Kenneth Brylle Larsen werd geboren in Kopenhagen op 22 mei 1959 en voetbalde voor Hvidovre, Vejle, Anderlecht, PSV, Marseille, Club Brugge, CD Sabadell, Beerschot en Lierse.

Met Anderlecht werd hij landskampioen en bereikte hij twee keer de UEFA Cupfinale: in 1983 tegen Benfica, toen hij met een goal mee voor winst zorgde; en in 1984, toen van Tottenham werd verloren. Ook met Club Brugge kende hij successen: in 101 officiële wedstrijden maakte hij 49 doelpunten. Daar werd hij in 1988 kampioen van België en halvefinalist in de UEFA Cup. Voor Denemarken scoorde hij op het EK 1984 in Frankrijk tegen België.

“Ik zeg niet dat ik alles uit mijn carrière haalde, maar ik maakte alleszins ongelooflijk veel mee”, zegt hij. “Achteraf bekeken nam ik wel niet altijd de juiste beslissingen, maar dat beschouw ik nu als positieve ervaringen waarmee ik jonge spelers advies kan verlenen. Een voetballer kijkt zo ver, hé. ( toont de lengte van zijn neus) Als je bij Anderlecht speelt, mag je eigenlijk niet zeggen: ik wil liever elders spelen omdat ik elke week wil spelen. Dan moet je tonen dat je de beste bent. Ik vond dat ik dat deed, maar door tactische beslissingen van de trainer mocht ik op dat moment eigenlijk bijna alleen maar thuis meedoen. Het was de tijd van Alex Czerniatynski, Erwin Vandenbergh en ikzelf, maar vaak was er in de basis slechts plaats voor een van de drie. Ik ben toen naar PSV vertrokken. Na een eerste jaar waarin ik zeventien keer scoorde, liet ik mij verleiden om voor Marseille te tekenen. Dat bleek een foute keuze. Na een slecht seizoen bereikten we toch de Franse bekerfinale tegen Bordeaux. Voor de wedstrijd kwam Bernard Tapie binnen in de kleedkamer, gaf ons elk een hand en zei: ‘Als jullie winnen, wordt jullie salaris verdubbeld. Verliezen jullie, dan vliegt iedereen buiten. ‘ We verloren met 2-1 en ik werd in de transfer van Jean-Pierre Papin betrokken. Aanvankelijk kon ik mij bij Club Brugge moeilijk doorzetten en ik werd op het einde van het eerste seizoen drie maanden uitgeleend aan de Spaanse eersteklasser Sabadell om er de play-downs te spelen. Dat werd een meevaller en ik kon er blijven, maar ik wou toch bewijzen dat ik het niveau van Club aankon. Het was de juiste beslissing om terug te keren, want onder Henk Houwaart beleefden we daarna een fantastisch jaar.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content