Hittegolf of niet, de zomer loopt ten einde en met de komst van september begint niet alleen een nieuw schooljaar, maar ook een belangrijke maand voor het Belgisch voetbal met drie Champions Leaguewedstrijden voor Anderlecht en Europese opdrachten voor Standard, Westerlo en Club Brugge.
Eerst gaat alle aandacht nog naar het Koning Boudewijnstadion in Brussel. Daar werken de Rode Duivels over een week tegen Schotland hun laatste thuiswedstrijd af op weg naar het WK 2002. België is leider in groep 6, maar kan na woensdag nog niet zeker zijn van kwalificatie. Eerst is er zaterdag in Glasgow nog Schotland-Kroatië en hoe die wedstrijd ook afloopt, de Rode Duivels hebben altijd minsten nog een punt nodig in hun laatste wedstrijd, op 6 oktober in Zagreb tegen Kroatië. Als dat lukt en België blijft groepsleider, dan is de zesde WK-deelname op rij een feit. Eindigt het als tweede, dan wachten er net als vier jaar geleden nog twee spannende kwalificatieduels.
Groepsleider of niet, de zenuwachtigheid in en rond de vaandeldrager van ons Belgisch voetbal neemt toe. Een knieletsel bij Joos Valgaeren en een vervelende spierblessure bij Emile Mpenza haalden plots twee zekerheden onderuit. Verder zaaide een dramatische oefeninterland in Finland twijfels. Moet Van Meir plaats ruimen voor De Boeck, of kunnen ze allebei in het elftal ? Kunnen Wilmots en Walem samen op het middenveld, en hoe zit het dan met de aanval ? Hoe verteerden de Bundesligagangers hun competitiestart ? En wanneer vindt Gert Verheyen zijn goeie benen terug ? En wie moeten Mpenza en Valgaeren in godsnaam vervangen ?
Robert Waseige is er de man niet naar om zich na een succesvolle kwalificatiecampagne in de aanloop naar de cruciale eindfase uit het lood te laten slaan. Zeker niet door één oefenwedstrijd. En dus bleef de bondscoach zijn principes trouw toen hij zijn selectie bekendmaakte. Hij geeft vertrouwen aan wie hij door en door kent en speelt niet in op de verzuchtingen van pers, clubtrainers en publiek. Marc Hendrikx, die bij Anderlecht ook niet altijd even overtuigend speelt, keert als enige terug in de selectie, ook al hield Waseige vrijdag een slag om de arm en liet hij de mogelijkheid open dat er nog vers volk ( De Bilde, Van Buyten) bij kan komen, als dat nodig mocht zijn.
De bondscoach rekent op de revanchegevoelens van zijn spelers. Van de groep in het algemeen, die in Finland gedurende een half uur belachelijk werd gemaakt, maar ook van de Bundesligagangers in het bijzonder, bij wie een dik contract niet mag leiden tot zelfgenoegzaamheid. Van Van Meir ook die, geprikkeld door de kritiek, in de ogen van Waseige zowel offensief als defensief een belangrijke pion is en daarom altijd al de voorkeur kreeg op De Boeck. Eigenlijk hoort de beste Anderlechter van het moment in de ploeg te staan, maar zijn complementariteit met Van Meir moet nog blijken – één helft tegen ruim leidende Finnen volstaat daarvoor niet. In elk geval moet er met meer realisme verdedigd worden, iets waarom ook de middenvelders de levieten zal worden gelezen. De bondscoach was op dat vlak immers vooral over Goor en Verheyen niet tevreden.
Positief alvast is dat Wilmots in de drie weken sinds Finland meer wedstrijdritme zal hebben opgebouwd, net als Walem. Waseige ergert zich aan het feit dat die laatste bij de buitenwacht zo weinig krediet heeft, maar kan er anderzijds niet blind voor zijn dat Walem in tien jaar nationale ploeg zelden overtuigde. Wilmots blijft een certitude, om zijn morele en fysieke meerwaarde, maar positioneel blijft het schuiven met de tank van Schalke. Bob Peeters, in de heenwedstrijd in Glasgow prima ingevallen, had zich incontournable kunnen maken als de partner die Mpenza voorin zo hard nodig heeft, maar Nederlandse stemmen getuigen niet van een bloedvorm.
Twijfels alom dus, maar als iedereen honderd procent presteert, dan moet winst tegen Schotland, dat tenslotte in eigen huis tegen tien Rode Duivels een 2-0-voorspong uit handen gaf, gewoon mogelijk zijn. Zonder twijfel. En dan is Finland niet meer geweest dan een (figuurlijke) regendag in een zonnige zomer. Het kan niet alle dagen feest zijn.
door Peter T’Kint
