Als enige bengelt Westerlo nog onderaan de rangschikking met nul punten. Net als vorig seizoen dreigt het helemaal zijn (moeilijke) start te missen. Druk wordt zoveel mogelijk van ToniBrogno’s schouders genomen, maar dat hij, stilzwijgend toch als reddende engel ingehaald, nog maar één keer scoorde, draagt niet bij tot het vertrouwen.

Hoe voel je je na drie speeldagen ?

Toni Brogno : Ach, onze start was niet ideaal. Maar tegen Club Brugge heb ik toch voor een stuk het echte Westerlo teruggezien. In de eerste twee wedstrijden was dat nog niet naar boven gekomen. We hadden weer zin om aan te vallen en we speelden ook offensiever tegen een Club Brugge dat toch een goeie ploeg is. We creëerden meer kansen dan voordien en dat is, denk ik, toch wel het positieve dat we mogen onthouden uit die wedstrijd. De trainer heeft een paar aanpassingen doorgevoerd – we spelen nu in een 4-4-2 in plaats van de 3-5-2 van het begin van het seizoen, en dat ligt Westerlo toch beter.

Waarom ?

Omdat de flanken bij ons heel belangrijk zijn. Van daar moet bij ons het gevaar komen door er overwicht te creëren en de voorzetten goed te benutten. In de voorbereiding lukte het met een 3-5-2, maar de competitie is toch nog iets anders.

Na de wedstrijd tegen Bergen was je verbolgen over de gele kaart die je van scheidsrechter Wouters kreeg voor een fopduik. ‘Is het omdat ik Brogno heet ?’, vroeg je je af. Maar vervolgens lok je tegen Brugge wel een penalty uit door een, jawel, fopduik.

Neen, neen, ik heb de tv-beelden ook nog eens bekeken achteraf en daar zag ik duidelijk wat ik in de wedstrijd ook voelde : Spilar trekt éérst aan mijn truitje terwijl ik naar het doel draai, daarna doe ik hetzelfde pour m’appuyer. De scheidsrechter stond bovendien goed geplaatst om de situatie in te schatten. Na de wedstrijd tegen Bergen was ik gewoon verschrikkelijk kwaad omdat de scheidsrechter mij ten onrechte bestrafte, terwijl ik verdedigers andere dingen zie doen zonder dat ze er een verwittiging voor krijgen.

De ploeg pakt ondertussen geen punten, jij scoort moeilijk, je miste een strafschop en de trainer dringt aan op een bijkomende aanvaller. Hoe staat het met je vertrouwen, Toni ?

Niet slecht. Hoe meer ik speel, hoe beter ik me voel. Ik voel nog altijd dezelfde sensations als in mijn beste tijden, er is alleen dat beetje geluk nodig dat we nog missen. Als de trainer en de directie er een aanvaller bij willen, is dat een keuze die zij maken. Het kan alleen de concurrentie groter maken zodat we nog beter moeten presteren. Voor die penalty heb ik me trouwens achteraf bij de ploegmaats geëxcuseerd. Hij was te zacht, maar ik probeerde tot het laatste moment te wachten om hem te plaatsen, en dan kan je niet hard schieten.

Is er sprake van onrust ?

Neen, Westerlo is geen club waar snel paniek uitbreekt. Bovendien hopen we dat we nu met ons nieuw systeem punten kunnen pakken tegen, laat ons zeggen, meer haalbare ploegen. Want je mag niet vergeten dat tussen die nul op negen een wedstrijd zit tegen Anderlecht en een tegen Club Brugge.

door Raoul De Groote

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content