De Belgische competitie verloor na vorig seizoen weer enkele smaakmakers. Waar spelen ze nu en hoe doen ze het daar ?
De speler die onze competitie afgelopen zomer verliet en voorlopig het meeste in-druk maakt in het buitenland, is ongetwijfeld ex-Standarddoelman Vedran Runje. Bij de Rouches keepte de dertigjarige Kroaat zich in vijf jaar tijd een serieuze reputatie bijeen. Tussen zijn twee Luikse passages in stond Runje drie seizoenen lang op de loonlijst bij Olympique Marseille, waar hij eerst lof oogstte maar nadien ontgoocheld afdroop toen OM boegbeeld Fabien Barthez weer binnenhaalde. Runje keerde terug naar Sclessin en kon daar de voorbije twee seizoenen op een ongekende populariteit en tonnen krediet rekenen bij fans, pers en bestuur. Niet voor niets kreeg Runje vorig seizoen uit handen van Michel Preud’homme de Sport/Voetbalmaga-zinetrofee van ‘Doelman van het jaar’ toebedeeld. Met die erkenning op zak vond Runje de tijd rijp om wat grof geld te gaan verdienen, zo beweerde hij althans zelf. Dat kon in Turkije, bij Besiktas, één van de drie grote clubs uit Istanbul.
Zeventien speeldagen ver staat Besiktas op een derde plek, achter Fenerbahçe en Galatasaray. De ploeg scoort moeilijk en heeft de derde stek vooral te danken aan de moeilijk te kloppen defensie, met minder dan één tegentreffer per wedstrijd één van de minst gepasseerde van de competitie. Mehmet Demirçan, journalist bij het grootste Turkse dagblad Fanatik, praat vol lof over de Kroatische doelman : “Runje tekende een contract voor twee seizoenen en zoals hij nu keept, bewijst hij over voldoende kwaliteiten te beschikken om dat contract op zijn minst uit te dienen. Hij pakt punten voor zijn club en is er mede verantwoordelijk voor dat Besiktas over de tweede beste verdediging van het land beschikt.”
“Besiktas is één van de drie topclubs in Turkije en gaat elk jaar voor de titel, dus als er een buitenlandse doelman wordt ingehaald, móét het haast een sterkeeper zijn”, vertelt hij als achtergrond bij het transferbeleid van de Turken. “Vorig seizoen stond de Argentijn Oscar Córdoba hier onder de lat, die werd toch nog een pak meer als vedette beschouwd dan Runje nu. Een leider is hij nog niet. Die rol lijkt eerder weggelegd voor Ibrahim Akin en Ricardinho. Runje ziet men als een betrouwbaar sluitstuk en een versterking, maar geen leider.”
De Kroatische doelman kan over het algemeen terugblikken op een geslaagde entree in de Turkse competitie, hij miste dit seizoen nog geen enkele wedstrijd. Twee jonge Turkse doelmannen staan achter hem klaar om blessures op te vangen, maar Runje geldt als de overtuigende nummer één. Daar maken de twee reservedoelmannen geen probleem van, beweert Demirçan. “De verstandhouding tussen Runje en zijn ploegmaats is correct, je hoort weinig van of rond hem. Nu ja, hij verschijnt zelden in de media. Sinds hij nogal zware kritiek kreeg in zijn eerste weken bij Besiktas, geeft hij nog amper interviews aan de Turkse pers.”
Hoewel de ex-Standardman nu dus overal waardering krijgt, heerste er aanvankelijk heel wat scepsis over de één miljoen euro die Besiktas voor hem op tafel legde. Demirçan : “Runje kende een moeilijke beginperiode. Hij blunderde enkele keren en kreeg makkelijke goals tegen. Ballen door de benen, afstandsschoten die over hem heen waaiden, en meer van dat soort zaken … In die periode verklaarde hij zelf dat hij stond te kijken van de makkelijke goals die hij slikte. Hij kreeg veel kritiek van pers en publiek, men eiste een andere keeper, maar een alternatief was binnen de club niet echt voorhanden. De laatste weken staat hij echter op topniveau te keepen en overtuigde hij iedereen. Hij laat zien dat hij zijn status van nummer één meer dan waard is. Ondanks zijn zwakke start bleef hij altijd als titularis staan, coach Jean Tigana geloofde rotsvast in Runje. Terecht, blijkt nu.”
MATTHIAS STOCKMANS
