Zouden er keepers zijn die, behalve ballen uit het net vissen, ook in hun vrije tijd de hengel uitgooien ? Toch wel. Patrick Nys is een fervent visser en trekt jaarlijks een week de ongerepte Ierse natuur in. Al ruim tien jaar is het een traditie : vooraleer hij met moeder de vrouw een week “gewone” vakantie neemt, komt hij tot rust op de Shannon, de rivier die Ierland doorkruist. Met zijn vader, broer en een vriend van de brandweer huren ze een klein jacht en dan staat alles een week lang in het teken van de visvangst.

Nys : “We vliegen naar Dublin en van daar worden we met de bus naar Carrick-on-Shannon gebracht. Met het jacht varen we de rivier op en waar er enkele bomen in het water hangen, gaan we met een klein bootje peilen of het water diep genoeg is om er voor anker te gaan. Als dat zo is, dan gooien we de werphengels uit om op paling te vissen. Er zijn jaren dat we tegen de tweehonderd palingen vangen. We leven er zes dagen echt in de pure natuur. Zelden kruis je een ander bootje. Op de oever zie je soms vossen lopen.”

Een week lang heerst er ook een sfeer van mannen-onder-elkaar. Om de beurt maken ze eten klaar, wassen gebeurt weinig, scheren nooit. De foto’s ‘voor’ en ‘na’ verschillen dan ook grondig : “We vertrekken in schone kleren en voor de rest nemen we alleen oude spullen mee, die niet meer mee terug moeten. Ieder neemt ook een koelbox met eten mee. De bedoeling is dat die koelboxen gevuld met vis weerkeren. Ons vertrek is vrij spectaculair, want naast de gewone bagage komen we op de luchthaven aan met een grote rioolbuis van twee meter lang, waar alle stokken en werphengels in zitten en nog een stapel speciale bagage, waar al de rest in zit : lijnen, lood, belletjes, batterijen, zaklampen enzovoort.” Ook het aas voor de vissen nemen ze zelf mee. Nys : “We weten nog maar van dit jaar dat het toegestaan is om aas mee over de plas te nemen. We dachten dat zoiets illegaal was en dus hadden we er niks beters op gevonden dan vlak voor de douane allemaal naar het toilet te gaan om de wormen te verdelen in kleine zakjes die we in onze broekzakken of zelfs rond onze nek meesmokkelden. Eens de douane voorbij kieperden we ze weer in de bak zand.”

De vissen die gevangen worden, bewaren ze in leefnetten in het water die ze op bepaalde gemerkte punten achterlaten. De laatste dag varen ze daar weer langs en halen ze de vangst aan boord. Alles wordt afgedekt met vuilniszakken en vier paar handen maken de vis proper zodat hij thuis direct in de diepvries kan.

“Wanneer ik een paar dagen terug ben uit Ierland, vertrek ik met mijn vrouw naar Rhodos”, vertelt Nys. “Ik ben zelf niet zo reislustig, maar dat is dan echt een vakantie voor haar : een weekje rustig aan het zwembad liggen, wat zonnen en natuurlijk lekker eten.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content