De dood van Harald Nickel: een Duitse spits die de Belgische competitie kon gebruiken als springplank naar de nationale ploeg.
Harald Nickel was een warme persoonlijkheid. Een spontane, goedlachse en bereidwillige jongen die in 1972 het ouderlijk huis uit fladderde om, nadat hij niet slaagde bij Arminia Bielefeld, bij de toenmalige tweedeklasser Turnhout te gaan voetballen. Binnen de maand zou hij terug zijn, zo wist zijn vader heel zeker. Maar Nickel, toen nog heel schuchter, beet door en bleef drie jaar in Turnhout. Nadien timmerde hij flink aan de weg: eerst een seizoen Union dat zwaar in nieuwe spelers had geïnvesteerd, dan een jaar KV Kortrijk en vervolgens een jaar Standard. Daar, tijdens het seizoen 1977/78, werd hij met 22 doelpunten topschutter van de competitie.
Lang stond Harald Nickel bekend als een beperkte voetballer die slechts één kunst tot in de perfectie beheerste: die van het scoren. Maar juist bij Standard ontpopte hij zich tot een goed meevoetballende spits die zich liet terugzakken en ook doelpunten voorbereidde. Het was voor hem de wipplank voor zijn latere sprong naar de nationale ploeg. Zijn marktwaarde verdriedubbelde in twee jaar: Standard dat hem voor zes miljoen Belgische frank (150.000 euro) van KV Kortrijk had overgenomen, verkocht hem twaalf maanden later voor het dubbele aan Eintracht Braunschweig. En het daaropvolgende seizoen trok Nickel voor omgerekend 20 miljoen frank (500.000 euro) naar Borussia Mönchengladbach. Een jonge en nieuwe trainer, Jupp Heynckes, had daar op zijn komst aangedrongen. Nickel ontwikkelde zich verder, en promoveerde tot international. Hij zou drie keer voor de Mannschaft uitkomen.
Harald Nickel belandde in de Bundesliga in een totaal nieuwe wereld. Hij reed in een dure auto en woonde in een residentiële wijk. Het veranderde hem niet. Sterker zelfs: Nickel vond dat er in de voetbalsport echt met bedragen werd gegoocheld. Hij praatte graag over zijn periode in België en ook zijn vrouw Gaby deed dat, met een melancholieke blik in de ogen. Toch was het voor het geld dat Nickel in 1981 na twee seizoenen bij Borussia naar het Zwitserse FC Basel verhuisde. Daar vond hij nooit zijn draai. Nickel was nog maar 29 jaar toen hij een punt zette achter zijn carrière. Nadien verdween hij in de anonimiteit. Tot op 4 augustus het bericht kwam dat hij na een slepende ziekte was overleden. Harald Nickel was net 66 jaar geworden.
