Vorig jaar werd de nu 21-jarige Thomas Van de Vondel uitgeroepen tot Rookie van het Jaar. Hij verzilverde die bekroning met een transfer van Aalst naar de sterrenformatie van Charleroi.

Je bevindt je in een speciale situatie waarbij je meermaals met Gilly in tweede klasse speelt en vaak op de bank zit van Charleroi.

Thomas Van de Vondel : Ja, maar dat was ook zo op voorhand afgesproken. Het is voor mij eigenlijk de ideale combinatie. Bij Gilly kan ik matchritme opdoen, zodat als ik bij Charleroi moet invallen, ik meteen meekan. In tweede klasse zijn Julien Defossé en ikzelf de mannen die de wedstrijd moeten beslissen. We krijgen enorm veel vrijheid en mogen onze creativiteit ten volle uitspelen. Iedereen speelt er ook in functie van ons. Maar ik voel mij in de eerste plaats een Charleroispeler, aangezien het toch mijn betrachting is om daar door te breken.

Dus deze regeling stoort jou niet ?

Neen, helemaal niet. Dit is voor mij een overgangsjaar. Je kan toch moeilijk verwachten dat je bij een topploeg als Charleroi meteen een basispion wordt ? Ik heb een contract voor drie jaar. Pas in het derde jaar wil ik er volledig staan. Daarom zeg ik ook dat deze oplossing goed is voor mijn evolutie. Bij Gilly kan ik me uitleven, terwijl ik bij Charleroi in dienst leer spelen van anderen. Van coach Bozzi moet ik in de eerste plaats mijn verdedigende taken uitvoeren en de bal inleveren bij mijn ploegmaats. Daar moet ik me dus wat vaker inhouden. Maar de coach weet dat ik graag enkele drives naar de basket doe en acties maak. Hier zitten we echter met tien vedetten in de ploeg, dus moet je met iedereen rekening houden. Trouwens, van gasten als Jacques Stas leer je veel bij, hij geeft me voortdurend tips.

Hoe verloopt die wisselwerking concreet ?

Dat weet ik zelf eigenlijk ook niet goed. Meestal krijg ik pas een dag voordien te horen met welke ploeg ik zal aantreden.

Waarom koos je voor Charleroi ?

Ik wou bij een van de twee topploegen in België spelen. Ook uit het buitenland bestond er interesse, met name van Brandt Hagen en Leverkusen, maar daar is de tijd nog niet rijp voor. Eerst wil ik me bewijzen bij een topper in België. Mijn standpunt is ook : als je het bij Charleroi kan maken, kan je dat overal. Bovendien kom ik nu ook uit in de Euroliga. We verliezen wel, maar de ervaring die je opdoet tegen Europese toppers als Maccabi, Treviso en Málaga is onbeschrijflijk. Ik speel nu tegen de mannen waarvan ik vroeger alleen maar foto’s in de boekjes of beelden op televisie zag. (MS)