Taiwo Awoniyi

Royal Excel Mouscron

Mijn naam

Taiwo Awoniyi (21): ‘Als er in onze stam, de Yoruba, een tweeling wordt geboren, krijgt het eerste kind altijd de naam Taiwo, ook als dat een meisje is. Taiwo betekent: ‘degene die als eerste komt’. Het tweede kind noemt men Kehinde, ‘degene die als laatste komt’. Zo heet mijn tweelingzus dus. Als ouder kun je er natuurlijk wel voor kiezen om je kind nog een extra naam te geven. Voor mij wilden mijn ouders er graag nog een Bijbelse naam bij. Voluit heet ik Taiwo Michael Awoniyi. Maar in Ilorin, mijn thuisstad, noemt iedereen me Taiwo. ( lacht) En ik ben daar dus niet de enige met die naam.’

Onze rekeningen

‘Naast mijn tweelingzus heb ik nog twee oudere zussen en twee oudere broers. Eerst leefden we in een tweekamerappartement in Ilorin. Het leven daar was een hel. Soms hadden we maar één of twee keer per dag iets te eten. Maar mijn moeder en vader komen uit een christelijke familie, we geloofden altijd dat alles goed zou komen. Mijn ma werkte als verkoopster. Wat ze verhandelde, hing af van het moment: soms brandhout, soms kleren, soms voedsel. Mijn vader werkte in de gevangenis. Hij kreeg elke maand zijn loon. Maar dat was niet genoeg om alle kinderen naar school te laten gaan. Mijn vader vond het heel belangrijk dat we studeerden. Hij was ervan overtuigd dat hij een beter leven had kunnen hebben als hij was opgeleid. Dus trok hij soms naar onze school als hij rekeningen niet kon betalen en dan smeekte hij de directeur om ons er niet uit te gooien. En dan leende hij weleens geld bij mensen die hij nadien het dubbele moest terugbetalen. Mijn ouders deden alles to keep us going. Het enige wat wij konden terugdoen, was to fight our way up. Een van mijn broers ging naar de universiteit van Ilorin en werd leraar. Een andere heeft zijn eigen klerenwinkel. Een zus is apotheker, een andere ging naar de verpleegsterschool. En mijn tweelingzus zit nu aan de universiteit. Ik ging tot mijn vijftiende naar school. Mijn vader wilde dat ook ik naar de universiteit zou gaan, maar op een bepaald moment zag hij in dat hij me moest laten doen.’

Onze tradities

‘Tradities zijn belangrijk voor de Yoruba. Als ik terugkom in Nigeria en mijn vader zie, dan is het de gewoonte dat ik hem niet de hand schud, maar dat ik deze houding aanneem ( zet zijn handen en voeten op de grond en strekt zijn lichaam alsof hij gaat beginnen te pompen, nvdr). Wij zijn grootgebracht met veel aandacht voor respect, waardigheid en eerlijkheid.’

Onze helden

‘De beste Nigeriaanse voetballer ooit? Ik kan niet kiezen tussen Nwankwo Kanu en Jay-Jay Okocha. Uitzonderlijke spelers. En: zij speelden altijd met een lach op hun gezicht. In het voetbal moet je je amuseren. Ook ik probeer met een lach te voetballen, want ik had nooit gedacht dat ik deze sport zou kunnen beleven in een omgeving als deze.’

Raar aan België

‘In dit land lijkt alles gemakkelijk. Ik heb hier nog niemand gezien die geen twee keer per dag kan eten. Ook België zal wel zijn armen hebben, maar ik ben er zeker van dat het niet te vergelijken is met de situatie op veel plaatsen in Afrika.’

Onze reputatie

‘Ik wil me niet uitspreken over hoe onze president Boko Haram ( terreurorganisatie, nvdr) aanpakt. In het algemeen ben ik ervan overtuigd dat iedereen diep in zijn binnenste wel weet of hij goed of slecht handelt. Maar ik vind het jammer dat Nigeria hier vaak het nieuws haalt met kidnappings en Boko Haram. Zo lijkt het soms alsof Nigeria uitpuilt van de terroristen. Maar in België, Duitsland en Frankrijk is er evengoed terrorisme. De kidnappers en Boko Haram zijn in Nigeria belangrijke items, maar die problemen gijzelen niet heel het land. In Ilorin leven christenen en moslims bijvoorbeeld vredig samen. Daarom vind ik het belangrijk dat Nigerianen in het buitenland zich goed gedragen. Als zij hier op een negatieve manier opvallen, zullen de Belgen vlug denken: Nigeria is een land met problemen. Maar gedraag je je goed, dan realiseren de mensen zich dat ze niet alle Nigerianen over dezelfde kam mogen scheren. Ik voel op dat vlak zeker een verantwoordelijkheid.’