Het blijft vreemd. Op 18 mei behaalde het Vlaams Blok voor de kamer in Beveren 25,3 procent van de stemmen, terwijl op de Freethiel een mengeling van Belgen, Afrikanen en Britten onder het directeurschap van Fransen voor het mooiste seizoen sinds lang zorgde. Een voorbeeld van geslaagde integratie. Ach, het zal de spelers van Herman Helleputte wellicht worst wezen. Beveren kwam een tikkeltje regelmaat tekort voor een plaats in de eerste helft van het klassement, maar het deed ruim beter dan vorig seizoen en kwam nooit in degradatiegevaar.

Dat mag, gelet op een catastrofale start, wel verwonderlijk heten. Beveren won op de openingsspeeldag van de competitie nog wel van Bergen, maar verloor vervolgens – de uitslag tegen Lommel, een gelijkspel, werd geschrapt – zeven keer op rij !

Een herhaling van het rampscenario van het seizoen voordien leek heel even te worden herschreven, maar in november, december herpakte de ploeg zich. Om vervolgens met zware 7-1 in Brussel te gaan verliezen en er net na nieuwjaar van Club Brugge ook zeven in de koffer te krijgen.

Dat was Beveren, de op één na slechtste verdediging van het land. Spektakel gegarandeerd, nauwelijks een clean sheet, maar spelen en laten spelen, iets wat de patron van de ploeg, Jean-Marc Guillou, zo graag heeft en Herman Helleputte even graag liet uitvoeren.

Niet al te veel organisatie of richtlijnen op het terrein, maar inspelen op de kwaliteiten van je spelers, technisch sterk, en het verschil in fysiek en lengte compenseren met snelheid van uitvoering. Tegen Anderlecht, Brugge of RC Genk (dat in twee wedstrijden acht keer scoorde tegen de Waaslanders) loop je daarmee op een gasbek, maar tegen een Lierse of een KV Mechelen lukte het een monsterscore – zonder te vergeten dat het in Lier ook met 5-0 rammel kreeg, of bij Sint-Truiden, dat op de Freethiel na een gedisciplineerde wedstrijd de boot in ging, er zes slikte.

Het seizoen van Beveren was het seizoen van het spektakel, maar ook van de grilligheid. Vooral winst tegen de ploegen die het in de stand achter zich hield, maar vooral verlies tegen de ploegen bovenin. Geen echte stunts, tenzij misschien een in het Waasland belangrijke (gestolen, geven ze zelf toe) winst bij Lokeren. Vooral goed voor de supporters, die de fusieplannen nog steeds niet vergeten zijn. Alleen vonden ze dit seizoen nog steeds niet in grotere getale de weg naar de Freethiel. Jammer.

door Peter T’Kint

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content