Het gebrek aan inkomsten door het missen van de Champions League noopte Anderlecht tot het te gelde maken van een van zijn talenten, voor het zich kon begeven op de transfermarkt. Dat lukte niet zo direct, al konden Mitrovic en Mbemba op zeer veel belangstelling rekenen. Wellicht vinden zij een dezer dagen nog een overnemer. Zijn in dat geval Obradovic en Ezekiel voldoende als compensatie?

VERDEDIGING

In doel wordt gekeken naar de manier waarop Proto zich herpakt na een seizoen waarin er wat kritiek kwam en hij niet altijd als een heerser tussen de palen stond. De nummer een heeft er alle belang bij zich te tonen, want in zijn rug komt de jonge Roef opzetten. Hij depanneerde twee keer uitstekend, tegen Galatasaray in de Champions League en tegen Club Brugge in de play-offs.

Deschacht heeft er het beste seizoen uit zijn intussen lange carrière in Anderlecht op zitten. Als Mbemba vertrekt, krijgt hij twee nieuwe ‘buren’. Op de linkerflank is er nieuwkomer Obradovic, een van de beste linksachters van onze competitie. N’Sakala, vorig seizoen titularis, is wat in ongenade gevallen en vertrekt nu als bankzitter. Centraal achterin is de logische vervanger van Mbemba Nuytinck, die er ook al een tijdje is, maar onder Hasi vooral bankzitter. Stel dat de Nederlander wordt gekoppeld aan Deschacht, dan zijn beide centrale verdedigers linksvoetig, iets wat de T1 wil vermijden. Een oplossing is Dendoncker naar achteren schuiven, naar een post die hij in zijn jonge carrière al bekleedde. Op rechtsachter is er Vanden Borre, die af en toe wat wakker moet worden geschud. Zijn concurrent is nog steeds Collin.

MIDDENVELD

Sinds hij aan het roer kwam in Anderlecht, is 4-2-3-1 de favoriete manier van voetballen van Hasi, maar dat is inmiddels bijgestuurd. De trainer sprak zich ronduit uit voor een 4-4-2. De bezetting van twee spelers voor de verdediging en drie middenvelders in steun van een spits, dat is voorbij. Anderlecht voetbalt nu op het middenveld in een ruit, met centraal Defour als dichtste bij de verdediging en Praet als dichtste bij de spitsen. Op links lijkt Tielemans een certitude, op rechts ligt de strijd voor een basisplaats open. Najar was daar vorig seizoen een vaste waarde, maar Gillet, vorig seizoen uitgeleend aan Bastia, heeft ook dat profiel. Anderlecht joeg de voorbije weken ook stevig op Boussoufa, voor de derde keer sinds zijn vertrek uit het Astridpark. Hij kan ook in steun van de spitsen voetballen, vanaf de flank.

AANVAL

In een systeem met één aanvaller had Mitrovic, vorig seizoen topschutter, het bij wijlen moeilijk tegen een overtal aan tegenstanders. Vandaar de wil van de T1 om het nu aan te pakken met twee spitsen. Vorig seizoen kon dat niet, omdat de twee alternatieven in de kern, Cyriac en Kabasele, niet de voorkeur van de trainer wegdroegen. Door de komst van Ezekiel, een man met snelheid, een neus voor goals én diepgang, is dat veranderd. Het enige nadeel is dat Hasi misschien niet meer op Mitrogoal kan rekenen, mocht die vertrekken. In dat geval kan het verlies aan een schutter zich doen gevoelen. Acheampong is geen groot afwerker. Alle buitenlandse pistes zijn gesloten. In België werd gepolst naar Emond, de afwerker van Waasland-Beveren. Misschien is de beste ’transfer’ nog die van Suárez, als die volledig verlost raakt van zijn knieperikelen. Conte en Sylla lijken op dit moment eerder kwantitatieve dan kwalitatieve versterkingen. Misschien komt de redding uit de jeugd, en breekt Iseka door, briljant met de beloften vorig seizoen.

CONCLUSIE

We kunnen ons voorlopig niet van de indruk ontdoen dat Anderlecht verzwakt is vergeleken bij vorig seizoen. Maar de club is het gewend om toe te slaan op het einde van de mercato. Gebeurt dat deze zomer opnieuw? Wait and see.

DOOR BRUNO GOVERS

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content