In de lagere regionen van het voetbal bots je soms op verrassende verhalen. Deze week: Greet Vanbrabant, de financieel-commercieel-administratief manager ofte ‘ons mama’ van Lommel United.
Het was een dol feestje in april, toen Lommel United op de voorlaatste speeldag een puntje uit Lier mee graaide en daarmee zeker was van een plaats in de top 8 én een ticket voor 1B. De spelers werden bij hun terugkeer aan de Gestelsedijk door supporters opgewacht, waarna het hele gevolg naar lokaal Heuvelhof verhuisde en met de drie supportersclubs verbroederde. Na een lang en slopend seizoen genoot Greet Vanbrabant even mee, ’trots dat Lommel United een van de 24 Belgische profclubs is’, maar ze keek die nacht vooral uit naar het nieuwe voetbalseizoen: het eerste in 1B. Een stap in het onbekende, net zoals in december 2010, toen ze een kaderfunctie bij Arcelor Mittal ruilde voor een kantoortje in het Soevereinstadion.
‘Een totaal andere wereld. In vergelijking met het bedrijfsleven is het bij een voetbalclub vooral een komen en gaan. Je moet heel veel afscheid van mensen nemen en je bent slechts een paar maanden per jaar gerust, want bij elke transferperiode stel ik mij de vraag: wat zal er gebeuren? Vaak moet je om de zes maanden herbeginnen, wanneer jonge talenten waarin je veel tijd en energie hebt gestoken, worden weggekaapt. Anderzijds zijn we ook trots dat we een kweekschool voor jonge voetballers zijn.’
Ze was net in dienst toen Lommel United met Franky Van der Elst in 2011, na OHL, tweede werd. Onder leiding van Stijn Vreven streden de Noord-Limburgers in 2015 tot de voorlaatste speeldag mee voor de promotie, maar de champagne knalde op Stayen. Bij STVV, Vanbrabants eerste voetballiefde… Ze miste geen enkele wedstrijd van de Kanaries, zelfs voor beker- of vriendschappelijke wedstrijden trok ze met haar man en dochters naar hartje Haspengouw.
‘En van het ene op het andere moment doe je alles voor Lommel United. Toen STVV naar eerste promoveerde, deed dat pijn. Het is heel moeilijk om afstand te nemen van emoties, wat onze nieuwe voorzitter Paul Kerkhofs (CEO van de APK Group, nvdr) ook ondervindt: het is voor hem net zo beklijvend. Een slecht resultaat kan een hele week blijven hangen. Mijn oudste dochter bereidt zich voor op haar doctoraat, maar de voorbije zomer heeft ze drie maanden voltijds als vrijwilligster op de club gewerkt. Tijdens de thuiswedstrijden ontvangt ze de scheidsrechters, soms volgt ze cursussen op de voetbalbond… Dat is typisch in de voetbalwereld: het kruipt onder je huid.’
REALISTISCH AMBITIEUS
In Noord-Limburg werd voor het laatst eersteklassevoetbal gespeeld in 2002/03, toen SK Lommel na 26 speeldagen het faillissement moest aanvragen en twee seizoenen als Koninklijke United Overpelt Lommel in de krochten van derde klasse voetbalde. Na de titel in 2005 tekende het bijna voor dé stunt – van derde naar eerste in twee seizoenen – maar op de slotspeeldag ging Bergen alsnog over de Noord-Limburgers, die tien jaar later nog altijd op het tweede niveau voetballen.
‘1A is nog altijd onze ambitie, maar we zullen niet naar adem happen als we het dit seizoen niet halen. In tegenstelling tot veel andere clubs in onze reeks zijn we nog altijd onze eigen baas, met de voor- en nadelen die daaraan verbonden zijn. Maar: het is nog steeds haalbaar, ook al zijn er in onze reeks clubs die ettelijke miljoenen méér kunnen spenderen.’
Het budget werd in het tussenseizoen opgetrokken, maar blijft met voorsprong het laagste (‘We willen niet meer spenderen dan er in onze beurs zit’) van 1B. Creatief zijn en maximaal inzetten op jonge talenten, die door een goede sfeer in en rond het team boven zichzelf uitstijgen. Of, zoals de nieuwe Nederlandse doelman JesseBertrams (21 jaar, Jong PSV) onlangs zei: ‘Een schitterende en warme sfeer. Ik had nooit van zo veel gastvrijheid kunnen dromen.’
‘Daar focussen we op’, zegt Vanbrabant, die in het Soevereinstadion ‘ons mama’ wordt genoemd en na een training geregeld een wafelenbak voor spelers en staf organiseert. ‘Als spelers zich goed voelen op de club of in hun thuissituatie, dan presteren ze ook beter. Als we bijvoorbeeld op zondag om halfeen moeten spelen, dan regelen we voor jongens die te ver wonen een kamer op hotel.
‘Dit is een club met heel korte lijnen, waarin discussies niet uit de weg worden gegaan, maar waar we tegelijk een huiselijk gevoel proberen te creëren. Iets wat trouwens maar heel weinig kost… (lacht) We steken heel veel tijd in onze, vaak jonge, spelers, die vooraf goed gescreend werden: passen ze qua spelstijl en karakter bij deze club? Met vedetten kan je wellicht sneller je doelstellingen realiseren, maar die zijn voor ons niet haalbaar. En we willen alleen spelers voor wie Lommel United op de eerste plaats komt.’
GOEDKOPERE TICKETS
Lommel startte goed aan de competitie, maar het niveau in 1B ligt beduidend hoger dan vorig seizoen in tweede klasse. ‘Vergelijkbaar met de rechterkolom in de Jupiler Pro League. De start was vrij goed, alleen pakten we te weinig punten. Lierse en Roeselare steken er iets boven uit, de andere clubs zijn aan elkaar gewaagd. Maar de supporters zijn tevreden met het voetbal dat we brengen: frivool en aantrekkelijk.’
En de fans worden verwend. Voor de bekerwedstrijd op Club Brugge werden zes gratis bussen ingelegd, betaald door een sponsor van de club. Dit seizoen werd ook het verschil in staan- en zitplaatsen weggewerkt: iedereen betaalt 10 euro, 65-plussers en vrouwen kunnen voor 5 euro een zitje krijgen, kinderen tot 12 jaar mogen gratis binnen.
‘Zaterdagavondvoetbal was een traditie in Lommel, maar dit seizoen spelen we op vrijdag, zaterdag én zondag.’ Een van de grote nadelen in de Proximus League, zo luidt het ook bij de zeven andere clubs, die voor het eerst elk 500.000 euro televisiegeld cashen. ‘De lage toegangsprijzen zijn een compromis, waardoor iedereen zich prettig moet voelen. Elke club steunt op spelers, sponsors en supporters. Die drie pijlers kunnen je maken of kraken’, aldus nog Vanbrabant, die een kanttekening plaatst.
‘De wedstrijden worden in blokken bekendgemaakt, waardoor we bijvoorbeeld begin oktober nog niet weten waar en op welke dag we binnen een maand zullen spelen. Dat is voor de supporters en sponsors soms vervelend, net zoals de thuismatchen op zondagmiddag om 12.30 uur. Verre van ideaal, maar daar moeten we ons naar schikken.’
NIEUW STADION
Bouwen aan toekomst en sport, luidt de clubslogan. Die toekomst ligt aan de Duinenstraat/Vlasstraat of de Ringlaan – recent als voorkeuroptie naar voren geschoven -, waar een nieuw multifunctioneel stadion moet verrijzen. Van de Vlaamse regering kreeg de club een subsidie van 1,19 miljoen euro, op voorwaarde dat de deadline – eind 2019 – wordt gehaald. ‘Heel strak, maar we maken ons sterk dat het lukt.’
Het nieuwe stadion als hefboom voor de ultieme droom – opnieuw op het hoogste niveau voetballen. ‘In Noord-Limburg ís er potentieel, alleen zullen de sponsors pas opnieuw aanpikken als de resultaten volgen. In die twaalf jaar zonder eersteklassevoetbal is het geloof wat afgenomen. We moeten onze ambitie op het veld kracht bijzetten.’
Alleen, besluit Vanbrabant: zonder gekke sprongen te maken. ‘Net als in het gewone bedrijfsleven moeten de rekeningen kloppen, maar zelfs dan nog weet je niet of je ook daadwerkelijk je ambities zal realiseren. Zodra de wedstrijd begint, heb je als bestuur geen enkele invloed meer op het resultaat.’
DOOR CHRIS TETAERT – FOTO CHRISTOPHE KETELS – BELGAIMAGE
‘Als spelers zich goed voelen op de club of in hun thuissituatie, dan presteren ze ook beter.’ – GREET VANBRABANT
