In Marseille vraagt de meeste mensen zich af of Bernard Tapie het noorden kwijt is.

Bernard Tapie werd enige tijd geleden met open armen ontvangen door Marseille. Hij leek, net zoals in het verleden, weer uit te groeien tot de sterke man van de woelige Zuid-Franse club. Maar de laatste weken kraakt zijn pantser, waardoor de vraag rijst of hij nog altijd stevig de touwtjes in handen heeft.

Het negatieve antwoord wordt week na week duidelijker. De flamboyante praatjesmaker maakt het leven voor iedereen binnen de club onmogelijk : hij overlaadt zijn trainers met alle zonden van Israël en schrikt er niet voor terug om rigoureus op te treden.

De spelers mochten dan al niet akkoord gaan met de werkwijze van Tomislav Ivic, dat wil nog altijd niet zeggen dat ze de tussenkomsten van Tapie waarderen. Regelmatig komt de manager de tactische plannen van de trainer in extremis veranderen. Hij lijkt iedereen tegen hem in het harnas te jagen. Zo is er het aanslepende conflict met clubdirecteur Pierre Dubiton. Vorige week ontsloeg Tapie ook José Anigo, de opvolger van Tomislav Ivic. De breuk verliep niet zonder enig nastampen. “Ik wil geen marionet zijn,” verklaarde Anigo. “Ik zei hem wat ik dacht. Hij repliceerde daarop dat het mijn gloriedag zou worden. In Lens zette hij me voor het hele stadion voor schut. Tapie verklaarde openlijk dat het mijn schuld was dat we verloren, terwijl hij alle beslissingen neemt. Ivic is er vandoor gegaan omdat zijn handen niet vrij waren. Ik ben geen kameleon die zich altijd en overal kan aanpassen aan zijn wil.”

Tapie reageerde met de opmerking dat hij al zes titels en één Europacup voor Landskampioenen won. José Anigo liet zich ook niet onbetuigd : “We weten allemaal hoe hij die behaalde.” Samenwerken werd onmogelijk. Meer en meer wordt men er zich van bewust dat de terugkeer van de showman geen goed idee was. Zijn verouderde aanpak remt de ambities van de club. Verleden week hield Tapie de transfer van Mario Jardel tegen omdat hij Youri Djorkaeff beter vond voor de ploeg. Is dat geen zand in de ogen strooien ? Ook international Frank Leboeuf onderstreepte het al : OM loopt twee maanden achter op al andere clubs en wacht nog altijd op nieuwe spelers.

Een mens vraagt zich al af wat Vedran Runje, Daniël Van Buyten en Joseph Yobo (ondertussen al verhuurd) op dit zinkend schip doen. De drie ex-Standardspelers wachten bang af wat het Zuid-Franse circus nog in petto heeft voor hen. (PB)

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content