Davy Gysbrechts (20 september 1972) vormde samen met Glen De Boeck in het begin van de jaren negentig het hart van de defensie van KV Mechelen. Beide youngsters werd een gouden toekomst voorspeld. De ene maakte het waar en schopte het tot international en aanvoerder van Anderlecht, de ander koos eerst voor Lokeren en beproefde daarna zijn geluk in Engeland, bij Sheffield United. Fysiek leed maakte voortijdig een einde aan zijn loopbaan. Davy Gysbrechts is nu arbeider.

“Blij dat jullie nog eens aan me dachten”, reageert hij verrast op de belangstelling aan de telefoon. “Ik denk dat ik intussen al een jaar of twee geen contact meer heb met het voetbal. Ik ben al jaren op de sukkel met de knie en dat blijft verder duren. Twee maanden geleden heb ik alles nog eens laten reinigen en ben ik aan de meniscus geopereerd. Naast mijn job wilde ik me fysiek nog een beetje uitleven met lopen en ook dat ging niet meer.

“Ik denk dat we nu dik drie jaar geleden uit Engeland zijn teruggekeerd. Ik heb het hier nog een tijdje geprobeerd, om op een lager niveau weer te herbeginnen. Meegetraind met Heusden, het seizoen voor ze naar eerste klasse promoveerden, maar spelen lukte toch niet. Een mens is koppig en nadien heb ik het nog heel even geprobeerd bij Beringen, maar ook daar bleek dat de rechterknie het niet meer hield. Het hart wilde wel, maar het lichaam gaf me signalen dat ik beter ander werk zocht. Mijn vrouw is er gelukkig mee, we hebben twee kleine kindjes en nu kan ik me meer met hen bezighouden. Leven in het voetbal doe ik niet meer, het doet me nog altijd iets als ik de beelden zie. Tenslotte zijn het vaak jongens waar jij mee hebt gespeeld die nog de dienst uitmaken. Maar ik heb geen glazen bol, misschien, als de kinderen ouder worden, keer ik terug. Doe ik wat als jeugdtrainer.”

Hij werkt het liefst buiten en zijn job heeft opnieuw te maken met gras. Gysbrechts werkt nu voor een vzw die onder meer het groen van de gemeente Koersel onderhoudt. “Vroeger liep ik op gras, nu maai ik het. We werken met drie ploegen en ik zit in de maaidienst. Vijf minuten van thuis, zalig, dat wel. Maar het is nu pas dat je beseft wat een luxeleventje je hebt als voetballer, als je tenminste fit en gezond bent.”

Wat was, achteraf bekeken, het hoogtepunt ? Gysbrechts, wat somber : “Ik heb er weinig gekend, Mechelen viel mee. Lokeren en Sheffield minder… Ach, schrijf maar dat ik van mijn hobby een tijd mijn beroep heb kunnen maken.” (PTK)

door Peter T’Kint

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content