Met veel gezwoeg en gewroet sloot Club Brugge vorige week twee cruciale wedstrijden succesrijk af. Het reageerde enthousiast na een stunt tegen Valencia en knokte zich ook zondag na een 0-1-achterstand tegen Standard terug in de wedstrijd. Dat is opmerkelijk omdat Adrie Koster, de apostel van het herkenbare voetbal, juist in die matchen zijn normale veldbezetting wijzigde. Niet één diepe spits en in de rug vijf (creatieve) middenvelders, maar twee aanvallers en drie man op het middenveld. Het tekent het groeiproces van Club Brugge dat het daar op een volwassen en efficiënte manier mee omsprong. Blauw-zwart startte overrompelend tegen Valencia, al vielen de mankementen in de tweede helft niet te overzien: te weinig balvastheid op het middenveld en technische onzuiverheden in de combinaties. Club raakte nauwelijks nog aan de goal van de Spanjaarden omdat het met Ronald Vargas en Nabil Dirar aanspeelpunten miste, een artistiek vleugje in een goed geolied geheel.
Ook tegen Standard waren beiden onbeschikbaar. Dus handhaafde Club het concept van de match tegen Valencia en weer borrelden dezelfde slordigheden op. Club werkte zich uit de naad maar het voetbalde te weinig. Maar het won en vijzelde het zelfvertrouwen verder op.
Of dat voor Club Brugge donderdag volstaat om in Valencia te overleven? Af te wachten valt of Adrie Koster weer voor hetzelfde concept kiest, dan wel een stuk realisme inbouwt. De aanval van Valencia is sprankelend en doeltreffend, de defensie te pakken. In het verleden bouwde Club zijn meest memorabele Europese successen altijd op bluf en branie.
Europese dromen zijn er ook bij Standard. Maar de mentale schade is groot na de nederlaag in Brugge. De Rouches leven tussen hoop en wanhoop en weten dat ze ook uit play-off 1 kunnen tuimelen als de laatste twee wedstrijden uit de competitie worden gewonnen. Heel weinig is er in Luik overgebleven van het vuur en de passie uit vroegere dagen. En oneindig lang is de lijst van spelers die in deze competitie werden opgesteld: achtentwintig!
Van alle drie Belgische clubs staat Anderlecht er wellicht het best voor. De Brusselaars frappeerden in Bilbao door een grote maturiteit, zelfs met vier jonge spelers in de basis. Paars-wit is perfect uitgebalanceerd. Het heeft met Ariël Jabobs een trainer die iedereen met de voeten op de grond houdt en nooit meedanst op de golven van de euforie. Dat is in het Astridpark wel eens anders geweest.
Niemand die het bij de start van deze competitie voor mogelijk had gehouden dat KV Kortrijk en STVV bij de kandidaten voor play-off 1 zouden horen. In Kortrijk hertimmerde Georges Leekens de ploeg, zoals hij dat overal doet waar hij aan de slag gaat. Verbazend snel leverden andere patronen nieuwe automatismen op. In Sint-Truiden doet Guido Brepoels het grotendeels met het materiaal van vorig seizoen: van de ploeg die zaterdag met 0-1 won op AA Gent stonden acht spelers al in tweede klasse onder contract. STVV speelt nu twee keer na elkaar thuis in een brandend Stayen (Club Brugge en Germinal Beerschot) en gaat op de laatste speeldag op bezoek bij Cercle Brugge, dat zich op dat moment wellicht helemaal op de beker zal concentreren.
Deze competitie staat bol van de grilligheden en de onverwachte wendingen. En hoe blijven de arbiters in deze fase van het kampioenschap overeind? Steeds minder kunnen ze in een vaak giftige sfeer wedstrijden onder controle houden. Nooit zijn er zo veel arbitrale dwalingen geweest als nu, nooit werd er zo veel gezwaaid met rood en geel, nooit ook reageerden voetballers zo agressief. Dat Vadis Odjidja zondag in de partij tussen Club Brugge en Standard tegen scheidsrechter Breda tekeerging nadat hij geel kreeg en aan rood ontsnapte, is tekenend voor de huidige verhoudingen.
Het is niet iedereen gegeven om overeind te blijven in de wurggreep van de stress. Ook trainers hebben het daar moeilijk mee. Zoals Francky Dury zaterdag toonde toen hij in de wedstrijd tussen Zulte Waregem en Roeselare zijn onmacht op de bank van de tegenstander afreageerde omdat er te veel tijd werd gewonnen. Dat was totaal ongepast.
door JACQUES SYS
“Stayen zal straks branden.”
