De toekomst zal uitwijzen hoe het 2-2-gelijkspel van de nationale ploeg in Bulgarije moet worden ingeschat. Het moet nog maar zelden gebeurd zijn dat een ploeg die zo overklast werd, zelf drie doelpunten had moeten scoren, tenminste als je rekening houdt met de niet gefloten strafschop- overtreding op Mbo Mpenza. Het zegt veel over de kracht van de Rode Duivels. Als ze hun spel blijven opdissen en er spirit in de ploeg zit, dan kunnen ze tegen iedereen winnen, dan zijn ze in moeilijke omstandigheden telkens weer in staat gevaarlijk te zijn. Het is eigen aan deze ploeg, al kan ik er niet meteen een verklaring voor vinden. Het grote pluspunt van de wedstrijd in Sofia lijkt me in ieder geval dat de mentale weerbaarheid er weer was.

Vreemd blijf ik het vinden dat de problemen in de ploeg zich achteraan blijven situeren. Timmy Simons heeft al betere wedstrijden gespeeld dan in Sofia en is naar mijn idee veel dominanter in het spel als je hem naar het middenveld opschuift. Al blijf je dan met de vraag zitten wie achteraan die leidersrol op zich moet nemen. Dan kom je onvermijdelijk bij de figuur van Daniel Van Buyten terecht. Er kan in Frankrijk geen klassement worden gemaakt of hij staat erin, steeds weer hoor je daar dat hij heel dicht bij de Europese top aanleunt. Maar in de nationale ploeg blijkt hij telkens weer die status onwaardig te zijn. Het probleem van Van Buyten is dat hij de Franse stijl van spelen aankleeft. Hij demonstreert een zekere gelatenheid die botst met de discipline die er in de nationale ploeg schuilt. En hij heeft een probleem met de concentratie. Mits een goed positiespel mag iemand als Van Buyten eigenlijk geen enkel kopbalduel verliezen. Dat dit wel gebeurt, toont dat er tactisch een probleem is.

Van Buyten wil naar een buitenlandse topclub om zich verder te vervolmaken, maar hij moet erover waken de juiste keuze te maken. Anders zou hij wel eens snel naast de ploeg kunnen vallen en dan begint de ellende pas goed. Hij doet me een beetje denken aan Laurent Blanc : die blonk uit in Frankrijk, faalde jammerlijk in Italië, en herstelde zich vervolgens wat bij Manchester United. Bizar dat iemand die zoveel potentiële kwaliteiten heeft, in de nationale ploeg zo vaak teleurstelt. En nog vreemder is dat er hem in Frankrijk vaak overconcentratie wordt aangewreven. Daar begrijp ik echt helemaal niets van.

door Frédéric Vanheule

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content