olkomen terecht heeft Germinal Beerschot afgelopen zaterdag de beker gewonnen. Ze hebben in een dubbele confrontatie ploegen als RC Genk en Lokeren uitgeschakeld en ze waren tegen Club Brugge het betere team. Dat is ook de verdienste van

, die met een vrij beperkte ploeg een goed seizoen heeft gemaakt en het in die finale bijzonder slim speelde. Germinal Beerschot verloor vorige maand de competitiewedstrijd op Club Brugge met 6-0 en ik vraag me af of Brys daar de poort niet bewust heeft opengezet. Want wat viel toen op ? Club Brugge mocht naar believen doorkomen langs de flanken, terwijl iedereen toch weet dat Club juist daar gevaarlijk is. Misschien speelde het voor Brys niet echt een rol of Germinal Beerschot met 1-0, 2-1 of 6-0 zou verliezen en ging het hem om die bekerfinale.

Dat is leep bekeken. In de eerste plaats krijg je je ploeg na zo’n zware nederlaag automatisch scherp. Brys opteerde in die bekerfinale voor een heel andere tactiek : de flanken van Club Brugge werden nauwgezet afgeschermd, de centrale verdedigers kregen veel balbezit. Ze konden daar niets mee beginnen. Ook dat was slim gezien. Los daarvan merkte je ook dat Club Brugge na die forse zege in de competitie de tegenstander wat onderschatte. Ik vond dat Club zaterdag niet erg gedreven voetbalde. Het was alsof er hen niets kon overkomen. Sterker zelfs : sommige spelers waren heel hautain en gedroegen zich een beetje als misplaatste vedetten. Dat zag je vooral op het einde van de match toen de irritaties en frustraties hoog oplaaiden.

Marc Brys mag trots zijn op dit succes, al heeft hij ook een andere kant. Een paar weken geleden was er de traditionele stagedag op Germinal Beerschot waarin er trainingen worden gegeven aan jongeren. Daar komen ruim tweehonderd trainers op af. Het moest allemaal doorgaan op het eerste veld van Germinal Beerschot maar uiteindelijk ging Brys daar op de dag van die stage niet mee akkoord. Hij wilde het veld sparen voor de match tegen Lokeren. Dat kan ik begrijpen, maar zeg dat dan eerder. Nu moest plots alles veranderd worden en had iedereen een wrang gevoel.

Club Brugge werd zaterdag nog een keer geconfronteerd met een zwak punt : als de centrale verdedigers voor de opbouw moeten zorgen, ontstaat er een probleem. Dan wordt er niet goed ingespeeld en is het eerder ballen droppen. En dan worden er geen openingen gemaakt. Bovendien zijn er op dat soort momenten ook geen middenvelders die de bal komen opvragen. Nastja Ceh zou dat kunnen, maar dat was zaterdag een van die hautaine voetballers. Je merkt trouwens dat Ceh nooit het verschil maakt in topmatchen. Dan ben je ook geen topper. Als je daarentegen zag hoe Daniel Cruz zijn stempel drukte…

De kwetsbaarheid van het systeem van Trond Sollied is dat de ploeg niet draait als die flanken zich niet kunnen doorzetten. Dan valt het gebrek aan techniek op, de problemen bij de balcirculatie. In België kan je dat in de meeste gevallen nog oplossen, internationaal niet. Er zal bij Club echt iets moeten bijkomen. Anders zal het heel vlug uit de Champions League verdwijnen.

door Hein Vanhaezebrouck, co-commentator Canal +