De voetbalcarrière van de Bosnische Belg Edin Ramcic (35) is ten einde. Hij speelde zijn laatste wedstrijd in het truitje van Eendracht Aalst. “Ik heb niet meer gevoetbald sinds het einde van het seizoen. Na mijn operatie in januari vorig jaar was ik opnieuw fit maar door misverstanden met de voorzitter en de manager en om financiële redenen mocht ik bij Aalst niet spelen. Dat betekende het einde van mijn carrière. Ik had het moeilijk om een ploeg te vinden, ik ben tenslotte al 35 jaar. De clubs waren bezorgd over mijn operatie. Ik wou mij niet overal gaan aanbieden : vond ik een club, dan was het goed, dook er geen op, dan was dat ook goed. Om op provinciaal niveau verder te voetballen, had ik geen zin.”

Vandaag is Ramcic fulltime papa. Hij heeft de handen vol met zijn pasgeboren zoontje, dat luistert naar de naam Delmar. Daarnaast heeft hij ook plannen om zijn carrière een nieuwe wending te geven : “Ik wil graag voetbaltrainer worden. Officieel ben ik jeugdtrainer, want ik heb de UEFA-licentie gehaald, maar voorlopig heb ik geen ploeg. Ik ben ook ingeschreven voor de A-cursus.”

Edin Ramcic vluchtte als jonge twintiger voor de oorlog in Bosnië. Hij kwam in Kroatië terecht en speelde bij tweedeklasser Beliscé. Daar werd hij in 1993 door AA Gent weggehaald. “Ik ga nog regelmatig naar AA Gent kijken. Ik beleefde er een heel mooie tijd en heb er nog veel vrienden. Het is nog altijd de club van mijn hart, ik speelde er acht jaar. Met veel plezier denk ik terug aan het Europees voetbal dat we met AA Gent onder Trond Sollied speelden. Op internationaal vlak heb ik ook goede herinneringen aan de interlands met mijn thuisland Bosnië. Mijn debuutwedstrijd met de nationale ploeg was een speciaal moment, de tegenstander was dan ook Brazilië.”

Bij AA Gent werd hij een paar keer afgeschreven, maar hij knokte zich telkens weer in de ploeg. In 2001 kwam er echter een eind aan de samenwerking. Hij stond dicht bij een transfer naar China, maar koos uiteindelijk voor RWDM. Daarna verdedigde hij de kleuren van KV Oostende voor zijn carrière eindigde na een jaar bij Eendracht Aalst. “Bij Oostende maakte ik twee mooie seizoenen mee. We promoveerden in twee jaar tijd van de derde naar de eerste klasse. Helaas werden er ook spelletjes gespeeld. Ik heb alles gegeven voor de club maar er zijn dingen gebeurd waardoor het beter was dat ik vertrok. Dat de relatie met de club vertroebelde, had deels te maken met de toenmalige trainer Gilbert Bodart. Hij stond niet meer achter mij, ik voelde geen vertrouwen. Ook bij Aalst was het een spel. De manier waarop mijn carrière eindigde, was een grote teleurstelling.” l

LM

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content