Twee weken bedenktijd vroeg rechtsachter Axel Smeets zijn club Lierse. Verwacht werd dat de 28-jarige verdediger vorige week maandag de knoop zou hebben doorgehakt, maar dat deed hij niet. Dus zoekt Lierse meer dan ooit naar een vervanger. Smeets zelf brak ondertussen met zijn zaakwaarnemer Jacques Lichtenstein. Die vond de almaar langer aanslepende situatie vervelend. “Axel is een goede speler die bij Lierse een verbeterd contract kon krijgen”, zegt de makelaar. “Een góéd contract, waarvan ik weet dat hij in België op geen beter mag hopen. Hij hoopt echter een beetje op Utrecht, voor het geval Stijn Vreven daar zou vertrekken. Maar hij moet beseffen dat Lierse niet zal blijven wachten en ondertussen óók uitkijkt.”

Een paar weken geleden tekende Smeets een contract bij Didier Frenay. “Hij had al eerder contact met ons opgenomen,” aldus de man van Star Factory, “maar toen gingen we daar niet op in omdat hij nog bij een andere makelaar onder contract lag. Nu is er belangstelling vanwege een Franse eersteklasser en een Bundesligaclub, maar om een concreet voorstel gaat het nog niet. Of hij dan niet beter het voorstel van Lierse aanvaardt ? Het is aan de speler om te beslissen.”

De breuk met Didier Ernst, en vooral diens uitlatingen in Sport/Voetbal Magazine (nr.16, 16 april 2003), liggen Frenay nog steeds zwaar op de maag. “Wat hij daar over mij heeft zitten vertellen, is één grote leugen”, gaat hij in de tegenaanval. “Vorig seizoen kon hij tekenen bij Nürnberg en bij Bielefeld, maar hij verkoos te wachten tot hij zekerheid had dat die clubs naar de hoogste Bundesliga zouden promoveren. Door zijn handtekening zolang uit te stellen, was het uiteindelijk te laat. Nürnberg bood hem nochtans 375.000 euro netto per seizoen aan, zelfs in de tweede Bundesliga. En in Bielefeld hadden ze het over 300.000 euro netto. Maar dan vond zijn echtgenote het een schandaal dat de leasing van de wagen en de huur van het appartement niet voor rekening van de club waren. Toen hoefde het niet meer voor Bielefeld.

“Toen hij zonder club zat, heb ik hem gedurende drie maanden mijn wagen geleend. En voor zijn vrouw zou bevallen, ben ik nog tussenbeide gekomen bij de bank omdat ze problemen hadden met hun hypothecaire lening. Op een paar dagen tijd had ik ook een wagen gevonden voor mevrouw. En toen Didier ging testen in Engeland, heb ik alles betaald : de reis, het hotel en zelfs de tolk opdat hij toch enigszins de coach van Portsmouth en die van Nottingham kon begrijpen.

“In La Louvière had hij het grootste contract. Wie zoveel geld verdient, kan alleszins toch zijn eigen huis betalen. Het tegendeel beweren, is een belediging voor al wie elke ochtend vroeg uit de veren moet om in zijn brood te verdienen. Ik wist dat La Louvière hem volgend seizoen niet wilde houden. Zelf wilde ik een andere club voor hem vinden alvorens hem erover te spreken.

“Didier Ernst is een ondankbare, die bovendien mijn reputatie heeft beschadigd met verklaringen die elke grond missen.”

door Pierre Bilic en Geert Foutré