Heel moeilijk is het tegenwoordig om voorbeschouwingen te maken bij de wedstrijden van play-off 1. Voor de inkt goed en wel is opgedroogd zijn de conclusies al achterhaald. Grilligheid is de rode draad doorheen deze competitie-epiloog. Met het zelfvertrouwen van de bekeroverwinning en een kwalificatie voor de kwartfinale van de Europa League startte Club Brugge als grote favoriet, maar afgelopen zaterdag moest Michel Preud’homme na het 2-0 verlies op KV Kortrijk vaststellen dat blauw-zwart veel te slap aan de wedstrijd was begonnen. Over dezelfde slappe instelling had de Clubtrainer het één week eerder ook al na de geflatteerde zege tegen Standard.
Dat is vreemd want net voor de start van play-off 1 leek Club Brugge weer tot een hecht bolwerk te zijn uitgegroeid. Met engagement en temperament, naar de filosofie van de club en het spiegelbeeld van de trainer. Nu blijft er van die waarden niets meer over. Club Brugge knutselde in Kortrijk amper één goede kans in mekaar en frappeerde vooral door een extreem hoge zenuwachtigheid. De druk leek zo groot dat de ploeg niet bij machte was om te voetballen. Leren omgaan met stress wordt cruciaal in de laatste rechte lijn van de competitie. Daar heeft KV Kortrijk geen last van. Het voetbalt onbevangen, met een aanstekelijk enthousiasme. Het is een andere vaststelling: de ploegen die niet meer in aanmerking lijken te komen voor de titel brengen het beste voetbal.
Ook Anderlecht bakte er zondag op Sclessin niets van. Besnik Hasi toonde achteraf moed door zijn tactiek ter discussie te stellen, een vorm van zelfkritiek waaraan trainers zich doorgaans niet wagen. Er was inderdaad niemand die het plan van de trainer begreep. Maar niet alleen dat verklaarde de wanprestatie. Er zaten onthutsende mankementen in de verdediging en geen enkele speler haalde zijn niveau. Bepalende figuren als Steven Defour en Dennis Praet zijn nog niet helemaal fit en op Standard bleek hoe afhankelijk paars-wit van hen is.
Ook AA Gent, de derde titelkandidaat, miste op Charleroi aanvankelijk de veel bejubelde Moses Simon. Tegen de gretig voetballende Zebra’s presteerden te veel spelers ondermaats. De aan de rust ingebrachte Simon kon het tij niet keren en verzonk mee met zijn ploeg. Veel te veel wordt er verwacht van deze Nigeriaanse spits die zes maanden geleden nog in de anonimiteit van Slovakije voetbalde. Onvoldoende kwaliteit toont AA Gent op dit moment om zich echt in de race om de titel te gooien. Het is geen nieuwe vaststelling, al moet trainer Hein Vanhaezebrouck geschrokken zijn over het gebrek aan bezieling en motivatie van enkele spelers. Terwijl hij juist op dat vlak de afgelopen weken een grote vooruitgang had geconstateerd. Het typeert play-off 1 dat alle kwaliteiten van de topclubs voorlopig in de prullenmand liggen.
Of dit het kampioenschap nog een onverwachte wending geeft? Haast geruisloos bereikte Standard na enkele turbulente maanden play-off 1. In een klimaat van rust en sereniteit zijn de Rouches op dit moment uitgegroeid tot de op dit moment best voetballende ploeg van het land. Anderhalve week geleden had Standard eigenlijk al op Club Brugge moeten winnen. In dat geval zou het nu op kop hebben gestaan.
Dat Standard voetbalt als een compact geheel, is mee de verdienste van trainer José Riga, over wiens komst de nodige polemieken ontstonden, die ook Roland Duchâtelet weer in de vuurlijn van de kritiek brachten. Nu blijkt het de juiste ingreep te zijn geweest, al is het bij Standard hopen dat de hamstringblessure van de tegen Anderlecht aan de rust vervangen vormgever Mehdi Carcela meevalt. Blessures lijken wel de doorslaggevende factor in deze fase van de competitie.
Tegen die achtergrond zullen deze play-offs nog tot de eindstreep vol onverwachte wendingen zitten. De spanning doet de kritiek op de gecontesteerde competitieformule verstommen. Benieuwd wat daarvan overblijft als Standard effectief kampioen zou worden. Een club die met acht punten achterstand de reguliere competitie beëindigde. En vorig seizoen de titel aan Anderlecht moest laten nadat het na het eerste deel van het kampioenschap tien punten meer telde dan paars-wit.
DOOR JACQUES SYS @JacquesSys
Blessures worden de doorslaggevende factor.
