Na het verlies van leider Antwerp kon Cercle Brugge opnieuw tot op drie punten van de leider naderen, maar groen-zwart liep zich vast in de sneeuw van Eupen. ‘Alles kan nog’, zegt Thibaut Van Acker.
Het gelijkspel op hekkensluiter KVV Coxyde, net voor het vrije weekend, was een serieuze domper op de ambities van groen-zwart. Het verhaal van het seizoen, zei T2 Chris Janssens. Door het puntenverlies van Cercle herstelde Antwerp zijn kloof opnieuw tot zes punten. Opvallend: de twee gedoodverfde favorieten voor de titel verloren dit seizoen nog maar vier keer – niemand deed beter -, maar groen-zwart speelde wel al negen keer (Antwerp zes keer) gelijk.
Eind maart komt het Antwerpse legioen en masse naar het Jan Breydelstadion, maar er liggen nog hindernissen voor groen-zwart, momenteel vijfde in de stand. Het voorbije weekend ging het met 2-1 onderuit in Eupen, straks wachten nog thuiswedstrijden tegen Union, Virton en Deinze en moet groen-zwart nog op bezoek bij Tubeke, WS Bruxelles en Lommel United.
‘Een zwaar programma, zeker, maar in wedstrijden met ploegen uit de top acht doen we het vrij goed, met uitzondering van de uitschuiver in eigen huis tegen Tubeke. Maar in sommige matchen hebben we met de punten gemorst. Zoals in Koksijde en in de openingswedstrijd tegen Dessel, toen we in de slotminuut de gelijkmaker slikten. ‘Dat is tweede klasse’, zei de trainer’, zegt Thibaut Van Acker (24), van wie trainer Frederik Vanderbiest tijdens de winterstop nog vertelde dat zijn gedaanteverwisseling hem enorm had verrast. ‘De trainer heeft me in het tussenseizoen, toen er interesse van Mouscron-Péruwelz was, overtuigd om te blijven. Hij geeft me veel vertrouwen’, aldus de Oost-Vlaming, opgeleid aan de andere kant van het Jan Breydelstadion.
Adrie Koster haalde hem in 2009 op zijn 17e naar de A-kern, maar hij leerde het meest van Christoph Daum. ‘Zijn trainingen waren schitterend en ik voelde me zelfs zonder wedstrijden fysiek top.’ Bij zijn afscheid zei Daum dat Van Acker op zijn positie best wat meer klootzakje mocht zijn. ‘Ik moest de verbetenheid van Jonathan Blondel hebben en meer aanwezig zijn op het veld, zonder dat ik daarom een tegenstander doormidden moet schoppen.’
Jan Van Winckel, ex-fysiektrainer bij Club Brugge, noemde hem ooit Timmy Simons Light. Groot loopvermogen, vrij snel, vista, links- en rechtsvoetig, precieze inspeelpass, iemand die altijd de voetballende oplossing zoekt. Maar: een lichtgewichtje. 62 kilogram, droog aan de haak. ‘Je kon mij onder een deur schuiven.’ (lacht)
Onder Georges Leekens en Juan Carlos Garrido verdween Van Acker helemaal uit beeld en werd in januari 2013 een half seizoen aan Beerschot AC uitgeleend. Zes maanden erna legde Cercle Brugge 200.000 euro voor hem op tafel. En: hij had aan zijn lichaam gewerkt. Toen hij aan de groene kant van het Jan Breydelstadion binnenstapte, woog hij 72 kilogram, tien meer dan vier jaar ervoor. Gevolg: steviger in duels. En, nog altijd maar 24 jaar. ‘Door die baard zie ik er ouder uit, zeker?’ (lacht)
Bij Cercle speelde de verdedigende middenvelder twee seizoenen zogoed als alle wedstrijden, maar toen de Vereniging vorig jaar na een scheidsrechterlijke blunder uit de Jupiler Pro League denderde, twijfelde hij even. Blijven of niet? ‘Het was een zware klap, voor iedereen, maar dat was het verleden. Alles kan nog’, zegt Van Acker, op het einde van het seizoen einde contract.
En, als advocaat van de duivel, waar liggen de toekomstplannen mocht Cercle het níét redden? ‘Eerste klasse of een buitenlands avontuur blijft mijn ambitie. Natuurlijk. Op de laatste dag van de wintermercato nam OHL contact op met mijn zaakwaarnemer, maar ik had geen zin in degradatievoetbal en wilde Cercle ook niet in de steek laten. Alleen besef ik ook dat je als speler niet te lang in tweede klasse mag blijven hangen, want dan geraak je er misschien niet meer uit. We zien wel.’
DOOR CHRIS TETAERT – FOTO PHOTONEWS
‘Toen ik nog bij Club Brugge speelde, kon je me onder een deur schuiven.’ – THIBAUT VAN ACKER
