Hoeveel kritische en bij momenten zelfs giftige commentaren zijn er tijdens deze voetbaljaargang al niet geschreven over Anderlecht en Club Brugge? Twee lang dolende ploegen die nu in deze grillige play-off 1 gaan uitmaken wie kampioen wordt. Tenzij het scenario donderdag weer compleet overhoop wordt gegooid.

Hoe woelig zijn de voorbije maanden in het Astridpark niet verlopen? De lange zoektocht van John van den Brom, het slappe voetbal dat lang werd geserveerd, de jongeren die niet écht doorstroomden. Van den Brom was bezig aan een overlevingsgevecht, achtervolgd door verhalen dat er weinig tactisch zou worden getraind en dat er onvoldoende aandacht was voor stilstaande fases. Uiteindelijk werd hij uit zijn lijden bevrijd.

En hoeveel turbulentie was er aanvankelijk niet bij Club Brugge? Juan Carlos Garrido die cijfermatig goed begon, clichématig praatte, steriel voetbal bracht maar na de voor hem fatale uitschakeling tegen Slask Wroclaw niettemin debiteerde dat dit Club Brugge meer dan ooit titelfavoriet was. Als een Messias werd Michel Preud’homme, de vijfde trainer in twee jaar, vervolgens binnengehaald. Maar er was aanvankelijk geen tempo en geen dreiging, er werd te lang gelopen met de bal en ook de mentaliteit waarop blauw-zwart altijd kon terugvallen, bleek ver te zoeken. Plots heette het dat de spelers van Club Brugge niet goed genoeg waren om met een topper als Preud’homme te werken.

Commentaren, meningen en analyses, ze waaiden de afgelopen weken sneller weg dan de wind. Clubs balanceerden tussen triomf en tragiek, ook het aanvankelijk zo ongenaakbare Standard dreigt nu met een gigantische kater achter te blijven. Maar veel meer dan door het weinig flitsende voetbal vielen de Luikenaars de voorbije weken op door de kansen die de nek werden omgewrongen. Toch blijft er een sprankeltje hoop in deze op een loterij lijkende competitie-epiloog. Als Anderlecht en Club Brugge donderdag in Waregem en Genk uitglijden en Standard in Lokeren wint. Het zijn geen gemakkelijke tijden voor redacties die kampioenenverhalen voorbereiden.

Vorig seizoen werd Anderlecht kampioen nadat het in de play-offs 15 punten op 30 behaalde. Het profiteerde toen vooral van de uitschuivers van de concurrentie en had in doel met Silvio Proto, net zoals nu, zijn beste speler. Paars-wit pakte de titel in een beslissende thuiswedstrijd tegen Zulte Waregem.

Nu is de match van donderdag op Zulte Waregem wellicht de beslissende in de race naar een 33e titel. Als Anderlecht over de Gaverbeek springt, kan er in de laatste match van het seizoen, thuis tegen Lokeren, amper nog iets misgaan. Maar Zulte Waregem blijft een moeilijk te maneuvreren geheel, geen trainer die zijn pionnen zo goed op het schaakbord kan zetten als Francky Dury. Opmerkelijk hoe die erin slaagde deze ploeg weer scherp te krijgen na de stamnummersaga van vorige zomer.

Frappant ook hoe Besnik Hasi het gestrande schip van Anderlecht rechttrok. De slimme Kosovaar probeert nu de druk zo veel mogelijk weg te houden. Hasi controleert zijn emoties, kan heel goed met mensen omgaan en vecht alleen oorlogen uit die hij kan winnen. Hij heeft iets wat velen in de voetbalwereld missen: emotionele intelligentie. Onder zijn regie veerden de jongeren weer op en vierden de kids als het ware een comeback. Net zoals een andere ket, Anthony Vanden Borre, blijft groeien. Dat heeft ook te maken met de meer georganiseerde manier waarop Anderlecht voetbalt, met de vaste patronen die in het elftal zitten. Het is een fundamenteel verschil tussen Hasi en Van den Brom: de ploeg wordt niet langer door elkaar geklutst.

Zoeken was het ook voor Michel Preud’homme. De trainer bleek zondag vooral opgetogen over het karakter dat zijn ploeg op Standard demonstreerde. Het moet het fundament zijn waarop de toekomst wordt gebouwd. Verderop in dit blad legt Michel Preud’homme uit dat hij bij Club rustig te werk ging en geleidelijk andere accenten legde. Hij is ervan overtuigd dat de huidige spelers zich zullen blijven ontwikkelen.

Het neemt niet weg dat het missen van de titel zal nazinderen in het Jan Breydelstadion. Na een seizoen waarin doelman Mathew Ryan de beste en meest regelmatige speler was. Het is een parallel met Anderlecht. Keepers als uitblinkers bij de twee titelpretendenten, het duidt niet op rijkdom.

DOOR JACQUES SYS

Hasi heeft iets wat velen missen: emotionele intelligentie.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content