Cercle Brugge ging in 1A verrassend sterk van start. Wat zijn de sterktes en de zwaktes van de promovendus? Vier getuigenissen van voorbije tegenstanders.
Bram Verbist STVV
‘Tegen ons zette Cercle een blok neer en speelde het naar zijn kwaliteiten: op de counter’, zegt Bram Verbist, ex-Cerclekeeper en nu keeperstrainer van STVV, dat op speeldag 1 op eigen veld niet verder kwam dan 0-0 tegen de promovendus. ‘Ze schakelden heel snel om. Met Mercier, die als draaischijf de rest laat lopen, en met spitsen als Tormin, die heel snel is, en Bruno, die je in de zestien meter weinig ruimte mag geven. Met kopbalsterke spelers als Lambot en Taravel zijn ze ook gevaarlijk op stilstaande fasen. Ze zijn moeilijk te ontwrichten. Wij probeerden de ruimte te vinden in de rug van hun centrale verdedigers, maar dat is moeilijk omdat ze elke keer vrij laag inzakken. Misschien is het een ander verhaal als je tegen hen op voorsprong komt.
Alles kan er en je voelt dat ze in een positieve flow zitten. Dan is het een mooie vereniging om er te zijn.’ Arnar Vidarsson
‘Voor ons kwam het eropaan de bal te veroveren op momenten dat zij omschakelden. Dan ligt er wel ruimte en daar moet je dan proberen slim in te lopen. Met Nardi beschikken ze ook over een jonge doelman met présence en reflexen. Vorig jaar kreeg hij de kans en het vertrouwen om na een aarzelende start en wat foutjes te blijven staan en zo te groeien en punten te pakken. Die lijn trekt hij nu door.
‘We wisten wat we zouden krijgen, want vorig seizoen speelden we met Beerschot zes keer tegen hen en het is grotendeels dezelfde ploeg gebleven. Ze kennen elkaar. En dan is Cardona er nog niet bij, wegens blessure, een jongen die onzichtbaar kan zijn en dan opeens met een slimme loopactie en een klasseflits het verschil kan maken. Dit Cercle is een volwaardige eersteklasser.’
Arnar Vidarsson Lokeren
‘Cercle deed het tegen ons in 4-4-2 met een ruit op het middenveld, twee spitsen die heel breed uit elkaar gaan staan, een nummer tien en achter hem drie middenvelders in een kuipje’, zegt Arnar Vidarsson, ex-speler en ex-coach van Cercle en nu assistent-coach van Lokeren, dat op speeldag 2 met 3-2 verloor in het Jan Breydelstadion. ‘Dat is een moeilijk te bespelen systeem, omdat het dan zeker centraal heel gesloten zit. Bovendien spelen zij de counter heel goed uit met technische spelers als Mercier, die de snelle spitsen gepast kan bedienen. In de tweede helft pasten we ons aan, deden we het op dezelfde manier zoals zij en toen vonden we wel de ruimtes. Die lagen op de zijkanten, omdat ze door die ruit centraal op het middenveld niet met dubbel bezette flanken speelden en hun backs in balbezit hoog gingen staan. Hun spitsen verdedigden niet echt mee, om zo onze backs te lokken en dan na de recuperatie in hun rug te spelen.
‘Als je snel van kant kunt wisselen, kun je tegen hen op de flank twee tegen één creëren of daar met een snelle voorzet gevaarlijk zijn. Ik was toen zeker niet onder de indruk van Cercle, ik dacht: zullen die jonge spelers zich wel altijd aan de tactische discipline kunnen blijven houden? Maar op Standard zag ik hun spitsen wel mee verdedigen en toen waren ze wel defensief sterk. Het is een counterploeg met heel wat individueel talent. Tormin scoort misschien moeilijk, maar zal op termijn een hele goeie spits worden.
‘Op het middenveld viel tegen ons ook Hoggas op: rustig aan de bal, slimme looplijnen waarmee hij goed vrij kwam. Die Monacomachine met wereldwijd tachtig scouts is volgens mij iets indrukwekkends. Cerce leeft momenteel op een wolkje. Alles kan er en je voelt dat ze in een positieve flow zitten. Dan is het een mooie vereniging om er te zijn. Er zijn veel buitenlanders, maar errond blijft het familiaal.’
Emilio Ferrera Standard
‘De manier van spelen van Cercle is heel duidelijk’, zegt Emilio Ferrera, assistent-coach van Standard, dat op speeldag 3 thuis 0-0 tegen hen speelde. ‘Ze kiezen ervoor om niet dominant te zijn en dat doen ze heel goed. Zeker tegen ons wilden ze de bal niet echt. Maar wanneer ze hem recupereren, beschikken ze over voldoende technische spelers om hem niet direct te verliezen en gevaarlijk te kunnen zijn. Daarom is deze spelwijze voor hen een goed wapen. Want als je het initiatief aan de tegenstander laat en telkens je in balbezit komt de bal na vijf seconden alweer verliest, klopt er natuurlijk iets niet.
‘Ik zie goeie spelers in de ruit, interessante flankverdedigers en spitsen die kunnen scoren. Hun twee spitsen spelen bijna tegen de backs van de tegenpartij. Dus: alles in functie van het initiatief aan de tegenstrever laten én in functie van hun eigen technisch vermogen. Ze wachtten in de middencirkel op een technische fout van ons en dan gingen ze heel snel vooruit. Door technische problemen of slechte keuzes op cruciale momenten in het laatste deel van het veld slaagden we er niet in om van hen te winnen.
‘Eigenlijk moet je dan hetzelfde als zij doen. Maar dat mogen wij niet, want wij moeten altijd initiatief nemen. Het zou interessant zijn om te zien wat er zou gebeuren mocht hun tegenstander ook geen initiatief nemen. Dan zouden ze iets anders moeten laten zien en waarschijnlijk kunnen ze dat, want op technisch vlak hebben ze heel interessante voetballers. Cercle lijkt mij een sympathieke ploeg en een hele goeie mix, maar het is veel te vroeg om conclusies te trekken.’
Eddy Van den berge Zulte Waregem
‘Cercle is een ploeg die verder gaat op het elan van de titel van vorig seizoen’, zegt Eddy Van den Berge, assistent-coach van Zulte Waregem, dat op speeldag 3 in Brugge van hen met 3-1 verloor. ‘Er zitten alleszins talentvolle spelers tussen, zeker jongens van Monaco als Tormin en Cardona. Die samenwerking lijkt te renderen. Het is een van de weinige teams in de Belgische competitie die 4-4-2 spelen. Ze hebben er de spelers voor en organisatorisch zit het goed in elkaar. Bij balverlies wordt het 4-3-3. De twee spitsen gaan open en de aanvallende middenvelder gaat tussen die twee postvatten. Daarachter blijft Koné altijd goed voor de verdediging en zakken de flankspelers links en rechts van hem terug zodat je twee rijen van drie krijgt. Ze vallen terug rond de middenlijn en verdedigen daar compact.
‘Soms zakken de spitsen diep in en krijg je 4-5-1. Als je snel kunt omschakelen liggen er soms mogelijkheden in de rug van hun verdediging. Hun backs, Palun en Omar, zijn vrij aanvallend ingesteld en hun centrale verdedigers, Lambot en Taravel, hebben graag het spel voor zich. De tweede helft zetten we ze vast, domineerden we tot aan de 2-1. Het blijft opletten voor hun counters. Je ziet dat er veel enthousiasme in die groep zit. Tegen ons speelde hun keeper een perfecte match: zeer sterk op zijn lijn, groot en iemand die ook op centers vertrouwen uitstraalt naar zijn verdedigers. Er is ervaring achterin, spelmaker Mercier heeft een grote actieradius en voorin liepen met Bruno en De Belder twee beweeglijke spitsen met een goed schot. Er zijn blijkbaar ook voldoende alternatieven. Dat ziet er dus goed uit.’
