Analist Johan Walem ontleedt het middenveld van Anderlecht tegen Lokeren.

J ohan Walem : “Het grootste probleem bij de tactische keuzes die Frank Vercauteren elke week moet maken, is de rijkdom van de kern. Daarom wisselt hij ook vaak, niet alleen qua namen, ook qua veldbezetting. Op het middenveld heeft hij zo veel goeie spelers, dat de psychologische benadering erg belangrijk is : kunnen spelers zich opladen voor een andere rol dan degene die hen het best ligt, of wanneer ze van de bank af moeten komen als invaller ?

“Neem nu de positie van nummer tien. Behalve Bart Goor kan iedere middenvelder bij Anderlecht die plaats opeisen. Ik zou daar AhmedHassan zetten. Die speelt bij mij altijd. Omdat hij technisch begaafd is, krachtig, energiek en iemand die risico in zijn spel durft te stoppen. Op Lokeren bevestigde hij voor mij zijn kwaliteiten als nummer tien. Ook als hij van de bank af komt, maakt hij vaak het verschil. Op Club Brugge viel hij in een moeilijke match in, maar durfde als enige op het middenveld provoceren en acties maken. Mbark Boussoufa, die op Lokeren geschorst was, vind ik beter als tweede spits dan op het middenveld.

“Sterk is wat Lucas Biglia doet. Hij is op zijn best als verdedigende middenvelder. Al wat hij doet, oogt zo simpel, zelfs als hij moeilijke ballen recupereert. Alleen speelde hij op Lokeren soms té simpel. Af en toe moet hij een actie durven maken, dat doet hij niet. Biglia profiteert, net als de andere middenvelders, van het loopvermogen en de druk die Bart Goor zet. Van Goor wordt gezegd dat hij minder sterk is dan voor zijn blessure, maar hij blijft druk zetten en veel lopen, waardoor hij de andere middenvelders ontlast.

” Jonathan Legear kan je moeilijk beoordelen door zijn blessure. Anthony Vanden Borre, zijn vervanger, was niet op zijn best, maar maakte dit keer geen fouten. Hij is fysiek én technisch zo sterk dat hij op die rechterflank de tegenstander pijn moet doen. Alleen moet hij rust hebben in zijn hoofd en die is er nu niet.

“Voor de rust kon het middenveld van Anderlecht geen druk ontwikkelen, pas in de tweede helft verhoogden ze het ritme. Een helft druk zetten volstaat niet. Het samenspel tussen aanval en verdediging was niet goed. Anderlecht is sterk als het de kwaliteiten van de hele kern kan benutten. Op Lokeren waren ze, bij afwezigheid van Boussoufa en Tchité, opbouwend steriel en te voorspelbaar.”

door geert foutré