Een moordende druk moet er bij Club Brugge heersen om nu ook sportpsycholoog Jef Brouwers aan te stellen als begeleider van de technische staf. Ooit bleef het bestuur ver verwijderd van alles wat er op het veld gebeurde, nu zorgt de drang naar een titel voor een wurgende stress en wordt het begeleidingsapparaat volgestopt met allerhande specialisten. Ook de mogelijkheid om kinesist Lieven Maesschalck bij de revalidatie te betrekken wordt nu onderzocht. Club Brugge lijkt wel een bedrijf dat zijn machinepark voortdurend vernieuwt en perfectioneert, maar het eindproduct beantwoordt geenszins aan de verwachtingen.

Hoe je als bestuur ook probeert te professionaliseren, de top van Club Brugge slaagt er ondanks een niet in te dijken stroom van transfers al jaren niet in een goed elftal op het veld te zetten. Dan kun je de trainer op termijn eventueel weer inwisselen, aan de kern van het probleem raak je niet. Club Brugge heeft te weinig voetbalverstand en het moet worden afgewacht of het Arnar Gretarsson is die dat gaat oplossen.

Club mag zich zondag tegen Zulte Waregem in de eerste helft herpakt hebben, het moet die lijn in de Belgische competitie kunnen doortrekken. De Europese uitschakeling tegen Wroclaw legde vele pijnpunten bloot, waarbij vooral het gebrek aan concept en samenhang verontrustte. En dan kom je uiteraard op het terrein van Juan Carlos Garrido,die op persconferenties zo clichématig praat dat je echt mag hopen dat zijn boodschap naar de spelers toe anders klinkt. Garrido heeft bij Club nog niet voor een meerwaarde gezorgd, al plaatste hij zichzelf zondag vreemd genoeg onder druk door te roepen dat blauw-zwart meer dan ooit titelfavoriet is. Dat het contract van de Spanjaard in de loop van vorig seizoen werd verlengd, duidt op vertrouwen en moet ergens op zijn gebaseerd. Maar het leek vooral een poging om continuïteit te prediken. Als je dat nu weer moet herzien, geef je naar buiten de indruk het allemaal niet zo goed meer te weten.

Het leidt geen twijfel dat Bart Verhaeghe in zijn oeverloze ambitie al vaak een balans heeft opgemaakt en dat hij ook nu weer ziet wat er mank loopt. Het punt is alleen: wat valt er na de Europese kater binnen de huidige constellatie nog te corrigeren? Er rest alleen de hoop dat de ploeg alsnog in de juiste plooi valt.

Zakenmensen blijven het moeilijk hebben om in voetbalclubs hun stempel te drukken. Patrick Vanoppen toeft al een hele tijd in de duisternis en Patrick Decuyper verdween vorige week bij Zulte Waregem, op grond van de negatieve berichtgeving in de pers, zoals het heette. Wanneer gaan clubs eens op een volwassen manier met crisissituaties om in plaats van steeds weer de media als boosdoener af te schilderen? Aan de Gaverbeek woedde er een strijd tussen trainer Francky Dury en Decuyper, die uiteindelijk de eer aan zichzelf moest houden. Wat er in de coulissen gebeurde, was niet fraai, al was het Decuyper die zichzelf buitenspel zette omdat hij zich niet kon verplaatsen in de gedachtegang van de supporters.

Dan pakte Roland Duchâtelet het heel anders aan. Toen de voorzitter van Standard voelde dat hij bij zijn aanhang onder vuur lag, volhardde hij niet in koppigheid, maar corrigeerde zijn aanpak. Hoe verwerpelijk het ook is dat supporters hem belaagden, hoe traumatiserend die fysieke bedreigingen ook geweest moeten zijn, het heeft Duchâtelet aan het denken gezet. Hij bond alle sterkhouders verder aan de club. Standard beschikt nu over een slagvaardig, complementair elftal dat een goeie maand na de revolutie gaat meestrijden voor de titel.

Van een echte hype rond de Rode Duivels zal woensdagavond weer sprake zijn als er tegen Frankrijk wordt gespeeld. Het talent van deze generatie is al uitvoerig bezongen en nu komt er nog een goudstuk bij: de 17-jarige Zakaria Bakkali hoefde bij PSV maar drie goeie matchen te spelen om te worden geselecteerd.

Aan de klasse van deze Belgische Marokkaan, zo bleek ook zaterdag met zijn drie prachtgoals tegen NEC, hoeft niet getwijfeld te worden. Hij moet daarom, zo hoor je, voor België kiezen en niet voor Marokko. Het valt te hopen dat Bakkali met zijn nieuwe status kan omgaan. Op de weg naar de top liggen vele valkuilen. Het gevaar bestaat dat je zweeft en het gevoel voor realiteit verliest. Een goede begeleiding zal voor Bakkali essentieel zijn. Ver weg van de makelaars die zich strak als aasgieren op hem gaan storten.

DOOR JACQUES SYS

Het valt te hopen dat Bakkali met zijn nieuwe status kan omgaan.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content