In mei 2009 stelt KRC Genk Dirk Degraen aan als algemeen directeur. Precies vijf jaar later, op het eind van vorig seizoen, maken beide partijen een einde aan hun samenwerking. Genk is er in die vijf jaar niet in geslaagd structureel aansluiting te vinden bij de top. Het wordt achtereenvolgens elfde, landskampioen, derde, vijfde en zesde. De enige inkomende transfer waarop een meerwaarde wordt gecreëerd, is die van Kalidou Koulibaly. Tegenover de 8 miljoen euro die Genk van Napoli ontvangt, staat te dure en vaak oudere middelmaat – van Tshimanga over Gorius en De Ceulaer tot Cissé – die het over dezelfde periode aantrekt. Te veel moeilijke karakters en egotrippers ook. De titel van 2011 wordt nog behaald met de laatste doorgebroken talenten uit de opleiding. De bekerwinst van 2013 is een eenzame uitschieter met een verziekte selectie.
1. 2009/10 Het eerste seizoen uit het tijdperk-Degraen wordt gekenmerkt door het vroege ontslag van de pas ingehaalde coach Hein Vanhaezebrouck. Degraen haalt als diens opvolger Frank Vercauteren binnen, die hij heeft leren kennen als assistent van zijn goede vriend René Vandereycken bij de nationale ploeg. Genk gaat eruit in de beker tegen tweedeklasser SV Roeselare, maar bemachtigt via PO2 alsnog een Europees ticket.
2. 2010/11 De broeksriem wordt aangehaald. Nog voor er een bal heeft gerold, gooit technisch directeur Herman Vermeulen de handdoek. Degraen snoeit in het personeel, ruimte voor inkomende transfers is er niet. Spelers staan in de uitverkoop, maar geraken niet weg. Pas laat in de zomer krijgen de jongeren Thibaut Courtois, Kevin De Bruyne, Marvin Ogunjimi en Jelle Vossen toch een nieuw contract. Met een buitengewoon krappe en jonge selectie slaagt Vercauteren erin Genk zijn derde landstitel te bezorgen. Het succes levert Courtois (Atlético Madrid) en Ogunjimi (Mallorca) een buitenlandse transfer en Genk veel geld op.
3. 2011/12 Degraen en Vercauteren, die ook de rol van technisch directeur heeft opgenomen, raken op ramkoers over de uitbouw van de selectie. Vercauteren vlucht kort voor de transferdeadline naar Al Jazira. Degraen neemt spelersmakelaar Mogi Bayat in de arm en een desastreus transferbeleid is het gevolg. Gunter Jacob wordt de nieuwe technisch directeur, in de Champions League gaat Genk een paar keer stevig met de billen bloot. Vercauterens opvolger Mario Been redt zijn vel door op de slotspeeldag een plaats in PO1 veilig te stellen. Daarin eindigt Genk als derde. Benteke (Aston Villa) en De Bruyne (Chelsea) vertrekken naar het buitenland.
4. 2012/13 Genk maakt een recordwinst van 28 miljoen euro bekend. Op het veld schrijft het geschiedenis door voor het eerst Europees te overwinteren. In de competitie houdt het met een selectie waarin zwaar is geïnvesteerd, lang uitzicht op de topposities. Uiteindelijk zakt het terug naar de vijfde plaats. De bekerwinst tegen Cercle Brugge verzacht de ontgoocheling.
5. 2013/14 Het seizoen begint met een contractverlenging voor Been. De ploeg oogst lof met een reeks ongeslagen wedstrijden, maar nog voor de winter zit de klad erin. Een nieuwe Europese overwintering verbloemt het verval. Het supportersprotest piekt: de fans keren zich tegen Degraen en Jacob. In februari wordt Been ontslagen, onder zijn opvolger Emilio Ferrera is er nauwelijks beterschap. Net als Been in 2011/12 dwingt hij pas op de slotspeeldag een plaats in PO1 af. Daarin speelt Genk een figurantenrol: het komt nooit van de laatste plaats weg. Ferrera houdt er een contractverlenging aan over. De uitgaande transfer van Koulibaly wordt het laatste wapenfeit van Degraen.
