Erik Zabel en Paolo Bettini stoppen met fietsen.

Afgelopen weekend kondigde zowel Erik Zabel als Paolo Bettini op het WK in Varese aan te stoppen met wielrennen. De 38-jarige Erik Zabel reed zestien jaar op het hoogste niveau. De Duitser was zowel in zijn trainingen als in zijn wedstrijden een absolute veelvraat: ieder jaar opnieuw presteerde hij van februari tot oktober, reed hij grote rondes – dit jaar zelfs nog de drie grote rondes na elkaar – en in de winter kwamen daar nog wat zesdaagsen bovenop. Het palmares dat de sprinter kan voorleggen, is dan ook zonder meer fenomenaal. In totaal boekte hij 209 overwinningen. Zabel reed dertien keer de Tour uit, won dertien ritten en zes groene truien. Hij won acht ritten in de Ronde van Spanje en drie keer het puntenklassement, dertien ritten in de Ronde van Duitsland en zeven keer het puntenklassement. Hij won vier keer Milaan-Sanremo, drie keer Parijs-Tours, de Amstel Gold Race, de HEW Cyclassics, drie keer Rund um den Henninger Turm, werd twee keer Duits kampioen en won tien zesdaagsen.

Trainen, dat deed hij verschrikkelijk graag, zo vertelde Erik Zabel begin 2005 aan Sport/Wielermagazine. “Je rijdt heel allen door de natuur, je bent al het ware één met de natuur, je voelt je plots een heel andere mens, het is alsof je ziel wordt gereinigd. Ik zeg altijd: net zo hard trainen tot je kapot zit en niets meer denkt, dat is de opperste vorm van geluk.” Zabel, die in het peloton lang bekend stond als ‘Mister Clean’, bekende in 2007 dat hij tijdens de Tour van 1996 één week lang epo had gebruikt, maar dat hij ermee gestopt was omdat zijn lichaam het niet verdroeg. Zabel deed zijn bekentenis omdat hij niet langer wilde liegen tegen zijn zoon Rik, die ook fietst.

Was het afscheid van Zabel voorspeld, dan kwam dat van Bettini, die zich twee weken geleden nog bijzonder boos maakte over zijn gemiste contractverlenging bij Quick Step, heel wat abrupter. Ook de erelijst van de 34-jarige Italiaan oogt bijzonder indrukwekkend. In zijn twaalfjarige profcarrière behaalde hij 64 overwinningen, waaronder de olympische titel in 2004 en twee wereldtitels in 2006 en 2007. Verder won Bettini twee keer Luik-Bastenaken-Luik, twee keer het Kampioenschap van Zürich, twee keer de Ronde van Lombardije, Milaan-Sanremo, de Clásica San Sebastián, de HEW Cyclassics, Tirreno-Adriatico, vijf ritten in de Vuelta, twee ritten en twee keer het puntenklassement in de Giro en één Touretappe. Bettini was ook drie keer eindwinnaar in de wereldbeker.

Het meest beklijvende moment in de carrière van Paolo Bettini was ongetwijfeld de Ronde van Lombardije in 2006. Drie weken eerder was Bettini in Salzburg voor het eerst wereldkampioen op de weg geworden, een week later verongelukte zijn broer Sauro. In Lombardije ging Bettini als een woesteling te keer, in de gietende regen kwam hij alleen over de streep, huilend en met de armen naar de hemel gericht.

door Loes Geuens

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content