Het gaat maar door, dat voetbal. De competitie is amper afgelopen, spelers gingen een paar weken op vakantie en terwijl ze startten met de voorbereiding op het nieuwe seizoen, is de Copa América en het WK vrouwenvoetbal in volle gang en is ook de Afrika Cup begonnen.
Het is een beetje een overkill geworden, al dat voetbal. Er worden te veel wedstrijden en toernooien verzonnen om maar wedstrijden op tv, en dus geld in het laatje, te brengen.
Neem die Nations League, een toernooi dat de oefenwedstrijden die de nationale ploegen tegen elkaar spelen, moet vervangen. Oké, begrijpelijk, en misschien ook wel een verbetering, maar dat ‘misschien ook wel’ is nu net het probleem, in mijn ogen. Niemand weet eigenlijk precies wat hij met die wedstrijden aanmoet. Hetzelfde met de supercups in de nationale competities, de Europese Supercup en de wereldbeker voor clubteams. Ze zijn een slap aftreksel van een toernooi of een wedstrijd waar écht prestige op het spel staat. Enkel de commerce profiteert ervan.
Voor mij als voetballiefhebber is het dan ook vooral uitkijken naar de grote toernooien. De Champions League (vooral na de poulefase), het EK en WK. Maar ik baal als ik zie wat er met de volgende twee edities van die eindrondes gaat gebeuren. Geen EK in één (of sporadisch twee) landen, maar in héél Europa en dan ook nog eens met 300 teams… De charme van het toernooi is daarmee voor mij verloren gegaan. Want juist tijdens zo’n eindronde op een vaste plek ontstaat er een geheel eigen sfeer rondom zo’n toernooi. Iets wat we niet gaan meemaken, nu we volgende zomer twaalf verschillende steden aandoen. En voor mij hoeven wedstrijden als Noord-Ierland tegen Hongarije of Polen tegen Albanië al evenmin.
Hetzelfde geldt voor het volgende wereldkampioenschap. Dat wordt in Qatar gehouden. En net als het EK baalde ik daarvan. Niet zozeer omdat het in Qatar is; oké, ik kan mij geschiktere landen voorstellen, maar omdat het toernooi van de zomer naar de winter is verplaatst. Ook hier gaat de hele charme verloren.
Het wordt meer en meer duidelijk: de romantiek verdwijnt uit het voetbal nu de commerce primeert. Iets wat we allang wisten en wat ook nog veel erger zal worden. Maar pijnlijk blijft het wel.
