De ene Argentijn verdrijft de andere. Toen Carlos Tévez niet gelukkig was in Manchester, werd Sergio Agüero dat plots ook niet meer in Madrid. Daarom ruilde de schoonzoon van Diego Maradona Spanje voor Engeland.

Op 26 oktober 2007 speelde Altético Madrid tegen Torpedo Moskou. Achteraf bleek Torpedocoach Anatoly Byshovets zwaar onder de indruk van de spits bij de tegenstander, de Argentijn Sergio Agüero, bijgenaamd El Kun, op dat moment slechts 19. “Agüero zien, dat is zoals het Prado in Madrid bezoeken. Hij doet me denken aan Romario, met dat verschil dat hij meer druk zet op de tegenstander en meer deelneemt aan het spel van zijn ploeg. Het is ongelooflijk dat die slechts 19 is. Zijn manier van dribbelen, dat kun je niet leren, dat is aangeboren.”

Spitsen bij Atlético worden onvermijdelijk vergeleken met Fernando Torres, aan de slag in het Estadio Vicente Calderón van 2001 tot 2007. Ze hebben nog samengespeeld, Agüero en Torres, in het laatste seizoen van El Niño. Vier jaar later is Agüero erin geslaagd wat niemand voor mogelijk achtte: Torres doen vergeten, in de statistieken en bij de supporters. Omdat hij kon wat Torres zelf niet altijd vermocht: beslissend zijn bij alle goede centers. Een man met een jachtinstinct, een neus voor goals. Een nog betere neus dan die van Torres. “Zijn grote spiegel en voorbeeld is Lionel Messi, maar ik denk dat het moeilijk zal zijn om tot op dat niveau te raken”, zei Diego Maradona ooit over Agüero. “Maar dat hij een groot voetballer zal worden, is voor mij duidelijk.

Pesetero

Zijn neus voor goals werd al snel opgemerkt door de grote clubs. Al in 2009 meldde Inter zich. Atlético zei neen en verhoogde de afkoopsom in het contract tot 65 miljoen euro. Een jaar later begon Real zich te roeren. Atlético zei weer neen en kwam met een verbeterd contract. Op 4 januari 2011 tekende hij het. Uit volle overtuiging, zei hij toen op zijn website, hij wilde deel uitmaken van het project van de rojiblanco, zeker tot 2014: “Ik wil groeien met deze club.”

Groeien tegen een niet onaardige vergoeding … Agüero was volgens de hoofdaandeelhouder van de club, Miguel Angel Gil Marín, de enige niet transfereerbare speler van Atlético en dat mocht wat kosten. Met 6,5 miljoen euro netto per jaar werd hij de bestbetaalde speler uit de kern. En dat loon zou nog stijgen, tot 7,5 miljoen per jaar vanaf volgend seizoen. En passant werd opnieuw een forse transfersom in het contract opgenomen: 45 miljoen euro voor een continentale club en nog eens 20 miljoen euro extra voor een Spaanse (lees Real). Als de dood waren ze voor een verhuis naar Bernabéu.

Vier maanden later liet Agüero, inmiddels lang genoeg inwoner van Spanje om de dubbele nationaliteit te verwerven, weten dat hij niet meer gelukkig was in Madrid. Hij vertrok naar de Copa América en bij zijn terugkeer was hij speler van Manchester City. Bij de club had men niks gevoeld, aldus Miguel Marín. ” El Kun is een gevoelige jongen en hij vond hier wat hij altijd zocht: de liefde van het publiek. Torres heeft er ook vijf jaar over gedaan om te vertrekken, het is moeilijk om je los te maken.”

Het lukte, hij had zin in een “nieuwe uitdaging”. De verraden fans reageerden woedend tijdens de eerste thuiswedstrijd van het seizoen, tegen het Noorse Strømgodset. Voor de aftrap werd een shirtje met op de rug zijn naam in brand gestoken. Na een kwartier scandeerde men een minuut of twee luid: Agüero muérete! Val dood! Vervolgens ging het van pesetero, geldwolf, en op het einde toverden de fans een laatste bord naar boven, met de veelzeggende woorden: “Agüero en Giannina ( de dochter van Maradona, nvdr) zijn de duurste hoeren van Argentinië.”

Japanse anime

Sergio Agüero groeide op in Gran Buenos Aires. Volgens Wikipedia is hij geboren in Quilmes, halverwege de weg naar La Plata, maar dat klopt niet. Artsen die zijn moeder, pas 18, tijdens haar zwangerschap begeleidden, verwachtten een moeilijke bevalling en lieten haar overbrengen naar een ziekenhuis in het centrum van Buenos Aires. Daar gaf op 2 juni 1988 om 15 u. 23 een flink uit de kluiten gewassen baby van 4,4 kilo zijn eerste schreeuw. Moeder Adriana was twee jaar jonger dan vader Leonel del Castillo. Leonel was een voetballer, hij schopte het tot bij de reserven van San Martín de Tucumán, een van de belangrijkste ploegen uit die noordelijke provincie. Hij noemde zijn zoon ook Leonel, maar om verwarring te voorkomen, kreeg die een tweede voornaam, Sergio.

De Agüero’s, die dan al een dochter Jessica hadden, waren een jaar eerder uit Tucumán naar de hoofdstad verhuisd op zoek naar betere economische omstandigheden. Leonel verzamelde peso’s door in obscure ploegjes uit de randstad te voetballen en het paar had het verre van breed. Ze verhuisden een paar keer van wijk en leerden zo de familie Chetti kennen. Buren. Het was JorgeChetti die Sergio de bijnaam El Kun bezorgde. Die komt uit een Japanse tekenfilm, waarin een ondeugend jongetje met zijn familie en vrienden aan de voet woont van de berg Kum Kum. Kum Kum werd verbasterd tot El Kun.

In 1991 verhuisde de familie nog een keer, naar de rand van Buenos Aires, bijna in Quilmes. Opnieuw een onderkomen van bitter weinig luxe, maar met dit voordeel: er waren drie weiden, veldjes, waarop de plaatselijke jeugd hele dagen voetbalde. Het was daar dat Sergio in de voetstappen van zijn vader trad. Eerst nog spelenderwijs, later in de jeugdteams van het zuiden van Buenos Aires. Tegelijk schreef vader Leonel hem ook in bij de jeugd van Independiente.

Sergio ontwikkelde zich gestaag. Eerst bij Independiente, later ook bij de Argentijnse jeugdploegen. Op 5 juli 2003 liet zijn ploeg hem in eerste klasse debuteren. Sergio was toen 15 jaar, 1 maand en 3 dagen oud. Hij werd meteen de jongste speler van de Primera División. Leonel had toen al de belangen van zijn zoon overgelaten aan IMG, want het was duidelijk dat hij ver zou geraken.

Ver, dat was richting Europa. In eerste instantie met Argentinië, op het WK voor spelers onder twintig. In Nederland werd hij wereldkampioen, in een ploeg met Lionel Messi. Een jaar later betaalde Atlético 23 miljoen euro voor zijn nieuwe spits. Met het geld vernieuwde Independiente zijn stadion. Een jaar later werd Agüero in Canada opnieuw wereldkampioen met jong Argentinië. Hij werd er uitgeroepen tot beste speler en was er topschutter. Nog een jaar later won hij met Argentinië goud op het olympische voetbaltoernooi. In 2010 pakte hij ook een prijs op clubniveau. Atlético won toen de Europa League.

Mezgaya

Bekend is El Kun ook naast het veld, vanwege zijn relatie met Giannina Maradona, de jongste dochter (de oudste heet Dalma) van Diego. Met haar heeft hij een zoontje, Benjamin, geboren op 19 februari 2009. In oktober 2008 namen Sergio en zijn schoonvader Diego een liedje op ter ere van Giannina en Dalma. Ze deden dat samen met de groep Mezgaya. Het liedje werd een hit en toen Diego en Sergio een concert van Mezgaya bijwoonden, rijpte het idee om het toe te voegen aan de cd Imparable van de groep. En zo staan nog andere dan voetbalfratsen van Sergio Agüero op schijf.

Wie de samenzang van Agüero en Maradona eens wil bekijken, kan daarvoor surfen naar onze website www.sportmagazine.be

door peter t’kint

“Zijn grote voorbeeld is Lionel Messi.”

Diego Maradona