Het was schrikken vorige week: Vincent en Arsène De Gryse paginagroot in de kranten, dat was nooit eerder gebeurd. Onlangs werd ons uit tweede hand wel ingefluisterd dat de verkoop van KV Kortrijk nog deze maand afgerond zou worden, maar bevestiging bleef uit. De boodschap van de De Gryses was vooral dat ze de loonlast met twintig procent hadden verminderd, dat het eigen vermogen van de club is toegenomen, en dat de waarde van de aandelen gevoelig gestegen is. En: dat niemand zich zorgen hoeft te maken over hun intenties, want dat ze Jean-Marc De Gryse op zijn sterfbed beloofden ervoor te zullen zorgen dat het goed zal blijven gaan met de club. Tot dan was het altijd voorzitter Joseph Allijns geweest die iedereen geruststelde met het argument dat de familie De Gryse ervoor zal zorgen dat de club in goede handen terechtkomt. Daar zijn grote twijfels over sinds in 2013 heimelijk onderhandeld werd over de verkoop van de club aan Patrick Decuyper, die toen op zoek was naar een stamnummer om op het Kiel eersteklassevoetbal te kunnen blijven spelen. Volgens onze info vond Decuyper de prijs te hoog, volgens vader De Gryse kon hij geen bankgaranties geven.

Feit is: de De Gryses doen met de club wat ze willen. Na de plotse dood van Jean-Marc trok zijn broer Vincent alle macht naar zich toe. Hij kreeg bijna de helft van alle aandelen in handen, kocht er bij tot hij 81 procent bezat van de 25.000 aandelen die in 2001 met een nominale waarde van 1 euro gecreëerd werden en kon zo naar eigen wens de statuten wijzigen. Dat deed hij, verklaarde hij nu, omdat het toenmalige bestuur na de dood van zijn broer merkwaardige dingen deed zoals de transfer van Stefan Mitrovic, waarbij de budgettering langs geen kanten klopte en het daarom vijf voor twaalf was. Wie dat leest, kan niet anders dan concluderen dat er geld verduisterd werd. “Ik las dat met verbazing”, zegt Luc Demeyere, toenmalig voorzitter van het directiecomité. “Maar ik zal mij niet verlagen om in die polemiek mee te gaan. Ik denk niet dat er in de Belgische voetbalgeschiedenis een meer transparante transfer is geweest dan die van Mitrovic. Die werd op twee dagen afgehandeld door het directiecomité, bestaande uit Patrick Turcq (sportief manager), Matthias Leterme (algemeen manager) en ikzelf. Die twee andere mensen zijn nog altijd actief in de club en ik werd daarna herkozen in de nieuwe raad van bestuur. Eén komma twee miljoen euro voor Mitrovic, dat was goud voor een club als Veekaa!”

Na de statutenwijziging van De Gryse nam Demeyere ontslag, al bezit hij samen met zijn schoonfamilie nog altijd vijf à zes procent van de aandelen. In de nieuwe statuten werd volgplicht opgenomen, zodat de hoofdaandeelhouder kandidaat-overnemers alle aandelen kan garanderen. Hoe hoger de overnameprijs hoe beter dus ook voor de kleine aandeelhouders. “Maar het is nooit mijn doel geweest om van die aandelen zo veel mogelijk geld te maken”, zegt Demeyere. “Jean-Marc was mijn beste vriend, samen met hem bouwde ik de Veekaa vanuit derde klasse mee weer op. Ik beloofde op zijn begrafenis dat we het beleid van de Veekaa voort zouden zetten zoals hij dat gewild zou hebben: de club verder uitbouwen, en niet een beleid voeren om de aandelen te verkopen. Dat is een spel waarin ik geen marionet wenste te zijn.”

DOOR CHRISTIAN VANDENABEELE

Feit is: de De Gryses doen met de club wat ze willen.