AA Gent beleefde zijn tweede interne crisis sinds de komst van Patrick Remy.
Na het gelijkspel tegen Lokeren was het aan Darko Anic om lucht te geven aan zijn ongenoegen. Hoe kon Patrick Remy het maken om hem, toch de man van de creativiteit, amper speelgelegenheid te gunnen ? Niet dat Anic de laatste keren dat hij op het veld stond zo’n onvergetelijke indruk liet – na een sterke seizoensaanhef was de middenvelder nog maar een schim van zichzelf. Maar na eerder protest van sterkhouders Gunther Schepens en Vital Borkelmans ging het om nog maar eens een oprisping van frustratie aan het adres van de Franse trainer.
Die schijnt zich daar weinig druk om te maken. Remy maakte nooit een geheim van zijn verdedigende aanpak. Niet toevallig is zijn motto : bien jouer, c’est gagner. Maar daaruit afleiden dat hij er offensief niets van bakt, weerlegt hij met het rekensommetje dat zijn elftal in de drie wedstrijden voorafgaand aan de verplaatsing naar Beveren liefst negentig voorzetten in de bezoekende zestien meter dropte.
Remy’s resultaten dwingen respect af, net als zijn vakmanschap en professionele benadering. Bovendien klaagt hij nooit over het spelersmateriaal dat hem ter beschikking werd gesteld. Vraag is ook of dit AA Gent met een aanvallender veldbezetting wel uit de voeten kan, en of dat meer punten zou opleveren. Realiteit is dat AA Gent nog altijd meedoet voor een Europees ticket, maar ook dat de interne kritiek en de onvrede in de spelersgroep almaar toeneemt.
Opvallend is dat voorzitter Ivan De Witte blijft herhalen dat hij hunkert naar het offensieve, spektakelrijke voetbal uit de periode met Trond Sollied. Opvallend ook waren de woorden van manager Michel Louwagie vorige week, dat de club in haar aankoopbeleid niet langer blindvaart op Remy, en hem “een passant” noemde. De vraag rijst of het Gentse bestuur nog op dezelfde lijn zit als zijn trainer. En zo neen, of er gedacht wordt aan een voortijdige ontbinding van het contract, dat loopt tot 2004.
P
atrick Remy lijkt wel veroordeeld tot winnen. Met partijen tegen Antwerp en La Louvière in het vooruitzicht moet dat mogelijk zijn, zelfs al dwong zijn ploeg tegen hekkensluiter Beveren pas in de blessuretijd een gelijkspel af. Het woord ontslag viel nog niet in de bestuurskamer omdat de goede resultaten veel maskeren, maar vooral omdat het te veel geld zou kosten. De Buffalo’s torsen immers nog een schuld van 5 miljoen euro uit het verleden met zich mee, én bouwden pas twee nieuwe tribunes achter de beide doelen. De intentie is dus om verder te gaan met Remy, maar tegelijk is duidelijk dat alle scenario’s worden opengehouden bij een eventueel falen (geen Europees voetbal) op het eind van het kampioenschap.
Ivan De Witte spiegelt zich aan zijn collega in Moeskroen, Jean-Pierre Detremmerie, die in moeilijke tijden het vertrouwen bleef behouden in Hugo Broos. Hij is formeel : “Patrick Remy blijft zeker aan tot het einde van het seizoen. We kochten al enkele jonge spelers naar volgend seizoen toe. Om met jongeren te werken, is hij de meest aangewezen persoon. Het klopt dat hij wat communicatieve en psychologische vaardigheden mist, maar welke trainer voldoet aan het ideaalbeeld ? In België zie ik alleen Trond Sollied. Hij is dan ook een kameraad, Remy niet. Nog niet. Technisch directeur ? Neen, daarvoor is hij te veel pedagoog en veldtrainer.”
Een gebrek aan visie kan Remy niet aangewreven worden, alleen wordt die visie nauwelijks nog door iemand gedeeld. De Fransman maalt er niet om. Hoewel introvert van karakter is hij gepassioneerd met zijn vak bezig – sommigen noemen hem zelfs “een vakidioot”. Voor dialoog staat hij dan weer niet erg open, en met die afstandelijkheid heeft meer dan één in de club het moeilijk. Het leidt er al eens toe dat de voorzitter en de manager als tussenpersoon moeten optreden.
Een plaats in de eerste drie is topprioriteit in Gent, ook al heeft voorzitter De Witte het nog altijd voorzichtig over de topvijf. Wordt die doelstelling niet gehaald, dan dreigt de druk van spelers, supporters en sponsors verstrekkende gevolgen te hebben. Met het oog op verdere klantenbinding wil AA Gent een positief imago uitdragen. Storende factoren in de eigen rangen zullen daarvoor moeten wijken. Dat vorige week op de website www.kaagent.be om het ontslag van Patrick Remy werd gevraagd, de supporters hem tegen Lokeren voor het eerst uitjouwden en dat in Beveren opnieuw deden, is in het Ottenstadion niet onopgemerkt gebleven.
door Frédéric Vanheule
