AA Gent begon zaterdag aan de Intertoto. ‘Voor ons is dat qua ritme en fysiek een handicap.’
Met een allesbehalve complete ploeg begonnen Georges Leekens en AA Gent vorige week aan de trainingen. Twee dagen later stond al meteen de eerste wedstrijd van het nog prille seizoen op het programma : een Intertoto-uitje tegen Bohemians in Dublin, dat al in volle competitie zit. “Terwijl wij het al moeilijk genoeg hebben met onszelf”, zegt Georges Leekens. “We waren liever pas in de tweede ronde gestart. Dit maakt gewoon deel uit van ons voorbereidingsprogramma, want het komt heel vroeg.” In ruil krijgen zijn spelers in juli nog een paar dagen verlof. “Ik geloof voor de spelers meer in het psychische dan het fysieke daarvan”, vindt Leekens, “omdat je anders al meer dan een maand bezig bent voor het begin van de competitie.”
Na die rustperiode pas zal Georges Leekens voluit aan de zoektocht naar zijn typeploeg kunnen beginnen. Want nu “is er geen systeem. Je zit met een nieuwe groep en met twee dagen training in de benen probeer je vooral om blessures te voorkomen. Je mag niet forceren, dus wij kunnen niet zeggen : we gaan spelen zoals we vorig seizoen geëindigd zijn. Het is eerder eerst kijken wie fit is. Sneller trainen kan je niet doen. Voor ons is die Intertoto dus eigenlijk qua ritme en fysiek een handicap. De tegenstander is bovendien beter dan Skopje vorig jaar : ze spelen goed voetbal, breed, niet van dat typisch Ierse spel, ze hebben snelheid op de flanken en zijn balvast.”
Leekens counterde het met een 3-5-2-opstelling, met Nordin Jbari en Mbark Boussoufa voorin, Stephen Laybutt, Dario Smoje, Nicolas Lombaerts achteraan en Yngvar Hankonson links op het middenveld, Damir Mirvic rechts en Maâmar Mamouni, Steve Cooreman en Wouter Vrancken als centrale spelers.
“Bohemians had vooral een fysieke voorsprong,” zegt Wouter Vrancken, “maar wij waren heel slim : in de tweede helft hebben we zo nog twee kansen gekregen die zij in een hele wedstrijd niet hadden. We zijn voluit gegaan, maar we hebben wel onze krachten gedoseerd. Daar kwam het vooral op aan, zodat je niet na een halfuur kapot zat.”
Van de nieuwkomers kon Georges Leekens in Dublin nog niemand uitproberen, wegens nog niet speelgerechtigd. Maar wat zijn hun kwaliteiten ?
Nenad Mladenovic, de Servische spits van Metallurg Donetsk lag nog tot 30 juni onder contract en speelde op 20 juni een laatste competitiewedstrijd. “Topschutter in Joegoslavië”, zegt Michel Louwagie. ” Kaklamanos was misschien iets meer killer, Mladenovic is technisch sterker, fijner. Een van de beste die Gent de laatste jaren al aangetrokken heeft.”
Aliyu Datti, de andere aanvaller die Gent al aantrok, is geen onbekende in de Belgische competitie. Bij Bergen, dat de competitie als achttiende eindigde, was de bij Standard als joker gebruikte snelle spits nog goed voor veertien doelpunten in dertig wedstrijden.
Blessing Anionvyu, de Nigeriaanse centrale verdediger, wachtte op een vergunning en werd door Gent twee jaar geleden tegen Vardar Skopje al gescout. “Hij heeft sprongkracht, is goed in het uitverdedigen en heeft als Nigeriaan toch een nuchtere mentaliteit, dat merk je in de omgang : hij organiseert zich goed. Daar houden we uiteraard ook rekening mee bij de aanwerving van een speler.” Want met de strapatsen van Mustapha Oussalah en Abdelmalek Cherrad in het achterhoofd weet Gent dat zijn om budgettaire redenen goedkoop gehaalde spelers vaak verborgen gebreken vertonen.
Jovica Trajcev, de ook al bij Vardar Skopje gehaalde verdedigende middenvelder, “is een type noeste werker, een meter vijfentachtig, kopbalsterk, duelkrachtig, maar niet de fijne speler à la Matthieu Verschuere, maar ook iemand die overal gáát.”
Twee spelers wou Gent er afgelopen weekend graag nog bij halen : een spits en een linkerflank. Daar heerst duidelijkheid over binnen de club, die al vier spelers aantrok.
door Raoul De Groote
‘Je probeert vooral blessures te voorkomen.'(Georges Leekens)
