‘Ze noemen mij al een aanwinst voor het Nederlandse voetbal.’ Stein Huysegems verovert de voetbalharten bij onze noorderburen. ‘Bij AZ moet hij bewijzen dat hij straks rijp is voor een topclub’, vindt Johnny Bosman.
Als laatste speler stapt Stein Huysegems na de training van het veld. Hij is in de struiken nog een bal gaan ophalen die zijn doel behoorlijk had gemist. Stein blijft een beleefde jongen, weten ze ook in de persruimte. Daar zetten pronte dames met lichte tegenzin de loeiharde muziek wat zachter opdat de gasten elkaar kunnen verstaan. “Maar als jullie straks weggaan, gaat-ie weer harder hoor.”
AZ beleeft plezier aan zijn nieuwe Belg, ook naast het veld. Bij gebrek aan anderstaligen (alle spelers bij AZ praten Nederlands) zorgt zijn Vlaamse accent voor hilariteit op de Alkmaarder Hout. “Vorige week komt Stein hier binnen,” vertelt de verantwoordelijke van de persruimte, “hij was zijn zak kwijt : of iemand hem soms gezien had ? Ja, zeg ! Hij bedoelde zijn voetbaltas. In Nederland heeft ‘zak’ maar één betekenis. Ik zei hem : ‘Stein, ik hoop voor jou écht dat je hem niet kwijt bent. Wil je dat ik even voel ?'”
Op het eerste gezicht lijkt AZ niet echt een stap vooruit voor Huysegems. Het verouderde stadion is nog niet veranderd sinds AZ hier in 1981 het hoogtepunt uit zijn geschiedenis beleefde : het werd kampioen van Nederland, won ook de beker, en speelde maar verloor de Uefacupfinale tegen Ipswich. Qua sfeer en omvang heeft de Hout wat weg van het Kuipke in Westerlo. Maar er komt een nieuw stadion aan de autoweg aan de rand van de stad. Tegen dat ze in januari hopen te kunnen beginnen bouwen, hoopt AZ nog altijd in de kop van de rangschikking mee te draaien. Het begon aan het kampioenschap om tiende te worden, hetzelfde resultaat als de vorige twee seizoenen, maar op dat moment was de kern nog ongewijzigd. Twee maanden later is iedereen het erover eens dat AZ het mooiste voetbal van Nederland brengt. Met vier spitsen !
Ook tegen januari zal Stein Huysegems eindelijk in een huis wonen. Na het interview moet hij dringend naar Amsterdam om het huurcontract te tekenen. “Na zeven weken in een hotelkamer kennen we de menukaart van binnen en van buiten.” Last van heimwee heeft hij niet echt : “Ik heb niet het gevoel dat ik in het buitenland zit, ook al is het 240 kilometer van thuis. Mijn ouders komen één keer per week naar de wedstrijd en één keer per week gaan wij naar huis. Van aanpassingsproblemen voel ik niet veel, want iedereen spreekt hier Nederlands en ik vind de mensen hier erg aardig. De twee winkelstraten kennen we al, het strand ligt maar op vijf minuten. Alleen betrap ik me erop dat ik mijn taal bijstuur. Als ik Vlaams praat, moet ik alles twee of drie keer herhalen omdat ze me gewoon niet begrijpen.”
Het liefst spreekt Stein Huysegems met prestaties. Op het veld neemt hij het initiatief, maar in de kleedkamer, vindt men bij AZ, zit hij nog stil in zijn hoekje. Dat is men daar niet gewend, zegt Iwan van Duren, die de club namens het weekblad Voetbal Internatio-nal volgt. “Als je bij AZ komt, zit je in dikkenekkenland“, zegt hij. “Het is een club met een keiharde mentaliteit. In de groep zitten allemaal jongens met een hele grote mond. Daardoor redden nieuwe jongens het in het verleden vaak niet, in de kleedkamer werden ze helemaal weggeblaft. Stein snoert ze de mond met prestaties. Hij werkt hard, op training en in de wedstrijd, en voelt zich niet te beroerd om mee te verdedigen.”
Huysegems weet anders wel waar hij met zijn vragen terechtkan. Meteen na zijn komst kwam aanvoerder José Fortes Rodrigues, een Spanjaard die van kind af voor AZ voetbalt, op hem toe gestapt. “Hij zei me dat hij Alkmaar als zijn broekzak kent. Als ik de weg wil weten of iets nodig heb, hoef ik hem maar te bellen. Dat vond ik fijn, maar ik heb het nog niet gedaan. Niet omdat ik niet durf, maar omdat ik hier eerst zelf mijn weg wil leren kennen.”
Hij houdt zich gedeisd in het verbale geweld rond hem. “Voorlopig praat ik nog met mijn voeten. Als je hier nog maar een paar weken bent, vind ik het niet gepast om meteen te gaan schreeuwen of een grote mond op te zetten. Ook al pakken anderen mij wel meteen aan als ik iets verkeerd doe. Daar heb ik geen probleem meer mee. Ook de mensen in de straat en de supporters zijn heel direct, ze zeggen meteen waar het op staat. Dat bevalt me best.”
Nog altijd kunnen ze er in Alkmaar niet bij hoe hun club een talent als Huysegems voor peanuts uit België weg kon halen. In de rust van Lierse – Germinal Beerschot wilden trainer Co Adriaanse en technisch directeur Martin van Geel al vertrekken, zo goed speelde Huysegems en met naast hen onder meer de scout van Hamburg gaven ze zich nog weinig kans de aanvaller te strikken. Maar na de wedstrijd hoorde Van Geel, die nauwe contacten onderhoudt met de zaakwaarnemer van Huysegems, Paul Courant, tot zijn verbazing dat de speler nog altijd op de markt was. Met een suikeroom als Dick Scheringa, één van de rijkste Nederlanders, mag AZ dan wel de reputatie hebben dat het de hoogste lonen in Nederland betaalt, ook in Alkmaar is het sinds vorig jaar besparen troef. Huysegems is géén dure speler. Met het vrijgekomen salaris van de bescheiden verdediger Joost Volmers, die in augustus transfervrij naar Manchester City overstapte, betaalde AZ de transfersom én het loon van de jonge Belg. Nu al telt de club haar winst uit als Stein goed blijft voetballen. “AZ gaat gewoon heel veel geld voor die jongen vangen”, voorspelt Iwan van Duren.
Hij heeft niet voor het geld gekozen, zegt Stein Huysegems. Of het zo is dat hij niet eens het dubbele verdient van wat hij bij Lierse had ? “Klopt. Ik verdien flink méér dan bij Lierse, maar geen veelvoud. Dat hoeft ook niet, ik koos voor mijn sportieve ontwikkeling. Ik vind de Nederlandse competitie gewoon heel aantrekkelijk, vooral omdat het een competitie is die meer dan de Belgische wordt gevolgd in het buitenland. Ik wil me hier een jaar of twee ontwikkelen om dan naar een topclub over te stappen. Dat kan ook een topclub in Nederland zijn.”
Martin van Geel is verbaasd dat Huysegems de gebruikelijke aanpassingsperiode gewoon oversloeg. Beperkten zijn verschijningen zich kort na zijn komst tegen Feyenoord en Heerenveen nog tot korte invalbeurten, vanaf de wedstrijd tegen PSV kwam hij al aan de aftrap. Sindsdien heeft hij een vaste stek in een elftal dat om zijn spektakelrijke voetbal wordt bejubeld. In de aanval heeft Huysegems drie circusartiesten rond zich, die alles kunnen met een bal. “Ik heb de plaats ingenomen van Robin Nelisse als targetman die de bal bijhoudt en teruglegt naar de opkomende flankspelers. Het gaat heel goed en het is leuk om te horen dat ze me als een aanwinst voor het Nederlandse voetbal beschouwen. Als je dat van monumenten als Youri Mulder en Willem van Hanegem hoort, krijgt dat nog een extra dimensie.”
Hoewel hij al tegen Feyenoord, PSV en Ajax speelde, maakte maar één ploeg echt indruk op hem. “Tegen PSV stonden we negentig minuten onder druk. Dat is de beste ploeg, voor mij ook de grootste titelkandidaat.” Is AZ dat dan niet ? Huysegems : “We staan een beetje boven onze waarde geklasseerd, hoewel we geen punt gestolen hebben. Maar je merkt dat de nummers drie tot twaalf sterk aan elkaar gewaagd zijn. Je hebt ook zwakke ploegen : tegen Zwolle waar ik mijn eerste goal maakte, winnen we makkelijk met 3-0, maar het had ook 5-0 kunnen zijn. Dat was onze beste wedstrijd, alles lukte.” Enkel op PSV ging AZ slechts voor een punt. “In alle andere wedstrijden gaan we voluit voor de winst. Ook op Ajax, omdat we weten dat zij het erg lastig hebben tegen ploegen die zelf aanvallend druk zetten.”
Niet dat alle ploegen in Nederland steeds voor aanvallend voetbal kiezen. “Het is gewoon de aanpak van onze trainer, hij is één van de weinigen die voluit voor de drie punten gaat.” Wat nog niet wil zeggen dat hij het erg makkelijk voetballen vindt in Nederland. “Ik weet dat men roept dat Nederlanders niet kunnen verdedigen, maar het gaat er hier wel hard aan toe, hoor. Ik vind de verdedigers op zich zelfs harder dan in België. Ze dekken nog korter, je moet snel handelen om de bal niet te verliezen. Ook op training. We zijn hier verplicht om ook op training beenbeschermers te dragen. Dat maakte ik in België nooit mee.”
Al bij al heeft Stein Huysegems het gevoel dat hij in een betere ploeg speelt dan vorig jaar. “Verdedigend was het bij Lierse wel in orde, maar aanvallend klopte het niet altijd.” In vergelijking met Emilio Ferrera staat Co Adriaanse heel dicht bij de spelers : “Hij was een beetje verrast dat ik voor AZ had gekozen, zei hij me. Dat ik deze ploeg in de pers een ideale tussenstap noemde op weg naar een topclub, vond hij knap. Adriaanse praat veel met ons, hij vraagt ook al eens iets naast het voetbal, hoe het met je gaat.”
Van Ferrera onthoudt hij de looplijnen en de zelfanalyse via videobeelden. “Van bijna elke actie kreeg ik een cassette die ik nu nog altijd op mijn computer heb staan. Zo analyseerde ik na elke wedstrijd wat ik deed en wat het opleverde. Op het veld was ik ook bij Lierse vrij om te doen en te laten wat ik wilde. Vooral in de eerste ronde liet Ferrera de spitsen lopen waar ze wilden. Acties maken, dat werd er van ons gevraagd.” Van zijn ploegmaat bij Lierse, Karel Snoeckx, kreeg hij al eens een telefoontje. “Om te vragen of ik hier geen plaats voor hem vrij kan maken centraal op het middenveld. Dat wordt moeilijk : daar speelt op dit moment Barry van Galen, een monument bij AZ.”
Twee doelen stelde Stein Huysegems zich voor dit seizoen : Europees voetbal afdwingen met AZ (“de eerste vijf ploegen spelen hier Europees, in België zijn er dat slechts drie”) en de nationale ploeg halen. “Binnen het jaar wil ik vast bij de kern van de Rode Duivels horen”, zegt hij ambitieus. “De volgende vriendschappelijke interlands zijn mijn eerste doel.”
door Geert Foutré
‘We zijn hier verplicht om ook op training beenbeschermers te dragen.’ (Stein Huysegems)’Als je Stein op het veld bezig ziet, is hij echt niet zo timide. ‘ (Johnny Bosman)
