Jerko Tipuric is trainer, Jacques Caluwé therapeut. Ze hebben hun holistische visie gemeen. ‘Wie blijft er het langst over ? Hij die de universele wetten gebruikt.’ Kent ú Pilates ?

Ademen

Jerko Tipuric : “Ik leerde Jacques kennen in mijn periode bij Harelbeke, via de kinesist. Ik las toen twee boeken van hem en ik vond hem iemand die bij mij past : iemand die een beetje breder kijkt.”

Jacques Caluwé : “Iemand met een perifeer zicht.”

Tipuric : “Ja. Normaal gezien hebben vrouwen een perifeer zicht, hé, en mannen een dieptezicht (lacht).”

Caluwé : “Ik wist dat Jerko veel ruimer keek. Als je leest dat hij jeugdploegen fluit en zelfs een derdeprovincialer gaat trainen, dan weet je : die mens is gek van voetbal. Hij is niet gek, hij is gek van het coachen. Beziéld. Ik ben ook zo. Of ik nu zoals in 1982 naar Bayern München heen en terug vlieg om Jean-Marie Pfaff te behandelen of ik ontvang in Bassevelde Jean-Pierre van provinciale, mijn begeestering is dezelfde.

“Jerko heeft toen bij mij rebirthing gedaan, de bevrijdende kracht van het ademen ervaren. Dat is een aaneengesloten hogere ademhaling, tot plots de controle wegvalt.”

Tipuric : “Je gaat er blokkades door loslaten ; niet alleen fysiek, maar ook emotioneel. Wij liggen allemaal in de knoop met emoties, want we leven in een maatschappij die geen systeem ontwikkeld heeft om emoties te kanaliseren. Emoties zijn verboden voor de meeste mensen. Je draagt dat altijd mee en dat heeft invloed op je functioneren.”

Caluwé : “Bij Aalst deed ik het ooit met Edwin van Ankeren, in Sofia. Hij speelde daar een ongelooflijke wedstrijd, maar de avond voordien had hij wel de hele gang bijeengeschreeuwd. Jacky Munaron dacht dat ik hem aan het vermoorden was.”

Tipuric : “Beter ademen is een middel om beter te presteren. Ik vond daarvoor goeie oefeningen bij Pilates. Voor de flankademhaling !

Caluwé : “Voor de houding.”

Tipuric : “Om de juiste spieren te gebruiken.”

Caluwé : “En wat doet Masai Barefoot Technology, wat doen de MBT-schoenen waarmee jullie regelmatig trainen ?”

Tipuric : “Precies hetzelfde ! Toen ik die schoenen voor het eerst droeg, brandde er direct een lamp : verdorie, je gebruikt dezelfde spieren als bij Pilates ! Bij gewone krachtoefeningen worden de spieren korter, met als gevolg een vermindering van de souplesse. Bij Pilates blijft de lengte van de spieren dezelfde of wordt ze langer.”

Caluwé : “Alstublieft ! Als ik hoor waar hij als ex-voetballer en trainer allemaal mee bezig is, wat hij allemaal doorloopt en hoe klaar hij ziet, dan zeg ik : waarom die anderen niet ? Ga eens rond in eerste klasse en vraag eens hoeveel trainers, kinesisten en dokters er Pilates kennen. Gáán we lachen ? !”

Concentreren

Caluwé : “Ik vind het fantastisch hoe Jerko altijd is blijven geloven in wat hij doet, ondanks alle tegenkantingen.”

Tipuric : “Bij mij is voetbal vismarkt. Iedereen moet roepen en bewegen. Wie komt kijken en de structuur niet ziet, moet béter kijken (lacht).”

Caluwé : “Een vismarkt heeft een enorme structuur !”

Tipuric : “Daar zit alles in, ook hiërarchie. In voetbal is dat hetzelfde. Je ziet meteen : die, die en die met die, die en die. Na twintig minuten heb je de analyse van heel de ploeg, technisch, tactisch, emotioneel én mentaal.

“Welk systeem spelen wij ? Ik zou het niet weten. Ik heb geen systeem, dat is niet nodig. Jij speelt daar en jouw taak is helpen wie in de problemen is. Wees je bewust van je positie, vraag je af : wat kan ik hier doen, in verdedigend opzicht en in aanvallend ? Niets ? Kies dan een andere positie, waar je wel een taak hebt. Dat is mijn grootste werk, die coaching. Zorgen dat iedereen functioneel is. Mijn taak is mijn spelers daarin te begeleiden, en verder : hen te verlossen van mentale ballast, hen met een zuiver, goedgetraind lichaam en een heldere geest aan de aftrap te brengen en te zorgen dat ze allemaal samen alles geven.”

Caluwé : “Bewust bezig zijn. Dan gaat het makkelijker.”

Tipuric : “Goed observeren, de vele dode momenten in een wedstrijd gebruiken…”

Caluwé : “… om te ontladen, anders krijg je overconcentratie.”

Tipuric : “Waar het om gaat, is : je moet de juiste spanning hebben, niet te hoog en niet te laag. Daar zorg je als trainer tijdens de week voor, dat iemand met de juiste spanning naar de wedstrijd komt.

“Concentratie-oefeningen zijn het allermoeilijkst. Ze zijn noodzakelijk, maar weinig of niemand doet ze. De oefeningen van Pilates, maar ook trainen met MBT-schoenen, zijn een middel om het concentratievermogen aan te scherpen, want zonder volledige concentratie gaat het niet. Concentratiegebrek ! Je ziet het zo vaak, ook in de Champions League. Slechte controle, slechte pass, want de blik is niet gericht op de bal.”

Veters knopen

Caluwé : “Jerko, hoeveel procent opvoeder ben jij in je job ?”

Tipuric : “Eén zesde, denk ik.”

Caluwé : “Zestien procent ? Ik denk dat je jezelf onderschat.”

Tipuric : “Ik splits mijn taak als trainer in veel delen. Emotioneel werk is het begin. Waarderen wat goed of slecht is. Dan het stille werk. Zoeken wat de wensen van de spelers zijn. De volgende stap is het geloven in succes. Dan : met wie ? Zoeken naar de juiste persoon op de juiste plaats. Dan de beslissing nemen. Dat is strategisch werk. Pas dan begint het echte werk : aan de slag, voortdoen, ondanks allerhande tegenslagen en het feit dat het misschien niet meteen draait. Ik haalde die methode bij Marinus Knoope. Dat is een Nederlandse fysicus die de creatiespiraal uitvond, een praktisch model voor het volgen van de natuurlijke weg van wens naar werkelijkheid.

“Het zijn allemaal functies die erbij horen. Als je ze zelf niet hebt, moet je ze rond je hebben. Bij Cercle is dat zo. Ik heb een enorme hulp aan de mensen rond mij. Alles moet gedekt zijn. Er is iemand nodig om goedendag te zeggen, iemand om te slaan, iemand om te leren, iemand om schoenen te binden (lacht)… Ik heb nog steeds spelers waarvan op training de veters loskomen. Het is het eerste wat ik leerde, toen ik tien jaar was en voor het eerst ging voetballen. Sindsdien zijn ze nooit meer losgekomen.”

Caluwé : “Het is belangrijk dat in een club alle randgebieden gecoverd worden. We kunnen een mens al lang niet meer vanuit het Newtonmodel gaan uitleggen. Sedert Einstein en de voortzetting van diens werk door William Tiller weten we dat het menselijk leven meer is dan een hoop fysieke zaken. We weten dat er subtiele energieën bij te pas komen, emotionele, mentale en ook spirituele energie die in ons circuleert volgens een raderwerk van meridianen, zoals in de ayurveda en de tao. Bewijzen ? Liefde, bewijs dát eens ? ! Je kunt dat weglachen, maar hoelang nog ? En als je het weglacht, met wie lach je dan ? Energie is gelijk aan de massa maal het kwadraat van de snelheid van het licht. Dus : lichtenergie. Wie zei dat ? Niet Jacques Caluwé en niet Jerko Tipuric, maar Einstein ! Moeten we dat weglachen als Paul Put op een gegeven moment een mental coach vraagt ?

“Wat is vorm ? Iemand is in vorm als de vier keyboards van zijn piano perfect afgestemd zijn : als zijn fysiek, zijn mentaal, zijn emotioneel en zijn spiritueel lichaam in harmonie zijn. Ach, als je goed tussen de lijnen leest : wat doet AC Milan in zijn lab Milanello ? Als dokter Meersseman zegt : wij zien als een speler thuis ruzie heeft, wij zien het aan de tests die we doen… Maar blijkbaar wordt dat niet gelezen. Ik zeg niet dat elke club al die toestellen in huis moet halen. Cercle Brugge bewijst met zijn trainer en misschien nog een paar andere mensen, dat het een paar menselijke toestellen in huis heeft die goed gebruikt worden. Want hier zit een meneer die traint volgens de stand van de maan, die kijkt of zijn spelers voldoende water drinken, die met voeding bezig is, met de invloed van emoties…”

Tipuric : “Omdat hormonen heel je lichaam beheersen. En bepaalde hormonen kan je produceren door je manier van trainen, slapen, denken, eten… Je kunt dat dus beheersen. Als je je lichaam leert de juiste hormonen te produceren, ben je altijd in goeie doen. Dan voel je je los en gaat alles makkelijk. Niet dat het makkelijk ís, maar het gáát makkelijk.”

Caluwé : “Dat kan je als trainer gebruiken. Je kan ook een conflictsituatie uitlokken natuurlijk, dan heb je een kamp- of wedloopreactie. Voor bepaalde mensen kan dat werken, maar de vraag is : hoelang ? Hoelang duurt het alvorens het effect van die zogezegde positieve stress omslaat in negatieve energie ? Doe je iets voor mij uit respect en uit geloof in mij, of uit angst voor mij ? Wat blijft het langst duren, wat is het gezondst ? Wat is er in overeenkomst met de grotere regels ? Niet de regels van de regering, maar die van het universum waar we allemaal in wonen. Wie blijft er dus het langst over ? De mens die de universele wetten gebruikt.”

Gas geven

Tipuric : “In de koude maanden wordt er bij mij niet hard getraind, want dat is slecht voor de spieren van voetballers û en voor alle systemen in je lichaam. In de wedstrijden ga je uiteraard voluit, daar is het dat je je conditie gaat maken en onderhouden ; maar tijdens de week laat je het rollen. Dan worden de intensiteit en het aantal trainingen verminderd. Als je het drie, vier maanden daarvoor goed doet, kan je die tijd probleemloos overbruggen. Dit seizoen konden we bovendien profiteren van veel zon in de herfst. We konden langer gas geven dan normaal, omdat het warm was. In de winter doe je het op het gemak. Dan ben je in de lente opnieuw in staat om gas te geven.

“Train je in de winter hard, dan heb je in de lente geen benzine meer. Dat vertaalt zich dan in blessures. Er zijn weekends dat er in eerste klasse honderd spelers niet spelen wegens blessures. Jammer voor die spelers, maar ook voor de clubs. Hoeveel kost dat ? Hoeveel loon is dat, honderd spelers ? Alleen maar door gas te geven op het verkeerde moment. In de bocht moet je geen gas geven, maar zeer voorzichtig zijn. Daarom zetten wij het na de winterstop gewoon in gang en bouwen we traag op. Volgens de wetten van de natuur, zoals ook mijn ervaring als speler het mij leerde. In mijn carrière had ik tweeëntwintig trainers en slechts bij drie speelde ik goed. Dan ga je analyseren en trek je bepaalde conclusies. Analyseren heb ik als verdediger altijd moeten doen, anders overleef je niet tegen aanvallers met veel meer talent en kracht (lacht).”

Caluwé : “Wanneer ben je eigenlijk al die cursussen beginnen volgen ?”

Tipuric : “Bij Cercle, toen ik er voor het eerst trainer was. Cercle haalde dat seizoen de bekerfinale. Ik kreeg publiciteit en een beetje geld, maar ik was niet content. Ik had iets van : is dát het nu ? Die ontevredenheid uitte zich in niet honderd procent meer functioneren en dan krijg je na een tijd wat je verdient : je ontslag. En dan ga je je wonden likken (lacht). Ik las in die periode het boek van Pat Riley, trainer van de LA Lakers. De tijd die je doorbrengt in de loopgraven, moet je juist gebruiken. Klik ! Daar is het begonnen, mijn nieuwe start.”

Caluwé : “En nu is er geen einde meer.”

Tipuric : (Knikt.)

Caluwé : “Ik maakte hetzelfde door. De eerste vijftien jaar van mijn beroepsloopbaan was ik zogezegd een perfecte manipulatiemachine. Mensen kwamen van overal, zelfs van Duitsland. Ik had succes, maar ik was niet gelukkig. Op een bepaald moment kom je dan jezelf tegen en dan ga je op zoek naar je kerncompetentie. Op een dag zegt Alan Piper, ex-wielrenner en een patiënt van mij : Jacques, mag ik eens iets doen met u ? Shiatsu. Ik zeg : natuurlijk, met veel plezier. Dáár, op die tafel is het gebeurd. Hij geeft mij een behandeling en ik begin te schreien. Ik zeg : wat is dat ? ! Boven, in de woonkamer, is hij dan nog met mij beginnen ademen en ben ik beginnen slaan en roepen. Zo is het begonnen. Ik studeerde al wel van 1982 acupunctuur, maar alleen de feiten ; niet de essentie, realiseerde ik mij toen. Sindsdien investeerde ik zeer veel tijd in zelfontwikkeling en ben ik zeer veel bezig geweest met het emotionele en mentale lichaam. Ik studeerde onder andere ayurveda in India, ik ben zelfs in quarantaine geweest bij de indianen in Colombia. Nu beschouw ik het leven als één meditatie.”

Tipuric : “De grootste wetenschappers zijn diepgelovig.”

Caluwé : “Weet je dat Einstein iemand was die enorm veel mediteerde ?”

Jacques Caluwé heeft gezondheidscentra, JC-centra, in Moorsel, Landegem, Gent, Bassevelde, Spa, Dottenijs, Bocholt (Duitsland), Salzburg (Oostenrijk), Willems (Frankrijk), Domburg (Nederland) en Dubai (Verenigde Arabische Emiraten). Hij schreef de boeken ‘Bewust bezig zijn met je lichaam’ en ‘Bewust bezig zijn met je vitaliteit’, beide verkrijgbaar bij Standaard Boekhandel en in de JC-centra.

door Christian Vandenabeele

‘Wie zei dat ? ! Niet Jacques Caluwé en niet Jerko Tipuric, maar Einstein !’ (Jacques Caluwé)

‘Concentratie-oefeningen zijn het allermoeilijkst. Het is noodzakelijk, maar weinig of niemand doet het.’ (Jerko Tipuric)

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content