De komende veertien weken testen Marc Herremans en Cedric Dumont in het 185 Coaching Center in Wuustwezel voor Sport/Voetbalmagazine en Red Bull veertien jonge atleten uit verschillende disciplines. Een inleidend gesprek met twee gepassioneerde sporters en coaches.

Marc Herremans (40) kennen we van zijn triatlonprestaties, voor en na de val die hem van borst tot teen verlamde, en van zijn foundation To Walk Again. Cedric Dumont (42) doet aan skydiven, basejumpen en wingsuitvliegen, heeft een master’s degree in de toegepaste sport- en prestatiepsychologie en is mental coach van zakenmensen en sporters. “Ik werkte drie jaar met spelers van de nationale hockeyploeg”, zegt hij. “Maar ik werk ook met voetballers en met surfers als Dean Vandewalle. Voor mij is sportpsychologie bewust worden van wat je kan, een doel stellen en weten hoe je het gaat bereiken. Via Red Bull ben ik in contact gekomen met het concept van mental support in sportpsychologie. Ze vroegen me om hierover een uiteenzetting te geven aan collega-Red Bullatleten.” Marc Herremans begon in 2008 met het coachen van atleten. Een triatlonploegje van vier jongens uit Wuustwezel dat hij toen opstartte, maakt nu furore. “Ze schopten het alle vier tot de nationale ploeg.”

Hoe verklaar je dat?

Marc: “Door er extreem mee bezig te zijn, door er een passie van te maken en over te brengen dat je veel kunt compenseren met wat er tussen de oren gebeurt. Mannen met talent denken soms: we komen er wel. Mannen met minder talent maar met de droom en de wilskracht om er te geraken, met determination, komen dikwijls veel verder. Wereldtoppers bezitten de twee.”

Wat zullen jullie de komende weken met die veertien jonge atleten doen?

Marc: “Hen analyseren, zowel mentaal als fysiek. Hun weerbaarheid aftasten. Hen doorgronden: wat zijn de doelen, waartoe zijn ze in staat en wat zijn hun eventuele pijnpunten?”

Cedric: “Veel jonge talenten gebruiken hun talent niet.”

Hoe gebruik je je talent?

Cedric: “Door gedisciplineerd te zijn, hard te werken, gefocust te blijven, energie te kanaliseren. Het zijn details die het verschil maken tussen een gewone topsporter en een toptopsporter. Messi bijvoorbeeld is iemand die zich ‘overbewust’ is van wat hij doet. Elke match speelt hij op een blanke pagina. Wat voorbij is, is voorbij. We leven te veel in het verleden, absorberen te veel angsten die onze energie vervuilen. Een van mijn basisoefeningen is: in het nu blijven.”

Hoe train je dat?

Cedric: “Daar zijn veel triggers voor, zoals visualisatie, inner talk, pre performance routines. Beter presteren gaat voor mij via het emotioneel welzijn. Visualiseren is een van mijn basistools. Als ik kan visualiseren wat ik wil bereiken en ik elke dag weer gefocust kan blijven op elke keuze en elke actie in het proces daarnaartoe, dan zal dat einddoel een evidentie worden.”

Positieve rituelen

Het begint met een plan.

Marc: “Goalsetting! Na mijn ongeval was mijn eerste doel Hawaï winnen – en daarna de Crocodile Trophy doen en papa worden. Ik zag mezelf daar als eerste over de streep komen. Maar in het hier en nu moet je ervoor knokken natuurlijk. Een van de dingen die ik deed, was mijn rollen meepakken naar de garage, de poort dichttrekken en daar acht uur aan een stuk trainen. Zonder muziek, zonder tv, met enkel de garagepoort om op te kijken. Dan ben je alleen maar met de wedstrijd bezig. Als je zegt: dat moet en zal lukken, is er veel mogelijk. Soms zelfs het onmogelijke, ondervond ik. Dat moeten we proberen over te brengen op de jongeren.”

Cedric: “Wat het verschil maakt, is: willpower, determination, discipline, structuur, commitment. De klimmer Alex Honnold zegt: ‘There’s no secret trick, there is just 15 years of preparation and training.’ Dat is het.”

Wat maakt dat je dat kunt blijven opbrengen?

Cedric: “Ik werk veel op het implementeren van positieve gewoontes. Elke topsporter heeft een structuur van positieve rituelen. Hij staat op en weet: ik ga dát doen. Als dat goed geïmplementeerd is, moet je er niet meer over nadenken. Het is geen inspanning, het maakt deel uit van je leven.”

Marc: “Superbelangrijk voor jonge atleten die naar de top willen, is hun zin om te trainen. Voor mij was trainen een feest. Van vijf uur touwspringen op zolder met een regenvest aan, daar kreeg ik een kick van. Uit lactaattesten bleek dat ik niet het grote fysieke talent was, maar ik compenseerde dat met willpower. Ik werkte tien uur per dag in de bouw, at ’s avonds een bord couscous, trok mijn loopschoenen aan en liep nog naar Scherpenheuvel. Dat is 65 kilometer.”

Maar zo kun je ook je lichaam breken.

Marc: “Ja, dat ondervond ik in de Crocodile Trophy in de outback van Australië. Daar maakte ik mij helemaal kapot, omdat mijn geest bleef zeggen: je zult naar die finish gaan! Na de achtste etappe werd ik ’s avonds op mijn bed ijskoud. Ik wilde de dokter roepen, maar mijn stem viel weg. Ik kon niet meer bewegen en ben in tranen in slaap gevallen met het idee dat mijn leven voorbij was. Ik ben toch nog wakker geworden, deed ook nog de laatste twee etappes, maar verloor daarna zes maanden lang elke dag het bewustzijn. Omdat mijn laatste droom papa worden was en ik een gezonde papa wou worden, deed ik sindsdien nooit meer een wedstrijd.”

Cedric: “Marc is heel extreem. Maar je kunt daar veel van leren en toepassen op minder extreme dingen, zoals pijn en blessures verminderen door er anders over te denken. Maar Marc is ongelooflijk extreem.”

Marc: “Misschien is dat ook wel gegroeid uit kwaadheid om wat er gebeurd is.”

Cedric: “Het is colère?”

Marc: “Ja. Ik brak mijn rug, maar ik wou niet stoppen omdat het ongeval anders weer zou winnen. Als je die colère kunt blijven omzetten in positieve energie en blijft pushen, kan je misschien toch nog je doelen bereiken.”

Zelfstandig leven

Een woord dat jullie vaak gebruiken is ‘determination’. Wat betekent dat voor jullie?

Cedric: “Dat je bereid bent om alles op te offeren om je doel te bereiken. Dat kan ook je sociaal leven zijn, wat kan leiden tot een egoïstisch leven. Maar ik gebruik dat woord niet graag, want wat is egoïsme? Dat is een ander debat.”

Je eigen weg gaan? Een onafhankelijk leven?

Cedric: “Ik zou zeggen: een heel zelfstandig leven. Alléén uiteindelijk. Zo voel ik mij soms ook, want mijn levensstijl en manier van denken zijn totaal anders dan die van de meeste mensen.”

Wat is daarin essentieel?

Cedric: “Voor mij bestaat zekerheid niet. Ik kan dat loslaten. Eén ding is zeker: we zullen allemaal sterven. Maar voor de rest: wat is er zeker?”

Marc: “Ik denk dat de meeste mensen ook leven in een angst om wat er allemaal kan gebeuren.”

Cedric: “Controle door angst.”

Marc:” Ik zeg altijd: only control the controllable.”

Cedric: “We zijn ‘overgecontroleerd’ door allerlei angsten. Dat komt door een kleine bol in onze hersenen: de amygdala. Het zijn primitieve angsten die we projecteren op dingen die niet levensbedreigend zijn. Als we die met de prefrontale cortex rationeel kunnen bekijken, dan kunnen we die loslaten.”

Marc: “Veel mensen zetten voor zekerheid hun eigenwaarde opzij en doen bij wijze van spreken dertig jaar aan een stuk dingen die ze niet graag doen. Dan kan je niet echt gelukkig zijn, dan sleep je je door het leven. Eigenwaarde moet je altijd proberen te behouden. Dat is toch de essentie, denk ik.”

Cedric: “Iedereen denkt dat ik geen angst heb, maar ik heb die wel en dat is ook nodig. Het maakt mij bewust van wat er mis kan gaan. Ik hou niet van angst, maar het gevoel mijn angst te kunnen overwinnen en mijn limieten te kunnen pushen, vind ik wel geweldig. Het is ook endorfine. Je wordt er snel afhankelijk van.”

Wat kunnen jullie jonge atleten leren over angstmanagement?

Cedric: “Veel. Er is altijd een relatie tussen druk en voorbereiding. Een slechte voorbereiding zorgt voor veel meer druk.”

Marc: “Je moet naar een wedstrijd kunnen gaan en zeggen: meer kon ik er niet voor doen.”

Cedric: “Hoe beter je op iets voorbereid bent, hoe minder angst je zult voelen. Hoe beter je in het nu kan zijn, in de flow: het perfect in balans en controle houden van body en mind. Niets voor niets, is dat letterlijk de filosofie van Red Bull.”

Hoe kun je die ‘flow’ trainen?

Cedric: “Via relaxatieoefeningen, meditatie, manier van denken, emotieanalyse, blokkeren van negatieve emoties,… Ik leerde mijn angst om te zetten in een drijfveer. Ik train non-stop, want als ik stop, verlies ik mijn feeling in de lucht, mijn lichaamsbewustzijn, maar ook mijn mentale sterkte. Maar als je non-stop bezig bent, moet je opletten voor routine, want dat kan ook gevaarlijk zijn. Het is een fijne lijn tussen bravery en stupidity.”

Marc: “Als topsporter leef je met oogkleppen op, omdat je dag in dag uit bezig bent met je doel en het plan om het te bereiken. Mijn dochter deed mijn ogen opengaan. Bij haar geboorte moest ik voor het eerst in mijn leven wenen van geluk. De allermooiste momenten in mijn leven zijn nu met mijn dochter en mijn honden naar het bos gaan. Als ik mij op mijn sterfbed zal afvragen wat ik van mijn leven zal missen, dan zal dat mijn familie en vrienden zijn. Dat is de essentie. Ik word vaak gevraagd om voor bedrijven te spreken en eigenlijk doe ik dat niet graag, maar ik doe het om mijn dochter een toekomst te kunnen geven. Sommigen zeggen: ‘Amai, een uurtje spreken, dat verdient goed.’ Dan zeg ik: ‘Weet je wat? Pak je fiets, rij in het ravijn, breek je rug, win vier jaar later Hawaï en doe het jaar erna de Crocodile Trophy. Dan kan je dat zelf ook doen.'”

Cedric: “Hoe oud is je dochter?”

Marc: “Een jaar en zeven maanden.”

Cedric: “Ik heb een zoon van twee jaar.”

Marc: “Als die elkaar zullen tegenkomen, dan zal dat niet goed komen, denk ik. Als daar later kindjes van komen!” (lacht)

Cedric: “Toen mijn vriendin zwanger was, werd ik vaak gevraagd of ik niet zou stoppen. Maar zou mij dat een langer leven garanderen? Bovendien is een van de waarden die ik mijn zoon wil meegeven: volg je passie.”

Marc: “Als dat je passie is, moet je dat doen zolang je het graag doet.” ?

DOOR CHRISTIAN VANDENABEELE – BEELDEN BELGAIMAGE

“Mannen met minder talent maar met de droom en de wilskracht om er te geraken, komen dikwijls veel verder dan mannen met talent.” Marc Herremans