marktwaarde tekenden, en omdat Golden State dure vogels als Andrew Bogut en Harrison Barnes liet gaan, was er voldoende salarisruimte voor Durant.
Tweede reden: het fel verhoogde salarisplafond van 77 naar 103 miljoen euro (wat betreft luxury tax), een stijging van liefst 34 procent. Met dank aan de nieuwe tv-deal die de NBA afsloot met ESPN en Turner Sports ter waarde van 21,13 miljard euro voor negen jaar, of 2,34 miljard per seizoen…
Zo kon ook Cleveland LeBron James afgelopen zomer een nieuw contract geven van 58,5 miljoen euro voor twee jaar, waardoor hij de best betaalde NBA-speler wordt. Let wel: ‘amper’ 58,5 miljoen, want LBJ is (in verhouding) sportief en commercieel een pak meer waard. Clubs kunnen echter slechts een bepaald percentage van hun totale loonuitgaven aan één speler uitgeven. Die zogenaamde max contracts liggen nu wel op de tafel in de huidige cao-onderhandelingen tussen de NBA en de spelersvakbond. Met niet toevallig … James als afgevaardigde.
Voorlopig zijn die max contracts vooral in het voordeel van de mindere goden, die vorige zomer het meest profiteerden van de nieuwe tv-deal. Teams moeten immers ook een mínimum aan salarissen uitbetalen, en ook die ondergrens is fel gestegen, tot 77 miljoen euro dit seizoen. Michael Conley tekende zo bij Memphis een recordverbintenis van 142 (!) miljoen euro voor vijf jaar. Voor een point guard die nog nooit All-Star was…
