Van zijn statistieken krijg je kippenvel, zeker omdat zelden een aanvaller in onze competitie zo vlot de weg naar het net vindt. Lukasz Teodorczyk is een wetenschappelijke curiositeit geworden. Dus bestuderen we hem onder de microscoop.
Het probleem met paranormale verschijnselen is dat er meestal te weinig getuigen zijn om ze te geloven. Op 16 februari 2014 zijn ze nochtans met meer dan 20.000 in Poznan, op de tribunes van het INEA Stadion, op het moment dat Lukasz Teodorczyk zijn ploeg twintig minuten voor affluiten weer op voorsprong schiet. De spits verschalkt Marijan Kelemen met een strak schot van buiten de rechthoek. Een UFO in de carrière van Teo, wiens andere 76 doelpunten als profvoetballer van binnen de zestien meter zijn gemaakt.
Twee jaar later in België speurt Anderlecht naar een roofdier om in de vijandelijke backlijn los te laten. Paars-wit heeft sinds Aleksandar Mitrovic de gewoonte om een speler met een beestige fysiek en een dierlijk instinct in de spits te plaatsen. Na een seizoen met 28 goals, waarvan 12 met het hoofd, werd de Serviër vervangen door Stefano Okaka. Hoewel de Italiaan weinig efficiënt was in de Laars, zeker qua kopspel (slechts 5 goals in totaal met het hoofd), ondergaat hij bij Anderlecht een metamorfose: 17 goals, waarvan 7 met het hoofd (43%). De man die vooral aan het einde van wedstrijden scoorde, door de bulldozers uit het calcio in snelheid te nemen, wordt in Brussel meer een man van de kleine rechthoek. Van zijn goals komen er 76 procent uit een voorzet, de meeste (10/13) vanop de linkerflank.
Tegen dat decor, en met het voetbal dat in het Vanden Stockstadion gespeeld wordt, is Teodorczyk de geknipte man om een hoofdrol te vertolken. De Pool arriveert inderdaad met een cv waarop 56 goals prijken, gemaakt voor Warschau, Poznan en Kiev. Daarvan zijn er 19 met het hoofd gescoord (34%) en 40 uit een voorzet (71%). In 40 gevallen had Teo slechts één baltoets nodig om te scoren. Met het hoofd, met links of rechts, dat maakt niet uit. ‘Hij scoort zelfs met zijn oren’, beweert Davy Roef, het favoriete slachtoffer van de Pool op training. ‘Vanaf de eerste training doet hij niks dan scoren’, bevestigt Kara Mbodj.
STERK KOPSPEL
Met zo’n profiel moest de mayonaise wel pakken. In nog geen vier maanden scoorde Teodorczyk al 20 keer voor paars-wit. Bijna altijd door zich op te stellen op zijn favoriete jachtterrein, tussen de penaltystip en de kleine backlijn. Daar vormen vooral hoge ballen zijn prooi. Teo voedt zich in het luchtruim, met al 8 kopbalgoals dit seizoen, wat van hem de referentie in Europa maakt. Zijn voorhoofd is genadeloos. Zijn cijfers in de Europa League zijn bijna beangstigend: 5 kopballen, 3 goals.
De spits van RSCA maakt 38 procent van zijn doelpunten met het hoofd. Dat gemiddelde stijgt nog als we zijn twee strafschoppen van het geheel aftrekken. En dat in een competitie waar het gemiddelde aantal goals met het hoofd zowat één op vijf is (21 % na 16 speeldagen dit seizoen, 19 % over het gehele vorige seizoen). In België doet van de spelers die geregeld scoren alleen Kalifa Coulibaly (53%) beter.
In tegenstelling tot de meeste mannen van de grote rechthoek verzet Teodorczyk bergen werk. Zijn pressing is wanordelijk, maar hij loopt zodanig veel dat hij de energie lijkt te verspillen die hij te kort zou kunnen komen wanneer hij het verschil moet maken. De Pool is evenwel anders. Scoren schijnt hem nooit te vermoeien. ‘We hebben hem perfect uit de match gehouden en toch heeft hij twee keer gescoord’, vertelde een bittere Marvin Baudry na de dubbelslag van Teo tegen Zulte Waregem.
Misschien bewaart de aanvaller zijn frisheid voor doel wel omdat hij nooit een beweging te veel maakt: 17 van zijn 21 goals voor paars-wit maakte hij met één balcontact. Voeg daar het aantal keren aan toe dat hij de tijd kreeg voor een snelle blik en een balcontrole, dan blijft er maar één uitzondering over: zijn doelpunt tegen AA Gent, dat er kwam na een technisch hoogstandje vanop links waar hij zelf de bal was gaan ophalen.
OOG VOOR RECHTS
De enige onzekerheid over het welslagen van het huwelijk tussen Anderlecht en Teodorczyk bevond zich op de flanken. De Pool kwam terecht in een ploeg die overwegend over links speelt, terwijl zijn staat van dienst toont dat van de 40 voorzetten die hij in zijn carrière had afgerond, er 28 vanop rechts vertrokken (70%).
Teo had zich kunnen aanpassen aan Anderlecht, maar het is veeleer Anderlecht dat zich aangepast heeft aan Teo. Frank Acheampong is daarvan het beste voorbeeld: de voorbije drie jaar gaf hij 7 assists aan Mitrovic en nadien aan Okaka, terwijl hij er nu nog geen enkele achter zijn naam heeft. In 14 wedstrijden werd geen enkele van zijn 21 voorzetten afgerond. Daarentegen liet Teodorczyk al snel de teller van Massimo Bruno lopen (2 matchen, 2 assists), terwijl hij voordien de passes van Alexandru Chipciu (3 assists op Teo) en zelfs Uros Spajic benutte.
Van de 13 voorzetten die door de Pool succesvol werden afgerond, kwamen er 10 vanop rechts. Alleen de pass van Sofiane Hanni in Kortrijk, de center van Ivan Obradovic in Waregem, die dan nog in eerste instantie werd aangenomen door Chipciu die… rechts van Teo stond, en de hoekschop van Nicolae Stanciu op Sclessin zijn de uitzonderingen die de regel bevestigen. De redenering gaat nog verder dan alleen de voorzetten: penalty’s uitgezonderd kwamen 16 van Teodorczyks 19 goals er na een pass van rechts. Het is alsof hij met zijn rechteroog een fractie van een seconde sneller kan kijken, denken en handelen. Roofdieren hebben vaak een natuurlijk voordeel op hun prooien. Iets dat is aangeboren. Meer nog dan in de centimeters of dan in de kilometers per uur moet de gave van Teodorczyk misschien wel gezocht worden in de snelheid van zijn oog-voetcoördinatie.
DOOR GUILLAUME GAUTIER – FOTO BELGAIMAGE
Hij had zich kunnen aanpassen aan Anderlecht, maar het is veeleer Anderlecht dat zich aangepast heeft aan hem.
