Hoewel ze al twee keer vrouwelijke Belgische triatlete van het jaar werd, blijft Claire Michel bij het grote publiek nog steeds onbekend. Dankzij haar geliefde drieluik zwemmen-fietsen-lopen kon ze nochtans haar grote droom verwezenlijken: deelnemen aan de Olympische Spelen.
Er zijn atleten die goed zijn in alles wat ze doen, maar één sport kiezen waarin ze het hoogste niveau zullen bereiken. En dan zijn er degenen die besluiten om van deze veelzijdigheid gebruik te maken om aan gecombineerde evenementen deel te nemen. Claire Michel behoort tot de tweede categorie. Op de olympische afstand van de triatlon (1,5 kilometer zwemmen, 40 kilometer fietsen en 10 kilometer lopen) staat ze elfde op de wereldranglijst. De 32-jarige Brusselse hoopt haar goede resultaten te bevestigen in de World Series en uiteraard op de Olympische Spelen van Tokio.
Braziliaanse afgang
De Olympische Spelen zijn een familieaangelegenheid voor Claire Michel. ‘Mijn moeder Colette Crabbé nam in 1976 deel aan de Olympische Spelen van Montréal in het zwemmen. Toen ik daar voor het eerst over hoorde, vond ik dat geweldig en koesterde ik meteen de droom om ook te gaan’, herinnert Claire zich. Die droom viel in duigen toen een scheenbeenblessure haar verhinderde om zich te plaatsen voor de Spelen in Londen op de 3000 meter steeplechase. Pas in 2012 stapte ze over op de triatlon. Ze kwalificeerde zich op het nippertje voor Rio en bereikte in 2016 eindelijk de heilige graal.
‘Achteraf gezien denk ik dat we een beetje te ver zijn gegaan door Brazilië te willen halen’, zegt ze. ‘Ik had mijn eerste triatlon in september 2012 voltooid, pas in 2013 kocht ik mijn eerste fiets. Ik ben snel overgestapt naar het internationale circuit en mijn resultaten waren niet consistent genoeg.’ Helaas voor Michel liet dit gebrek aan voorbereiding zich voelen tijdens de olympische race in Rio.
Na een te trage start in het zwemmen werd Michel in de voorlaatste fietsronde ingehaald en moest ze de wedstrijd staken. ‘Het was de eerste keer dat zoiets mij overkwam. Ik was geschokt en teleurgesteld in mezelf, ik begreep niet waarom ik zo slecht had gezwommen. Tot overmaat van ramp werd ik ontslagen door mijn coach, wat ook moeilijk te verteren was. Maar het heeft me wel in staat gesteld om mijn manier van trainen te herzien.’
De triatlete besloot om alles op alles te zetten om terug te keren naar de Spelen en de Braziliaanse afgang weg te wissen. Ze sloot zich aan bij The Triathlon Squad onder leiding van de Portugese coach Paulo Sousa. In die groep zitten een dozijn atleten die mikken op de wereldtop. Michel: ‘We willen allemaal naar de Olympische Spelen en dat zorgt voor een gezonde rivaliteit. Zo kan ik mezelf verbeteren om deze keer in Tokio een goede prestatie neer te zetten. De Spelen blijven me fascineren.’
Geluk bij een ongeluk
Bijna vijf jaar na het debacle in Rio staat Claire Michel op de drempel van haar tweede Olympische Spelen. Deze keer vertrekt ze met een heel andere status. Als twaalfde in de olympische rangschikking is ze kandidaat voor een toptienplaats. Afhankelijk van de vorm van de dag zit er misschien zelfs meer in.
Toch had het weinig gescheeld of de Spelen van Tokio waren in het water gevallen voor Michel. Nadat ze tijdens een vakantie in november 2019 van haar f iets viel en haar knieschijf in zeven stukken brak, was de triatlete bezig met een race tegen de klok om de Spelen van 2020 te halen. ‘Ik had het kunnen halen, maar ik zou zeker niet op de top van mijn kunnen geweest zijn. Mijn knie zat drie maanden in een volledige brace en ik verloor enorm veel spieren en mobiliteit. Voor mij was het dus een opluchting dat de Spelen werden uitgesteld. Het was een geluk bij een ongeluk. Door het uitstel kon ik rustig aan mijn revalidatie werken zonder te forceren.’
Behoudens onverwachte tegenslagen zal Michel in 2021 eindelijk haar kwaliteiten kunnen tonen op het grootste internationale podium. Het belooft een bijzondere wedstrijd te worden, in de eerste plaats door de weersomstandigheden. In de zomer van 2019 kregen de triatleten daar al een voorproefje van tijdens een testevenement ( zie kader).
Gemengde aflossing
Een tweede belangrijk doel in Tokio wordt de gemengde aflossingswedstrijd met Valérie Barthelemy, Jelle Geens en Marten Van Riel. Top acht behoort zeker tot de mogelijkheden, en zelfs de top vijf is volgens Claire Michel ‘absoluut speelbaar’. Ook de drie andere leden van het estafetteteam, die respectievelijk de veertiende, dertiende en zesde plaats op de wereldranglijst bekleden, hebben sinds Rio veel progressie geboekt. Dat opent perspectieven op een medaille voor de Belgische delegatie.
‘De estafette is zeer dynamisch en spectaculair voor het publiek. Wij vinden het ook erg leuk. Als we alle vier gezond zijn, kunnen we heel mooie dingen laten zien. In de grote wedstrijden zitten we altijd dicht bij het podium, dus het is mogelijk’, aldus Michel. Met een dubbel doel voor ogen weet de triatlete in ieder geval hoe ze haar zomer zal doorbrengen. Nu ze een plaats heeft veroverd in de wereldtop, hoopt ze haar kwaliteiten ten volle te benutten. Nog één keer knallen, voor ze haar romance met de Olympische Spelen afsluit.
‘Voorbereiden op de hitte’
‘Voor het testevenement hadden we ons behoorlijk voorbereid op de hitte, maar dat was nog niet genoeg’, aldus Claire Michel. ‘De watertemperatuur bedroeg 32 graden en de luchtvochtigheid was erg hoog, waardoor je heel moeilijk kon afkoelen. Vooraf hadden we een pil ingeslikt die je lichaamstemperatuur berekende tijdens de race. Toen ik uit het water kwam, had ik 41 graden koorts omdat het water zo heet was. Dat zal voor verrassingen zorgen.’ Warme baden, sauna’s, zwemmen in verwarmd water, lopen in een ruimte met hoge temperaturen: alles wordt in het werk worden gesteld om het lichaam voor te bereiden op deze extreme omstandigheden.
