In het weekend van 14 en 15 augustus beginnen de competities in Duitsland, Engeland en Spanje. Dat is drie weken later dan de start in de Jupiler Pro League. Het geeft trainers de kans om een betere voorbereiding in elkaar te boksen, spelers in te passen en aan nieuwe automatismen te werken.
Na de eerste speeldag in onze competitie valt het op hoeveel trainers er nog om versterking schreeuwen. Hun ploeg, zo hoor je, is nog niet klaar. Marc Brys had het zelfs over tien versterkingen die zouden nodig zijn bij OH Leuven. Maar waar dient een voorbereidingsperiode dan voor, behalve om te proberen de spelers fysiek op punt te krijgen? Door de transferperiode die nu tot 31 augustus loopt, is het voor veel clubs hoe dan ook een eeuwige zoektocht. Op het moment dat die achter de rug ligt, zijn er al zes speeldagen afgewerkt.
Met 2 punten op 12 zijn de vier clubs die vorig seizoen play-off 1 haalden aan dit kampioenschap begonnen. Alleen KRC Genk en Club Brugge pakten een puntje. Veel conclusies kunnen daar niet uit getrokken worden, al zet het bij sommige verenigingen toch aan het denken. Anderlecht probeert al lang weer in de juiste plooi te vallen en moet telkens weer naar excuses zoeken om uit te leggen waarom dat (voorlopig) niet lukt. Vincent Kompany moet er langzamerhand moe van worden. De trainer van Anderlecht heeft ongetwijfeld leergeld betaald, maar vreemd is het wel dat hij in de aanloop naar dit kampioenschap weinig met zijn basisploeg speelde. Dan heb je tijd nodig om tot vaste patronen te komen. Bij Anderlecht wordt er intern goed werk geleverd, maar het is natuurlijk wat er op het veld gebeurt dat alles bepaalt. De wederopbouw van het Brusselse voetbalinstituut, die eind vorig seizoen gestalte leek te krijgen, mag niet uitgroeien tot een eindeloos feuilleton.
De wederopbouw van Anderlecht mag niet uitgroeien tot een eindeloos feuilleton.
Moeilijk was ook de start van Club Brugge, tegen een zeer uitgekookt en met vertragend voetbal uitpakkend Eupen, toevallig de volgende tegenstander van Anderlecht. Eupen draagt nu al de signatuur van zijn Duitse trainer Stefan Krämer, die op fysiek hamert en vond dat er vorig seizoen niet hard genoeg werd getraind. En hoe kan het dat KAA Gent drie dagen na de opleving tegen Valerenga op STVV zo ongeïnspireerd voetbalde? Tegenvallend ook is de start van Antwerp, dat naar versterking blijft zoeken, ook al zijn er al acht nieuwkomers. Alleen bij KV Mechelen staat het geraamte er helemaal. De club behield dan ook haar kern samen en verruimde die in de breedte. Het is de kracht van de stabiliteit, waaraan ook bij Union wordt gewerkt. Op een rustige manier. Trainer Felice Mazzu noemde de stuntzege van zijn ploeg op Anderlecht een mooie overwinning zonder meer. Er komen, zei hij, nog meer matchen. Te beginnen zondag tegen Club Brugge.
Vanaf 13 augustus moet alles weer normaal worden na anderhalf jaar corona. Dan mogen de stadions weer vollopen. Intussen bereidt de UEFA de uitreiking voor de Europees Speler van het Jaar voor. Die gaat al jaren in Monaco door, het is een jaarlijks decor van de voetbalbobo’s in een omgeving van buitenissige rijkdom.
Nu is de uitreiking op 26 augustus voorzien in Istanbul. Dat is vreemd, in een land waarin de coronacijfers op dit moment fors stijgen. Welke voetbalbestuurder of speler zal, in het geval dit zo blijft, naar ginder reizen? Kennelijk is die toekenning een soort compensatie voor het feit dat de Turkse metropool al twee jaar na elkaar naast de organisatie voor de Champions League greep. Soms valt het allemaal niet goed te volgen. Zoals, met de extreem wisselende coronamaatregelen, al op het EK bleek.
