De competitie is drie speeldagen ver en wie staat daar met zeven punten mee in de kop van het klassement ? Moeskroen ! Was dat niet die ploeg die geciteerd werd als de meest verzwakte van het peloton ? Defensieve sterkhouders als Stephen Laybutt en Steve Dugardein vertrokken, maar toch heeft doelman Francky Vandendriessche de beste verdediging van dit competitiebegin voor zijn neus staan : nog geen enkele tegentreffer in drie duels. “En dat ondanks een zwaar programma tegen Anderlecht en Genk,” glundert de Moeskroendoelman. “De zege tegen Anderlecht op de eerste speeldag was van zeer grote invloed, ze nam de twijfels weg die tijdens onze – toegegeven – zwakkere voorbereiding de kop opstaken. De hele groep begon bijzonder geprikkeld aan dit seizoen, omdat we al voor de start langs alle kanten aangevallen werden.”
Tijdens de voorbereiding werden drie verschillende tactische systemen ingeoefend, een moeilijke bevalling, maar volgens Vandendriessche dé reden van dit prille succes. “Het heeft tijd gekost, maar nu plukken we er de vruchten van. Van speler één tot elf, allemaal weten we perfect wat onze taken zijn. Daardoor kunnen we ook tijdens een wedstrijd vlot overschakelen van het ene op het andere systeem. Nogal wat ploegen worden daardoor verrast. Na tien minuten kunnen de spelers op het veld zelf kiezen om van een 4-4-2 over te schakelen naar een 4-3-3 en meer druk naar voren te zetten. De coach hamerde erop dat iedereen moet sturen, maar de centrale man in die tactische flexibiliteit is Tonci Martic : hij geeft meestal de aanzet. Als doelman is het belangrijk dat je ook op de hoogte gebracht wordt van die tactische aanpassingen, want als we bijvoorbeeld overschakelen op een driemansverdediging, moet ik hoger gaan staan en meer meevoetballen.”
Vandendriessche keept zelf ook weer op hoog niveau, was vorige week tegen Genk matchwinnaar en ook tegen Sint-Truiden erg secuur. Voor hem een kleine revanche na de zware kritiek die hij destijds bij de Rode Duivels kreeg ? “Helemaal niet, ik heb al voldoende pieken en dalen gekend in mijn carrière om dit te relativeren. Ik heb de pech gehad om bij mijn eerste cap voor de Belgische nationale ploeg in de fout te gaan, een tweede kans krijg ik nooit meer. De Rode Duivels is over en out voor mij. Maar bij Moeskroen hebben ze mij altijd gewaardeerd, zelfs in die moeilijkere periode. Ik zit nu in mijn laatste contractjaar, het enige wat ik nog ambieer is dat ze mijn contract hier verlengen. Moeskroen is het enige dat voor mij nog telt.”
(MS)
