Ivan De Witte, de huidige voorzitter van AA Gent en toen sportief verantwoordelijke bij de club, haalde Trond Sollied in december 1998 naar België. Het was liefde op het eerste gezicht, herinnert hij zich. “Ik woonde de finale van de beker van Noorwegen bij en Sollied was daar ook, als toeschouwer. Na die wedstrijd zagen we elkaar weer in de luchthaven van Oslo. Ik had nog nooit van hem gehoord. Toen hij aan me voorgesteld werd in afwachting van onze vlucht, hebben we twee uur met elkaar gepraat. Ik was meteen door hem gecharmeerd. Hij sprak over voetbal zoals ik nog nooit iemand over voetbal had horen spreken. Het viel me meteen op dat hij buitengewoon intelligent was. Zijn betoog was onderbouwd, coherent, logisch. Tijdens die twee uur raakte hij diverse aspecten van het voetbal aan : de structuren van een club, de manier van voetballen, de weg naar het perfecte rendement. Een paar weken later moesten we Johan Boskamp vervangen en ik heb meteen aan Sollied gedacht. De eerste weken hadden de spelers van Gent het niet onder de markt met Trond. Verscheidene spelers zochten me in die periode op. Ze klaagden dat ze niet wisten waar die nieuwe trainer naartoe wilde. Het was gewoonweg te ingewikkeld voor hen. Maar tijdens de winterstage in januari vielen alle stukken van de puzzel op hun plaats. Toen begonnen de spelers het te begrijpen en daarna hebben ze me ook gezegd dat Sollied anders was dan alle trainers die ze hadden meegemaakt. Ik ken weinig trainers die hun ideeën kunnen overbrengen naar de spelers met wie ze werken. Ergens doet zich in de transmissie van de ideeën een blokkade voor. Sollied slaagt daar wel in. Georges Leekens ook, trouwens.

‘Mijn relatie met Sollied was zeer intens. Toch heb ik hem nooit helemaal kunnen doorgronden. Ik zou zeggen dat hij tachtig procent van zijn persoonlijkheid prijsgeeft en dat hij voor twintig procent mysterie blijft. Dat is het deel van zichzelf dat hij geheim houdt. Ik verwijt Trond slechts één zaak : de manier waarop hij ons verlaten heeft. Hij bleef met Gent onderhandelen over een verlenging van zijn contract, terwijl hij al bij Club Brugge getekend had. Hij wachtte gewoon op het beste moment – het interessantste ogenblik in het opzicht van de media – om zijn passage naar Club aan te kondigen. Trond weet dat hij daar een vergissing heeft begaan en met terugwerkende kracht moet hij er beslist van overtuigd zijn dat dit relatie-incident met het bestuur van Gent een ervaring is die hem als mens verrijkt heeft. Ik heb het hem vergeven, maar ik zal het nooit vergeten.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content