Tot enkele jaren geleden kon men in de mooie maand mei in onze kranten lezen : “Het voetbalseizoen loopt op zijn laatste benen.” En inderdaad, na de finale van de toenmalige Europacup 1 trok iedereen de deur achter zich dicht. De laatste deed het licht uit en het ganse circus was voor een maand gesloten. Inmiddels zijn de tijden en de zeden duidelijk veranderd. De Copa Del Rey (zo noemt men in Spanje de finale van de beker) kon slechts tijdens de laatste dagen van de maand juni betwist worden en de finale van de Confederations Cup, dit artificiële misbaksel volgde in Parijs met twee dagen vertraging. Deze pseudo-wedstrijd, Frankrijk-Kameroen, vormde veeleer een huldebetoon aan de tragisch overleden Marc-Vivien Foë, die in Lyon bezweek aan een congenitale hartafwijking. Ik was amper op tijd terug in het land van Kim en Justine om de spelers van mijn club te verwelkomen… vlak vóór hun eerste training.
De opdrachten van levensgroot belang laten trouwens niet op zich wachten. In juli en augustus al worden de genadeloze voorronden van de Champions League afgewerkt. Het voetbalrad draait almaar sneller en te midden dit helse tempo wordt het voor onze trainers een heksentoer om de spelers in topconditie naar de belangrijkste afspraken te brengen. Ook historici weten dat dit een belangrijk voetbalseizoen wordt : mei volgend jaar viert de Fifa immers haar eeuwfeest. Heeft men het over honderdjarigen, dan denk ik altijd terug aan de grote God-fried Bomans. In zijn boekje ‘Kopstukken’ beschrijft hij hoe hij als jonge reporter werd uitgestuurd voor een interview met de honderdjarige van het dorp. Het gaat zo : ‘Ik belde aan. Een stokoud mannetje deed open. Proficiat, zei ik. Vader is boven, zei hij. ‘
Terug naar het voetbal en de Fifa, honderd jaar jong. Honderd jaar geleden kwamen zeven wijze mannen, onder wie één Belg, bijeen in de rue Saint Honoré in Parijs. Het zal dan ook in de lichtstad zijn dat de festiviteiten plaatsvinden. Maar eerst moet de Fifa nog het wereldkampioenschap voor de dames organiseren, dat wegens SARS van China verplaatst moest worden naar het machtsgebied van de heer George Bush. ‘ L’avenir du football est féminin‘ predikt opperhoofd Sepp Blatter. Anne Noë, een grote dame die zich sinds jaren inzet voor het damesvoetbal in ons land, zal het graag horen. En nog is het niet alles : in hetzelfde seizoen vieren zowel de Europese (Uefa) als de Aziatische federatie (AFC) hun vijftigste verjaardag – ook rond de Europese doopvont was ons land trouwens vertegenwoordigd. Er staat Jan Peeters dus heel wat protocollair werk te wachten !
Onze clubs, groot en klein, zal het worst wezen. Met veel inzet en moeite, vaak in benarde financiële omstandigheden, slagen zij er weer in een competitieve ploeg bij elkaar te krijgen. Ik wens al mijn collega-clubleiders een vreugdevol seizoen.
door Michel D’Hooghe, voorzitter van Club Brugge
