Voor jou hoefde trouwen eigenlijk niet ?

“Nee. We deden het vooral voor de toekomst van onze kinderen. Mocht er ooit iets met ons gebeuren – je weet toch maar nooit – dan is alles geregeld. Bovendien waren we net begonnen met bouwen, een project van enkele jaren. Om met onnodig bijkomend papierwerk te zitten beslisten we dan maar in het huwelijksbootje – zoals dat plechtig heet – te stappen.”

Je bent verknocht aan de streek, want je bleef in je geboortedorp wonen ?

“Omdat het gewoon heel gemakkelijk is en je dicht in de buurt blijft van de familie. Een paar jaar geleden kregen we de kans om in Antwerpen iets te verkrijgen, maar als je dan opvang zoekt voor de kinderen, is het handig om je vrienden, ouders en schoonouders dicht in de buurt te hebben. Dat ervoeren we sterk door zeven jaar in Utrecht te wonen. Het is hier trouwens ook bijzonder rustig. Bovendien bevinden we ons op een half uur van verscheidene steden, zoals Antwerpen, Gent, Sint-Niklaas en Brussel. Buggenhout is echt the place to be.”

Wat is voor jou het grootste verschil tussen Nederland en België ?

“In Vlaanderen wordt er toch meer geleefd. Om maar een stom voorbeeld te geven : hier kan ik eindelijk weer om vers brood naar de bakker om de hoek. In Nederland is op zondagochtend alles gesloten. Het zijn details, maar we namen op de duur onze voorzorgen. Anderzijds is de infrastructuur van de Nederlandse voetbalstadions duidelijk van een veel beter niveau dan bij sommige Belgische ploegen.”

Mocht je geen profvoetballer zijn, welk beroep zou je dan uitoefenen ?

“Dat is een moeilijke vraag. Ik studeerde A2 elektriciteit, maar heb daar toch maar weinig aan overgehouden. Mijn vrouw wil al een tijdje dat ik me bezighoud met mijn toekomst na het voetbal. ( Marie-Lyne : “Hij denkt, net als bijna alle voetballers, vaak maar één ding, voetbal.”) Ik zou het wel tof vinden om later in de immobiliënsector te werken, als makelaar. Maar daarvoor zal ik eerst een avondcursus moeten volgen. Dat moet ik allemaal, via internet onder andere, nog eens goed uitpluizen.”

In jullie eethoek hangt er een tv. Wiens idee was dat ?

“Tja, ik ben een beetje verslaafd aan teletekst ( lacht). Ik volg graag alle sporten op de voet. Het EK voetbal, de Olympische Spelen, bij alle grote sportevenementen komt mijn chauvinisme dan naar boven. Ik volg graag specifiek en heel intensief de prestaties van onze landgenoten. Dat mis ik bij de meeste Belgen.”

Welke hobby’s heb je nog buiten het voetbal ?

“Door de bouw zijn die nu even naar de achtergrond verschoven. Bij FC Utrecht ging ik elke vrijdag met Reinier Robbemond snookeren. Dat vond ik bijzonder ontspannend. Ik denk ook wel dat ik de rust van golf – hier in de buurt is er een club – zou appreciëren. Maar door mijn knieën moet ik opletten met tennis of squash. Ik wil het liefst mijn energie nog een tijdje in het voetbal steken. Risico’s en overbelasting zijn uit den boze.”

Heb je vrienden binnen het voetbal ?

“Je weet ook dat zoiets heel relatief is. Maar Frank Machiels, met wie ik nog samenspeelde bij Lommel, mag ik toch als een echte kameraad beschouwen. Wij hebben geregeld contact, ook al is de afstand tussen onze beide huizen een uur en een kwartier. Het klikt gewoon goed tussen ons. We trokken samen onder andere een maand naar de Verenigde Staten.”

Ben je veel met je uiterlijk bezig ?

“Alleszins minder dan vroeger. De goede invloed van mijn vrouwtje. In het verleden droeg ik vaak merkkledij, zoals Dolce & Gabbana en Versace. Nu interesseert me dat veel minder. Het meeste van mijn haar verlies ik, dus dat vraagt dan ook niet zo veel tijd meer ( grijnst).”

door Frédéric Vanheule