Hoe Michael Schumacher werd gedumpt door Niki Lauda.
Amper een week na de transfer van de Brit Lewis Hamilton naar Mercedes viel alweer een bom in de formule 1-paddock. Meteen na zijn aankomst in Suzuka, waar Sebastian Vettel vorige zondag zijn 24e GP won en het kampioenschap weer helemaal open gooide, sommeerde Michael Schumacher de pers om zijn afscheid aan te kondigen.
Toonden waarnemers, omstanders en commentatoren groot respect zodra Schumi het voorbije weekend ergens in de buurt kwam, dan sloeg dat snel om in een soort mededogen zodra hij uit de buurt was. Natuurlijk had de zevenvoudige wereldkampioen tijdens zijn korte speech gezegd dat hij zijn motivatie voelde wegsijpelen. Natuurlijk meldde hij dat zijn batterijen leeg zijn. En ja, “ik doe niets als ik er niet voor honderd procent achter sta, zo ben ik niet”, gaf hij als verklaring.
Maar in het F1-wereldje is het een publiek geheim dat de nu 43-jarige Duitser eerst als een wanhopige op de deur van Sauber was gaan kloppen om er volgend jaar te mogen rijden. Zonder succes. De vroegere halfgod moet zijn passie dus verlaten met een getaande reputatie: 53 koersen – met nog vijf te gaan dit seizoen – en amper een keertje op het podium gestaan. Sinds zijn comeback wekte Schumacher op geen enkel moment de indruk nog te kunnen meedraaien in de top.
De manier waarop Mercedes Schumacher opzijschoof, onderstreept ook hoezeer de invloed van teambaas Ross Brawn er is afgenomen. De 58-jarige Brit volgde Schumacher destijds van Benetton naar Ferrari. Twee handen op een buik zijn ze. Willi Weber, de vroegere manager van Schumi, insinueerde dat toen hij zei: “Het getuigt van weinig respect hoe Mercedes eerst de komst van Hamilton aankondigde en Michael geen tijd gunde om zijn afscheid of iets anders te melden.” Klopt. Of liever: Brawn had het nooit zo gespeeld met zijn vriend, maar deelt de lakens dan ook niet meer alleen uit bij Mercedes. Sinds kort zit immers ook Niki Lauda als adviseur in het management van het team. De nu 63-jarige Oostenrijker, de voorbije jaren actief als consultant bij het Duitse RTL, werd een paar weken geleden gevraagd om te bemiddelen tussen Mercedes en Bernie Eccle-stone in hun onderhandelingen voor de nieuwe Concorde Akkoorden. Lauda kon de knoop ontwarren en mocht zijn licht ook laten schijnen over de toekomst van het F1-team. Dat deed hij zoals we hem kennen: nooit halve oplossingen. Lauda zette druk om Hamilton in te halen en dumpte in diezelfde beweging Schumacher.
Ironie van het lot: toen Ferrari hem in 1994 binnenhaalde als adviseur, verving Lauda alles drastisch door het inhalen van het succesteam van Benetton, met name Ross Brawn, designer Rory Byrne en Michael Schumacher. Hetzelfde recept dat Lauda nog eens uit de kast haalde voor Mercedes. Alleen ging het deze keer ten koste van Schumi.
door jo bossuyt
