Vorig weekend kwam de leider op bezoek, vandaag is het de beurt aan de kampioen: Zulte Waregem weet straks waar de ploeg sportief staat in de duels met zij die mikken op PO1. CEO Eddy Cordier en Jelle Vossen over de competitiestart en de ambities van de subtopper.
Het is woensdagmiddag en langs de Zuiderlaan van Waregem, waar het stadion van Zulte Waregem ligt, wordt hard gewerkt. Al maanden. De heraanleg van de straat is bijna afgewerkt, alleen de middenberm heeft nog wat beplanting nodig, maar aan de gebouwen die rond het stadion worden opgetrokken, is nog veel werk. Het is een prestigeproject van de stad waarbij de club niet betrokken is.
De mogelijke extra inkomsten waren wel welkom geweest, in deze tijden van corona. De voorbije jaren investeerde Zulte Waregem zelf ook fors in zijn infrastructuur: een oefencomplex, nieuwe tribunes, inclusief 17 skyboxen, voor een totaal van ongeveer 24 miljoen euro. Dat afbetalen en tegelijk een competitief elftal op de been houden, is niet evident. Gelukkig heeft ook deze club zijn sterke man: Tony Beeuwsaert. CEO Eddy Cordier: ‘Zonder zijn financiële slagkracht is het in het professionele voetbal in Waregem erg moeilijk zoniet onmogelijk.’
‘Ik geloof niet dat er opnieuw zo’n strenge lockdown komt. Dat is nefast voor zowel de mensen als de bedrijven.’
In amper vier maanden waren de skyboxen verhuurd, elk voor drie jaar. In normale tijden is er plaats voor zestien man, maar nu met corona kunnen slechts twee bubbels van vijf tegelijk worden uitgenodigd. Cordier: ‘Hadden we er dertig gehad, dan waren die allemaal bezet. De commerciële cel onder de vleugels van Miguel Deruyck levert schitterend werk. Maar het is wel Essevee dat het risico moet nemen en de investering moet doen: in stenen én in een team.’
Ook daarom worden plannen om de hoofdtribune te moderniseren, even on hold gezet. Tot er economisch duidelijker tijden zijn. Cordier: ‘Een economische studie van een paar jaar geleden wees uit dat 10.000 fans een haalbaar cijfer is voor deze club. We hebben nu 12.500 zitjes, dat voldoet zeker aan de huidige vraag. Voor sommige wedstrijden hebben we meer capaciteit nodig, maar een seizoensgemiddelde van 10.000 hebben we nog nooit gehaald.’
Voetbal zonder fans, het is moeilijk geweest, economisch en sportief. Cordier: ‘Zes maanden heeft in België geen enkele club inkomsten gerealiseerd. Zet een bedrijf eens zes maanden zonder inkomsten! Wij kunnen niet in mondmaskers, gels of andere producten of diensten beginnen. Voetbal is onze core business. Dan moet je jammer genoeg mensen technisch werkloos zetten. De adem werd ons de voorbije maanden afgesneden.
‘Sinds we weten dat fans weer welkom zijn, herleeft het bedrijf. Dat geldt ook voor de spelers. De sfeer in de tribunes, onze thuisreputatie, dat zijn stimulansen om te presteren. Ik begrijp dat het voor hen anders voetballen was. De vorige twee thuismatchen zag ik dat ze nog steeds probeerden om in de tweede helft naar de sfeertribune te spelen, al zat er niemand. Het zat nog in de kopkes, ze hebben die mentale duw nodig. Allemaal. Onze match op Moeskroen was zeker niet goed. Na een start met 0 op 6 zijn het de punten die tellen. Het goede voetbal zal wel komen.’
Lopers
Met hoeveel ze mochten komen, bleef vorige week lang onduidelijk. De commercieel directeur van de club heeft een verleden bij AB Inbev en kwam op een geniaal idee: terug naar het verleden. De oudere voetbalfan kent ze nog: de verkopers van frisco’s, nougat of hotdogs, die met frigobox of inoxdraagtas door de tribunes liepen en fans tijdens de match van eten voorzagen. Zulte Waregem zet ze ook in, lopers met drank en comfortfood. Als de man om coronaredenen niet naar de toog kan, komt de toog naar hem.
Cordier: ‘Dat kan nu door de vrije rijen in de hoofdtribune. In die nieuwe tribunes is de doorgang sowieso voldoende breed. Maar ik steek niet weg dat ik de COVID-cijfers met argusogen volg. Die cijfers stijgen weer… Ik geloof niet dat er opnieuw zo’n strenge lockdown komt. Dat is nefast voor zowel de mensen als de bedrijven. Maar we moeten ons aanpassen en proberen rekening te houden met het onbekende. Wat wél al vaststaat: dit wordt een heel ongewone en bizarre competitie.’
Fans, commerciële partners en transfers zijn drie inkomstenbronnen voor een voetbalclub. De transfermarkt moet nog op gang komen. Cordier: ‘ Pierre François stuurde namens de Pro League net een e-mail door van de FIFA. Dertig tot vijfendertig procent minder transfers. Er is de laatste maanden nog nooit zoveel gebeld door makelaars, iedere club brengt spelers op de markt. Ook wij proberen eerst onze kern af te slanken maar we blijven wel verder kijken wie vrij komt en haalbaar is. In de eerste week van oktober, vlak voor de transfermarkt sluit, zal nog veel gebeuren, maar ondertussen is de competitie wel acht wedstrijden ver. Clubs die dan al in de problemen zitten, zullen uitpakken en grote clubs gaan dan wel geneigd zijn om lonen bij te passen. Nu zijn spelers die ons interesseren nog vaak veel te duur.’
Ambitie
De ambitie blijft dezelfde: een plaats in de top acht. Cordier haalt er de stand van de voorbije vijf jaar bij. Zijn ploeg staat daarin zevende. ‘Op zich is dat dus een haalbare doelstelling.’ Alleen: de concurrentie wordt steeds groter. In dat klassement van de voorbije vijf jaar – een basis voor het uitkeren van een deel van het televisiegeld – staat Antwerp, bezig aan zijn vierde seizoen in 1A, nog achter hen. Cordier: ‘Met hun financiële slagkracht gaan die over ons springen. En de twee nieuwkomers dit seizoen, Beerschot en OHL, hebben buitenlandse eigenaars en op vandaag vergelijkbare budgetten. Maar ik zie dat ook positief. Die extra concurrentie zet ons op scherp. Maar het maakt het daarom allemaal niet makkelijker en ook commercieel wordt de druk opgevoerd. Deze regio heeft al vier profclubs in een straal van veertig kilometer en daar wurmt Deinze zich ook nog tussen. Mensen en bedrijven zullen zich misschien verplicht voelen om ook daar wat te investeren. Dat is iets wat zowel wij als Gent zeker in het oog zullen houden.’
Dus moet je creatief zijn en vernieuwen, ook sportief. Een trainer die er al jaren is, kreeg nu twee jonge assistenten: Timmy Simons en Davy De fauw, die ervaring uit de kleedkamer meebrengen in de technische staf. Een moeilijke menselijke beslissing, beseft Cordier. Cordier: ‘We hebben voorstellen gedaan, maar die niet kunnen aanhouden omwille van corona. Onderschat de financiële impact niet. Sportief kijken we uit naar jongens die bij de grote clubs net uit de kern vallen. We konden Essevee vroeger versterken met spelers die Juventus, Monaco en co uitleenden. Voor een club als Zulte Waregem blijft het huren van spelers – liefst met een aankoopoptie – een zeer belangrijke factor. Zo werken we aan een nieuw evenwicht: eigen jeugd, ervaren Belgen, omringd door talent dat andere clubs hier laten rijpen. Op die manier is het elk jaar een uitdaging om het budget en sportieve kwaliteit in balans te krijgen.’
Vossen
Donderdag, iets over twaalf. De training zit er op, ook voor Jelle Vossen, zo’n speler die werd weggehaald bij een topclub, in dit geval Club Brugge. Ongeveer een jaar maakt hij nu al de verplaatsing vanuit Knokke. ’s Ochtends een uurtje wakker worden in de auto, na de middag met wat tijd om te bellen en de contacten te onderhouden. De tijd vliegt zo voorbij. Vossen: ‘De keuze ging op het einde nog tussen Zulte Waregem en KV Mechelen en dan leg je alle dingen langs mekaar. Het sportieve en het familiale. En ik voel me hier goed.’
Zondag zit hij nog een keer in de tribune, tegen zijn ex-ploeg. Club gaf hem bij zijn afscheid een financiële rugzak mee en dan is dit deel van het reglement. Vossen: ‘Ik ga daar niet over zagen, het was een onderdeel van een deal waar alle partijen akkoord mee gingen.’
Club verlaten was moeilijk, zegt hij. ‘De eerste twee seizoenen waren heel positief. Veel gespeeld, in totaal 47 goals gemaakt – geen slechte cijfers. Maar de laatste maanden speelde ik nog amper en ik voelde me te jong om me daarbij neer te leggen. Er waren wel mensen die zeiden: ‘Blijf rustig zitten en doe je contract uit’, maar daar had ik geen zin in. Die periode in de tribune was de hel. Je traint de hele week, je probeert je elke dag te bewijzen, elk weekend hoop je in de selectie te zitten, maar telkens volgt een ontgoocheling. Je hoort zoiets ook vaak pas laat, na de opwarming. Dan moet je je weer omkleden en in de tribune gaan zitten. Nadien kun je je terug gaan omkleden om te lopen; voor zij die niet speelden.
‘Saido Berahino en ik zijn allebei jongens die graag in de bal komen, en niet die diepgang brengen die we soms nodig hebben.’
‘Dat zijn vreselijke momenten. Als dat een paar keer gebeurt, kun je je daar bij neerleggen, maar nu was het steeds hetzelfde liedje. Objectief gezien vond ik dat ik goed trainde en dat andere jongens er soms wél met de pet naar gooiden, maar dan zaten die toch in de selectie. Diagne kreeg altijd de voorkeur, ondanks zijn fratsengedrag. Dan weet je hoe laat het is. Veel mensen zeiden me: ‘Ga eens babbelen met de trainer’, maar ik zit er al zo lang in… Die gesprekken zijn zo voorspelbaar, overwegend positief zelfs, maar je kan de man nooit overtuigen. Als je jong bent, kan zo’n gesprek wel verhelderend zijn, maar hoe ouder je wordt, hoe meer je zo’n gesprek kan doorprikken. Dat is geen verwijt. Elk heeft zijn mening en een trainer doet er ook maar alles aan om te winnen.’
Het zijn voor hem al vreemde maanden geweest in Waregem. Een goeie start kreeg geen vervolg, Zulte Waregem speelde in januari nog mee op twee fronten, maar ging toen op korte tijd uit de beker én de race om POI. Vossen: ‘Plots ontglipte ons alles en dat was mentaal zwaar. Daarop kwam corona. Heel bizarre tijden. Geen matchen, trainen met social distancing, thuis in sportkleren vertrekken, hier direct het plein op, na de training terug de auto in, bezweet en dan thuis omkleden. Vreemd. En dan herbeginnen zonder publiek. Competitiewedstrijden in eenzelfde setting als een oefenwedstrijd: een leeg stadion bij de opwarming… En net dat soort matchen heb ik nog nooit graag gespeeld. Publiek is een belangrijke factor. Iedere voetballer mist dat.’
Zijn analyse van de start is dat het niet slecht was. ‘Maar ik denk dat we nog een stuk beter kunnen en moeten. We hebben kwaliteit in de ploeg, de club zit goed in mekaar. Top acht moet de ambitie zijn, al merk ik wel dat het allemaal zeer dicht bij mekaar ligt.’
Een vaststelling tot dusver: de ploeg sprankelt nog niet. Dat kan met de afwezigheid van fans hebben te maken, met wennen aan een andere manier van voetballen of met nog wat leemtes in de kern. Een balvaste spits, een creatieve tien, of een snelle diepgaande speler, het zijn pistes die intern worden afgetoetst naar haalbaar- en wenselijkheid. Vossen wil zich niet uitspreken over wie erbij moet. ‘Het zou niet correct zijn tegenover zij die al in de kleedkamer zitten.’ Maar zijn ervaring leert hem wel dit: ‘ Saido Berahino en ik zijn allebei jongens die graag in de bal komen, en niet die diepgang brengen die we soms nodig hebben.
‘We zijn nog niet de vlot scorende ploeg, neen. Het is niet dat we kansen missen, het creëren is een werkpunt. Dat gaat sowieso beter moeten. Met Saido, Gianni Bruno en mezelf hebben we jongens die makkelijk kunnen scoren, maar we zijn geen jongens die drie man dribbelen. Wij hebben aanvoer nodig en dat is misschien iets wat op dit moment een beetje ontbreekt. Qua mentaliteit zit het goed, en dat we er hard voor moeten werken, is geen probleem. We hebben geen Europees voetbal, een wedstrijd per week moet dat wel lukken, alles uit de tank. Dat is een verschil met Club. Daar kan je wel eens op tachtig procent een wedstrijd winnen, hier moet iedereen honderd procent zijn.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
